"หมาน้อย...ไม่เห่า"
"หมาน้อย...ไม่เห่า"
ประมาณเดือนกว่าๆที่เอามาเลี้ยงดูกัน เลี้ยงไม่ยากเลย คอยให้อยู่ในสายตา ให้ “ย่า” คอยมองดูใกล้ๆ เจ้าตัวน้อยนี้มีขนอ่อนนุ่มบางๆอยู่ทั่ว ชอบนัวเนียกับไม้หลักที่ปักไว้ใกล้ๆไม่ทิ้งห่าง ก็ตั้งชื่อเขาตามที่เจ้าของเดิมเรียกไว้ ว่า “หมาน้อย” เป็นเจ้าตัวน้อยที่ใครไปใครมานายใหม่จะชอบอวดและโชว์ให้เห็นความน่ารักของเขาที่เขาน่ารักไม่เบา ไม่ดื้อ ไม่ซน
ไม่ทำให้ใครต้องระคายแม้ปลายก้อย มาถึงวันนี้อายุเขาน่าจะสามเดือนเศษได้ วันแรกๆดูแลเขาใกล้ชิดทีเดียวต้องพาเขารับแดดยามเช้าแล้วพาหลบแดดใกล้เที่ยง เพราะย้ายที่อยู่ มาไกลจากสกลฯหรือบุรีรัมย์โน่น เจ้าของขายในราคาชีวิตละยี่สิบห้าบาทด้วยท่าทีที่ไม่ลังเลใจเลย เรานัดดูตัวกันก่อนหน้านี้สักหนึ่งสัปดาห์ “หมาน้อย”พอรู้ว่าจะมาอยู่กับนายใหม่ เขาดูสลดไปสองสามวันแรก หลังปูที่หลับปัดที่นอนจัดเตรียมไว้ให้เขาและให้ได้อยู่ใกล้ๆกับ “ย่า” อย่างน้อยเขาก็ยังมี “ย่า” เป็นเพื่อน ดูว่าวันนี้เขาจะลืมๆบ้านเก่านายเก่าไปได้บ้างแล้ว
ก็อดดีใจไม่ได้ และที่ดีใจอีกอย่าง คือ เขา...ไม่ร้อง หรือ เห่า ไม่กัด ไม่ตะกาย เหมือนลูกหมาซนๆทั่วไป
อยากขอแนะนำตัว “หมาน้อย” ว่าทำไมเป็นอย่างนั้น
อย่างแรกที่อยากบอกเล่าถึงหน้าตาเขา....เป็นอย่างนี้ค่ะ
ส่วนข้อมูลเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องมีดังนี้ค่ะ
(จาก www.thrai.sci.ku.ac.th/node/879 )
“หมาน้อย”เป็นไม้เถาเลื้อยพันชนิดหนึ่งที่ขึ้นตามคันนา ใบเป็นรูปหัวใจแต่โคนใบเป็นแบบก้นปิด หน้าใบและหลังใบมีขนปกคลุมหนา ขนมันนุ่มเหมือนขนหมาน้อย
นำไปทำเป็นอาหารได้ทั้งอาหารหวานและอาหารคาว ใช้ทำเป็นขนมวุ้นใส่น้ำเชื่อมกินได้ ขนมวุ้นเขียวๆ เหมือนเฉาก๊วยแต่สีเขียว
มีสรรพคุณเป็นยาเย็น แก้ร้อนใน ดับพิษร้อน ถอนพิษไข้ ใช้น้ำคั้นจากรากและใบของเครือหมาน้อยใส่ในแกงหน่อไม้แทนใบย่านางได้ เครือหมาน้อยทำเป็นวุ้นได้เพราะในใบมีสารเพคตินธรรมชาติถึงร้อยละ ๓๐ สารเพคตินนี้จะเป็นพวกเดียวกับวุ้นพุงทะลายหรือวุ้นในเม็ดแมงลัก เพคตินมีคุณสมบัติในการพองตัวอุ้มน้ำเป็นการเพิ่มกากอาหารให้ลำไส้ ช่วยในการขับถ่าย ลดระยะเวลาของอุจจาระที่ตกค้างอยู่ในลำไส้ ช่วยดูดซับสารพิษที่เกิดขึ้นจากการย่อยกากอาหารของเชื้อจุลินทรีย์ หรือสารพิษตกค้างอื่นๆ เป็นการลดปัจจัยหรือความเสี่ยงต่อการเกิดมะเร็งลำไส้ใหญ่ ทั้งยังลดการดูดซึมของน้ำตาลและไขมัน จึงเหมาะที่จะใช้เป็นอาหารของผู้ป่วยเบาหวานและคอเลสเตอรอลในเลือดสูงได้ดี
หมอยาพื้นบ้านทุกภาคนิยมใช้รากเครือหมาน้อยเป็นยาแก้ปวดเมื่อยตามตัว แก้ปวดหลังปวดเอว แก้ไข้ แก้เจ็บคอ ไข้ออกตุ่ม โดยจะฝนกินหรือต้มกินก็ได้ จะใช้เดี่ยวๆ หรือใช้ร่วมกับสมุนไพรตัวอื่นหรือใส่ในยาชุม (ยาตำรับที่มีสมุนไพรหลายชนิดผสมกัน) ยังใช้รักษาประดงไฟ ซึ่งมีลักษณะอาการออกร้อนตามตัวซึ่งภาษาทางการแพทย์เรียกว่า burning sensation
