บล็อกของ วิศิษฐ์

ภาพนี้ถ่ายไว้นานแล้ว ไม่ได้ส่งการบ้านพี่สาวใจดี พี่มินต์บ้านสวน ที่ไม่ค่อยมีบล็อก ส่วนมากคุยกันผ่านทางฝากข้อความถึงสมาชิก พี่สาวใจดีฝากพริกแกงมาให้ รสชาติเผ็ดจัดจ้านดีมาก ๆ ครับ เลยขอส่งการบ้านย้อนหลังให้คุณครู วิชาผัดเผ็ดปลาดุกแบบเดา ๆ ฮ่า ๆๆๆ


พริกแกงจากพี่มินต์ รสชาติจัดจ้านมาก ๆ เผ็ดมาก ๆ ขอบอก แต่แซบอีหลี

กลัวอดต้องขยันปลูก ยิ่งทำยิ่งมีกิน ยิ่งปลูกยิ่งหลากหลาย วันนี้ก็ไปสวนแต่เช้า ๆ ปลูกแตงร้านเพิ่มสักหน่อย ขุดหลุมทั้งหมด 50 หลุม แต่จะปลูกแบบทิ้งช่วงเวลาห่าง ๆ กันสัก 20 วันเพื่อให้มีผักหมุนเวียนกินตลอดที่นี้จะทำแบบไม่ให้อดเลยครับ แตงร้านจากคันนาที่เก็บเมล็ดพันธุ์เอาไว้ ส่งให้หลาย ๆ คนแต่เห็นของน้องอีฟแล้วเกิดแน่ ๆ แบบนี้เกิดชัวร์ ฮ่า ๆๆๆ


เช้า ๆ อากาศเย็น ๆ ทำงานไม่ค่อยเหนื่อย หน้าหนาวก็ดีอย่างนี้ ขุด ๆๆๆๆ เลยครับวันนี้ใช้เสียมจัมโบ้ช่วยครับ

ปลูกผักมา 9 เดือนกว่า ความเปลี่ยนแปลงไปมาก  จากสวนที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากกล้วยหอมที่มีอยู่บ้างไม่กี่สิบกอ ปรับเปลี่ยนแนวคิด เริ่มเดินตามรอยเท้าที่พ่อสอน..ปรับที่ให้พื้นที่สวนมีน้ำ เมื่อมีน้ำก็มีชีวิต เมื่อมีน้ำก็มีความสมบูรณ์ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ความอุดมสมบูรณ์ที่ครอบครัวสร้างเองกับมือก็เริ่มปรากฎผลมาเป็นอาหารปลอดภัย จากสารพิษในรูปผักชนิดต่าง ๆ นี่แหละครับเมื่อมีน้ำก็มีชีวิตจริง ๆ


ผลผลิตจากสวนแห่งนี้...ไม่มีไฟฟ้า...แต่มีน้ำก็สร้างความอุดมสมบูรณ์ได้..ลูกสาวยิ้มหน้าบาน ฮ่า ๆๆๆ

เป็นครั้งที่ 3 แล้วสำหรับเพื่อนที่รู้จักกันผ่านการปลูกผัก ที่มาเยี่ยม มาแต่ละครั้งนำพามิตรภาพที่เพิ่มความสัมพันธุ์มากขึ้นทุก ๆ วัน คุณรุจ จาก จังหวัดขอนแก่น มาเยี่ยมคนที่อยู่ไกลปืนเที่ยงเช่นผม
มาถึงที่ โต๊ะรับแขกตัวเก่า ๆ กับเพื่อนคนเดิมที่ไม่เคยถือตัว การบ้านวันนี้ผมเลยจัดให้ไปชิมและปลูกเลยครับ ฟักทองมัน ๆ จากนายูง ลูกละ 4 กก.

