นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก

เขียนโดย ลุงพี เมื่อ 23 กันยายน, 2010 - 22:59
หมวดหมู่ของบล็อก: 
ข้อคิดสะกิดใจ
Keywords: 
สถานปฏิบัติธรรม

ในที่สุดข้าพเจ้าก็ได้ประจักษ์แก่ตนเองแล้วถึงคำที่ว่า

"นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก"


 แต่อย่าได้คิดเลยเถิดไปไกลเชียวนะว่าข้าพเจ้าได้พบได้เห็นถึงสภาวะนิพพานแล้ว (คงอิกไม่เกินเจ็ดชาตินะ เห็นเค้าว่าไว้อย่างนั้น) กล่าวคือหลังจากที่ข้าพเจ้าได้ค้นหาแก่นธรรมมานาน แบบเป็นข้ออ้างไม่เข้าวัดเข้าวา ว่าไปวัดทำไม? สวดมนต์ไหว้พระไม่เห็นได้อะไรที่เป็นแก่นสาร สาระสำคัญของพุทธศาสนาอยู่ไหน? จนได้อ่านหนังสือของท่านพุทธทาส และเรื่องราวเกี่ยวกับพระอริยสงฆ์อีกหลายๆรูป ทำให้เกิดศรัทธาและมีแรงใจว่า หนทางหลุดพ้นยังพอมี ยิ่งด้วยความบังเอิญที่ได้ไปอ่านหนังสือของท่านสันตินันท์ (นามปากกาของพระปราโมทย์ ปราโมชโช ขณะที่ท่านยังไม่ได้บวช) ที่มีชื่อว่า "วิมุตติปฏิปทา" ซึ่งแปลว่าหนทางแห่งการหลุดพ้น ทำให้ได้กำลังใจอิกโข

เอ....ธรรมะเป็นของทุกคน ฆราวาสก็ปฏิบัติได้ สมาธิไม่คัญ (เพราะเราเป็นคนชอบคิดมากซะด้วยซี) ไม่ต้องไปนั่งภาวนาเป็นวันๆ ใช้วิธีดูจิตเอาเลย โอ้โห...อะไรจะปานนั้น

 หลังจากศึกษาดูงาน ค้นคว้า อ่านหนังสือ ทดลอง และในที่สุดข้าพเจ้าก็ได้มีโอกาสไปเข้าหลักสูตรอบรมกรรมฐานที่วัดโสมนัสฯ เป็นเวลาถึงเจ็ดวัน พระเดชพระคุณท่านเจ้าอาวาสได้ให้ความกรุณาดำเนินการสอนด้วยตนเอง พอเริ่มเป็นก็ลุ้ย.....

 ตระเวณหาที่ปฏิบัติตามวัดต่างๆ ทราบข่าวว่าที่วัดมเหยงค์ มีอบรมวิปัสสนาแบบปิดวาจาเป็นเวลาสิบวันก็รีบบึ่งไปเลย (ความจริงวัดอยู่ที่อยุธยานะ ไม่ได้ไปเลยอย่าเข้าใจผิด) เคยศึกษามาว่าท่านสอนแบบปรมัติเลยสนใจมากแต่ผิดหวังครับ ท่านไม่จัดอบรมในปีนี้

แต่อาจจะเป็นด้วยผลบุญที่ได้เคยกระทำมาในอดีตชาติ ทำให้ข้าพเจ้าได้ไปอ่านพบเข้าในอินเทอร์เน็ท ถึงสถานที่ปฏิบัติวิปัสสนาของท่านอาจารย์โกเอ็นก้า เลยเลือกที่จะไปปฏิบัติที่ศูนย์เมิองกาญจน์ เพราะเคยผ่านๆไปละแวกนั้นแล้วชอบ (มีศูนย์ในเมืองไทย 6 แห่ง และมากกว่าร้อยแห่งทั่วโลก) เดินทางไปวันที่ 12 กันยายน 2550ที่ผ่านมา โดยไปขึ้นรถบัสที่วัดพระศรีมหาธาตุบางเขน เพราะมีกฏระเบียบสำหรับผู้เข้าปฏิบัติครั้งแรกห้ามนำรถไปเอง ได้บรรยากาศไปอิกแบบ นึกถึงการไปทัศนาจรสมัยเรียนแต่แตกต่างกันมาก พบแต่คนแปลกหน้า (บางคนก็หน้าแปลกๆ)