ใช้หัวของเครือหมาน้อยฝนกินกับน้ำแก้ปวดประจำเดือน แก้ไข้ทับระดู ปรับสมดุลของประจำเดือนให้เป็นปกติทั้งอาการที่มีประจำเดือนมากหรือน้อย อาการไม่สบายก่อนมีประจำเดือน (Premenstrual syndrome, PMS) รวมทั้งรักษาสิวที่เกิดจากความผิดปกติของฮอร์โมน โดยมีความเชื่อร่วมกันว่า เครือหมาน้อยเป็นยาปรับสมดุลฮอร์โมนของผู้หญิง
หมอยาไทยบางที่ใช้เครือหมาน้อยเป็นยารักษาระบบทางเดินอาหารในหลายๆ อาการ เช่น ใช้เป็นยาช่วยย่อยอาหาร แก้ท้องอืดท้องเฟ้อ จุกท้อง แก้กินผิด (อาการวิงเวียนศีรษะ มืนหัวหลังกินอาหารบางชนิด) แก้ท้องบิด แก้ท้องเสีย แก้เจ็บท้อง (อาการปวดเกร็งที่ท้อง) แก้ถ่ายเป็นเลือด โดยใช้รากต้มกิน หมอยาพื้นบ้านในอเมริกาใต้ก็ใช้เครือหมาน้อยในสรรพคุณเดียวกัน คือใช้ต้านอาการปวดเกร็งทั่วไป และใช้รักษาโรคลำไส้แปรปรวน (Irritable bowel syndrome, IBS) โรคลำไส้อักเสบ เป็นต้น การศึกษาสมัยใหม่พบว่า เครือหมาน้อยมีฤทธิ์คลายกล้ามเนื้อและต้านเชื้อแบคทีเรียได้หลายชนิด รวมทั้งเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดท้องเสีย
หมอยาในจังหวัดปราจีนบุรีแนะนำให้ขยี้ใบเครือหมาน้อยให้เป็นวุ้นพอกรักษาฝี อาการปวดบวมตามข้อ หรืออาการอักเสบของผิวหนัง ผดผื่น คัน รวมทั้งจากแมลงสัตว์กัดต่อย นอกจากนั้นยังใช้พอกหน้าสำหรับผู้หญิงที่เป็นสิวผิวพรรณไม่ดีอีกด้วย
ในกลุ่มหมอยาไทยใหญ่ โดยใช้ทั้งต้นต้มน้ำกิน หมอยาพื้นบ้านบราซิลก็ใช้เครือหมาน้อยในสรรพคุณนี้เช่นกันโดยใช้ราก ต้น เปลือก ใบ ของเครือหมาน้อยต้มกิน เพื่อใช้ในการรักษาโรคความดันโลหิตสูง นิ่ว ทางเดินปัสสาวะอักเสบ การศึกษาสมัยใหม่พบว่า สารสกัดจากเครือหมาน้อยสามารถลดความดันโลหิตในสัตว์ทดลองได้
ข้อควรระวัง! ไม่ควรใช้ในคนท้อง
วิธีการทำอาหารจากเครือหมาน้อย
เลือกใบเครือหมาน้อยที่มีสีเขียวเข้มที่โตเต็มที่แล้วประมาณ ๑๐-๒๐ ใบ ล้างให้สะอาดแล้วนำมาขยี้กับน้ำสะอาด ๑ ถ้วย เวลาขยี้ใบจะรู้สึกเป็นเมือกลื่นๆ เมื่อขยี้จนได้น้ำสีเขียวเข้มให้กรองเอากากใบเครือหมาน้อยออก บางคนคั้นน้ำจากใบย่านางใส่ลงไปด้วยจะทำให้วุ้นแข็งตัวเร็ว จากนั้นนำน้ำวุ้นที่ได้ปรุงรสตามชอบ หากต้องการรับประทานเป็นของคาวก็เติมพริกป่น ปลาป่น เนื้อปลาต้มสุก หัวหอม น้ำปลา ข้าวคั่ว ใบหอม และผักชีหั่น ถ้าอยากแซบก็ใส่น้ำปลาร้าแทนน้ำปลาก็ได้ หรือถ้าต้องการรับประทานเป็นของหวาน อาจคั้นน้ำใบเตยใส่เพิ่มลงไป การใส่เกลือลงไปเล็กน้อยจะช่วยให้วุ้นแข็งตัวเร็วขึ้น แต่อย่าใส่มากจะออกรสเค็ม ตั้งทิ้งไว้อีกประมาณ ๔-๕ ชั่วโมง น้ำคั้นจะจับตัวเป็นก้อนเหมือนวุ้น มักเรียกว่า วุ้นหมาน้อย แล้วเติมน้ำหวานหรือน้ำตาลลงไป รับประทานเป็นอาหารว่างที่ทั้งอร่อยและมีประโยชน์ทางยาอีกด้วย
หมายเหตุ