จากที่เคยนำเสนอการทำค้างผัก 1 เสาบนคันนามาให้ชมในบล็อกเก่า ๆ ตอนนี้ย้านฐานการผลิตผักจากที่คันนามาเป็นที่สวนแทน วันนี้เลยประยุกต์ค้างผักเสาเดียวมาเป็นเวอร์ชั่นที่ 2  ฮ่า ๆๆ มีการพัฒนาครับเนื่องจากค้างผักที่คันนามีข้อบกพร่องจึงนำมาแก้ไขใหม่ใน เวอร์ชั่น 2 นี้ครับ


ค้างผักเสาเดียวเวอร์ชั่นที่ 2 ครับ แข็งแรงกว่าเดิม

บล็อกนี้ใกล้จะจบขั้นตอนการทำนาปีนี้แล้ว วันนี้ก็เช่นเคยลงแขกกันหาบข้าว คนเยอะงานก็เสร็จไวยิ่งขึ้น แม้จะหนักและเหนื่อย ชาวนาจำเป็นแบบผมก็ต้องทน ปีนี้รู้ซึ้งกับคำว่า "หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน" แล้วว่ามันหนัก มันเหนื่อย แค่ไหนกับการทำนา แต่ก็ดีใจที่ได้ทำครับ


ภาพการหาบด้วยไม้คานหลาว เดี๋ยวนี้หาดูยากมาก ๆ ครับ ปีนี้ได้ใช้เพราะที่นามีน้ำรถลงขนไม่ได้ ย้อนยุคเลยครับ

ช่วงนี้ยุ่ง ๆ กับการจัดการนาข้าว ปีนี้ทำนานานเลยครับเพราะจ้างแรงงานไม่ได้จึงต้อง ลงแขกกันในเครือญาติ รวมจำนวนคนก็ 10 กว่าคนทำเก่งบ้างไม่เก่งบ้างก็ช่วย ๆ กันทำ ในเมื่อคนงานติดงานยิ่งกว่าหมอลำคณะดัง ๆ ทิ้งไว้นานก็เสี่ยงต่อดินฟ้าอากาศที่เอาแน่นอนไม่ค่อยได้ จึงรวมตัวกันลงแขกทุกขั้นตอนการทำนาซะเลยครับ วันนี้จะพาไปชมวิธีการมัดข้าว เป็นมัด ๆ มันมีเทคนิคที่น่าสนใจไม่น้อยครับ ซึ่งผมก็พึ่งทำเป็นนี่แหละครับ ปีแรกที่ได้ทำอย่างจริงจัง  ฮ่า ๆ


วันนี้พร้อมทั้งแรงกายแรงใจเต็มที่ สู้ตายครับแดดร้อนมาก ๆ ไม่ยอมแพ้อ้ายลำใย ส่วนจะใส่แขนสั้นเหมือนพี่เขานั้นคงไม่ไหวครับ คัน มาก ๆ แม้หุ่นไม่หล่อ คม เข้ม เหมือนพี่ลำใย แต่ก็สู้ ๆ ครับ ฮ่า ๆๆๆ

เช้าวันนี้ (หลายวันที่ผ่านมา) ไปเกี่ยวข้าวรอแม่น้องโฟกัสแต่เช้า ๆ ทำงานก่อนข้าวเช้า ได้เหงื่อ ได้งาน และถือซะว่าออกกำลังกายไปในตัวก็แล้วกัน...ปีนี้ข้าวล้มหมด ต้องก้มเกี่ยวทุกต้น แถมยังมีน้ำและโคลนอีกด้วย ถึงจะลำบากก็ต้องทำนะครับ เมื่อได้ปลูก ก็ต้องทำต่อไป


ข้าวที่เกี่ยวไปเมื่อวาน ล้มทั้งหมดแถมมีน้ำขังด้วย ปีนี้ฝนเทลงมาตอนข้าวกำลังออกรวงทำให้ล้มทั้งหมด
แสงยามเช้า ๆ ก็ดูสวยดี..