 ยืนรอและนั่งรอรถเป็นชั่วโมง เดินทางไกลมากกก......... (เคยขับรถมาเองไม่เห็นไกลขนาดนี้) ไปถึงเกือบห้าโมงเย็นมีการแนะนำปฐมนิเทศน์ เวลาประมาณทุ่มนึงก็เริ่มเข้าห้องปฏิบัติกันเลย พอสองทุ่มก็ให้กรรมฐานลองปฏิบัติสักครู่ก็แยกย้ายกันพักผ่อน กฏเหล็กของที่นี่ห้ามพูดคุยสื่อสารกันเองและภายนอก โทรศัพท์มือถือโดนเก็บหมด หลายคนเป็นห่วงเรื่องการปลุกตอนตีสี่ของทุกเช้า กลัวจะไม่ได้ยินเสียงระฆัง พอเอาเข้าจริงตื่นก่อนทั้งนั้น (นอนไม่ค่อยหลับซะมากกว่า)

 ระฆังปลุกตีสี่ มีเวลาทำธุระส่วนตัวครึ่งชั่วโมงก็ถึงเวลาปฏิบัติรอบเช้าสองชั่วโมง ถึง 6:30 น. ก็มารับประทานอาหารเช้า เนื่องจากทุกคนต้องถือศีลห้าอย่างเคร่งครัด เลยทานอาหารมังสะวิรัติวันละสองมื้อ มื้อเย็นเป็นน้ำปานะ (ความจริงน่ะเหมือนถือศีลแปดเลยนะ เพราะอิกสามข้อก็ไม่มีทางได้ทำผิดเนื่องจากสภาพแวดล้อมไม่อำนวย) พอถึงเวลา 8:00 น.ก็เข้าปฏิบัติอีกสองช่วงจนถึง 11:00 น. ก็ได้เวลาอาหารกลางวันและพักผ่อน เริ่มปฏิบัติช่วงบ่ายอีกสองช่วงตั้งแต่ 13:00 น. จนถึงเวลา 17:00 น. พักดื่มน้ำปานะและพักผ่อนอริยาบท เริ่มรอบค่ำเวลา 18:00 น. จนถึงเวลา 21:30 ซี่งในช่วงนี้จะมีการบรรยายธรรมและให้กรรมฐานใหม่ด้วย

 เป็นไงครับท่านปฏิบัติวันละสิบสองชั่วโมง ไม่มีสวดมนต์ ไม่มีเดินจงกรม สามวันแรกให้กรรมฐาน อานาปานสติ พอวันที่สี่ก็ขึ้นวิปัสสนาเลย พอเข้าวันที่เจ็ด ข้าพเจ้าก็ได้ประจักษ์ชัดถึงคำที่ว่า

  

     "นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก" 

กล่าวคือไม่ได้อยู่ที่ไหน ไขว่ขว้าหาไปก็ไม่เจอ คิดก็ไม่รู้ ดูก็ไม่เห็น ต้องรู้ด้วยใจ(จิต)ของตนเอง

ศีล สมาธิ ภาวนา ขั้นตอนของไตรสิกขา ได้ถูกนำมาปฏิบัติอย่างเป็นขั้นเป็นตอนที่นี่ ผลที่ได้คือข้าพเจ้าได้เริ่มต้นชั้นอนุบาลของวิปัสสนาแล้ว ณ.ที่แห่งนี้ ตระหนักแล้วถึงการบำเพ็ญเพียรของเหล่าอริยะเจ้าทั้งหลาย


     ดูกายเห็นเวทนา

       ดูเวทนาเห็นจิต

         ดูจิตเห็นธรรม

สำนึกในกรุณาธิคุณของท่านอาจารย์โกเอนก้าและ มูลนิธิส่งเสริมวิปัสสนากรรมฐาน หากมีเวลาคงได้มาปฏิบัติอีกแน่นอน แล้วจะมาเล่าความคืบหน้าให้อ่านอีกนะครับท่านสมาชิกที่รักทุกท่าน