ชาวไทยพวนนิยมคั้นเครือหมาน้อยกับใบย่านาง จะทำให้วุ้นเครือหมาน้อยแข็งตัวได้ดีกว่า เพราะในใบย่านางจะมีเกลือแร่อยู่จำนวนหนึ่งที่ทำให้เกิดเป็นวุ้นได้เร็วขึ้น เช่นเดียวกับการใส่น้ำปลา น้ำปลาร้า หรือเกลือ ช่วยทำให้เกิดวุ้นได้ดีเช่นกัน
นี่ละค่ะ ความอยากชิม "วุ้นหมาน้อย" เป็นเหตุให้ต้องหา “ย่า” หรือ “เครือย่านาง” มาไว้ด้วย สักวันก็จะได้เอามาทำวุ้นหมาน้อยกัน สนใจจะเลี้ยง “หมาน้อย”ไว้อีกสักชีวิตไหมคะ
- บล็อกของ สายพิน
- อ่าน 17391 ครั้ง
ความเห็น
น้ำหวาน
1 ตุลาคม, 2010 - 20:26
Permalink
พี่สายพิณคนสวยจ๋า
จั่วหัวคิดว่าเป็นมะหมา พุดเดิ้ล ซะอีก
ที่แท้ก็ ต้นหมาน้อย นี่เอง
ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆนะคะ
พี่สายจ๋าคนสวยของน้ำหวานจ๋า
สายพิน
2 ตุลาคม, 2010 - 06:58
Permalink
ปกติไม่ค่อยถูกกันกับหมาน้อยที่ไหน
ปกติไม่ค่อยถูกกันกับหมาน้อยที่ไหน ยกเว้นหมาน้อยนี้ล่ะค่ะ
ถ้าหมาใหญ่ยิ่งไปกันใหญ่ค่ะ น้องน้ำหวาน แต่ถ้าเป็นพุดเดิ้ล ก็ยังจะเดินห่างสักห้าเมตร
ตองอู
1 ตุลาคม, 2010 - 20:33
Permalink
พี่สายพิน..^_^..
55555+++ ขอขำก่อน...ตลกตัวเองอ่ะค่ะ อ่านไปจินตนาการไป
จนมาเห็นรูป...ถึงได้ถึงบางอ้อ..^_^..
MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com
สายพิน
2 ตุลาคม, 2010 - 07:11
Permalink
คุณอู เขียนบันทึกนี้ก็อมยิ้มไป
คุณอู เขียนบันทึกนี้ก็อมยิ้มไป ภูมิใจว่าได้เลี้ยงหมากับเขาสักที เวลาเขียนก็พยายามจินตนาการให้เป็นลูกหมา แต่จินตนาการอย่างไรก็ไม่เป็นค่ะ เห็นอยู่ทนโท่ว่าเป็น เจ้า "เครือหมาน้อย"อยู่ดี
ann
1 ตุลาคม, 2010 - 20:50
Permalink
ทำไม ไม่เห่า
ทำไม ไม่เห่า เข้าใจล่ะ
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
สายพิน
2 ตุลาคม, 2010 - 07:00
Permalink
ความน่ารักของเขาค่ะ ที่ไม่เห่า
นั่นซิคะ ทำไมไม่เห่า แต่เป็นความน่ารักของเขานะคะที่เขาไม่เห่า
ถ้าเห่าละก้อ ป่านนี้วิ่งงงง...แล้วค่ะ
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
1 ตุลาคม, 2010 - 21:17
Permalink
ไม่เห่า
หนูคิดว่า ที่หมาน้อยไม่เห่า เพราะอยากไปเที่ยว..ฮิฮิ
มันขยายพันธ์ยังไงค่ะพี่...
สายพิน
2 ตุลาคม, 2010 - 07:30
Permalink
เข้าท่าค่ะ คุณแก้ว
เข้าท่าค่ะ คุณแก้ว เขายังเล็กอยู่พอจะอุ้มไปเดินเล่นอวดเพื่อนบ้านได้ ก็เห็นบ้านใกล้กันเขาพาวิ่ง พาอุ้ม บางบ้านน่ารักมากตามเก็บมูลสุนัขทิ้งด้วย เจ้าหมาน้อยนี้ ไม่ทำความรำคาญให้ต้องตามเก็บมูลแน่นอน...
ว่าจะค่อยๆเรียนรู้อีกหน่อยคะว่าขยายพันธุ์อย่างไร ถ้าคุณแก้วมีข้อมูลเพิ่มเติมยังไง ส่งข่าวด้วยนะคะ
ยายอิ๊ด
1 ตุลาคม, 2010 - 21:17
Permalink
5++++++++
5++++++++
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
สายพิน
2 ตุลาคม, 2010 - 07:18
Permalink
คุณ ยายอิ๊ด 555++ สนใจไหมคะ
คุณ ยายอิ๊ด 555++
สนใจไหมคะ หาไว้สักเครือ ไว้ทำขนมให้ลูกกิน
หน้า