 

ความเห็น

9wut

24 กันยายน, 2010 - 01:07

แต่ก่อนผมเคยไปทำบุญที่วัดสังฆทานหลายครับ

เป็นวัดใหญ่ที่คนนิยมไปค่อนข้างเยอะ มีวัดสาขามากกว่า 30 สาขาทั่วประเทศ

ถือได้ว่าเป็นวัดที่เน้นปฏิบัติวิปัสนา มีบวชเนกขัมมะสำหรับผู้ที่สนใจไปปฏิบัติธรรมระยะสั้นเสมอๆ

และตอนที่ผมบวชผมก็ได้มีโอกาสไปพักและปฏินัติธรรมอยู่ที่วัดสาขาที่จังหวัดนครสวรรค์ระยะหนึ่ง

ตอนนั้นบวชไม่ถึงเดือนน้ำหนักหายไปเกือบสิบกิโลเลย เพราะฉันมื้อเดียว

 

 

วิธีลงรูปประจำตัว |การใช้งานเว็บบ้านสวน |การแทรกรูป |การแทรก VDO

 

 

สุชญา

24 กันยายน, 2010 - 04:57

อนุโมทนา สาธุค่ะ 

lekonshore

24 กันยายน, 2010 - 06:00

อนุโมทนา สาธุ


อนุโมทนา สาธุ


อนุโมทนา สาธุ ขอพึ่งใบบุญด้วยค่ะ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

chai

24 กันยายน, 2010 - 08:11

ร่วมอนูโมทนาด้วยครับ ช่วงนี้ห่างเหินวัดนานเหลือเกิน แต่ก็ใสบาตรบ้างบางเวลา

ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ   msn/krawmovie@hotmail.com

ลุงพี

24 กันยายน, 2010 - 10:42

จากบ้านคุณชัยขี่มอเตอร์ไซค์ไปไม่ถึงห้านาที


แต่ที่สำคัญต้องมีเวลาว่าง 11 วันนี่ซิ

พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง

chai

24 กันยายน, 2010 - 10:45

อ้าว..อยู่ใกล้ดอนโมงนี่เหรอครับ แถวไหนน้อ

ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ   msn/krawmovie@hotmail.com

ลุงพี

24 กันยายน, 2010 - 15:47

พอผมข้ามถนนมาฝั่งตลาดสดเพื่อนั่งมอเตอร์ไซค์ไปศูนย์ เค้าจะพาออกไปทางถนนด้านหลังหมู่บ้าน จะมีทางไปสถานีอนามัยบ้านกงอ่ะครับ

พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง

เจ้โส

24 กันยายน, 2010 - 08:21

ทักลุงเค้าผิดหรือเปล่าจ๊ะ  ลุงพีจ๊ะ  ไม่ใช่ลุงพูน.....  แหะ  แหะ

garden_art1139@hotmail.com

เจ้โส

24 กันยายน, 2010 - 08:41

ตอนนี้เจ้กำลังเริ่มเข้าอนุบาลเรื่องการวิปัสสนากรรมฐาน  เพราะว่ายังไม่เข้าใจและยังไม่รู้วิธีที่ถูกต้อง  สนใจมานานแล้วแต่ไม่มีโอกาส  ตอนนี้ลูกโตพอปล่อยได้บ้างก็มีเวลานิดหน่อย  เมื่อวันที่ 17-19 ที่ผ่านมาก็ไปวัดอัมพวัน สิงห์บุรี ก็ได้ความรู้เบื้องต้นมาหัดปฏิบัติเองที่บ้าน รู้สึกว่าเข้าใจดีขึ้นแต่ยังไม่เต็ม 100  อยากไปที่มูลนิธิที่ลุงพีว่าจัง  น่าสนใจ  ( เดี๋ยวจะกลับมาอ่านอีกรอบคะ)

garden_art1139@hotmail.com

หนูนา

24 กันยายน, 2010 - 12:41

หนูนาอยากไปกราบ หลวงพ่อ จรัลมากคะ แต่ยังไม่มีโอกาส  กะว่าตกงานอีกรอบจะไปอยู่ปฏิบัติธรรมหลายวันหน่อย

หน้า