จะเรียกมื้อค่ำ(หรือดึก)ดีคะ

วันนี้ปิดร้านดึกตามเคย... ร้านข้าวขาประจำแย่งปิดอีกแล้ว... ความตั้งใจว่าจะอดมื้อเย็น..ชักโอนเอน..ด้วยท้องร้องอุทรณ์... เสียงน้ำย่อยทำงาน เร่งให้กระเพาบีบตัวครืดคราดๆ...จะทำไงดี...กลับมาถึงบ้าน..เปิบตู้กับข้าว... เจอมาม่า 3 ห่อ.. หยุดคิดนิดหนึ่ง...ก่อนจะ..เอื้อมมือไปคว้า..

ห่อข้าวสาวด้านใน..ที่ต้องเก็บซ่อนน้องหนูไว้อย่างมิดชิด...ไม่งั้นต้องเอามาทำน้ำหมักอีก..จัดแจงล้างข้าวสาร..หุงข้าว...(เผื่อมื้อเช้าด้วย)..ทีนี้กับข้าวล่ะ...เอ้า..นั่นมีตะกร้า ผักที่เก็บมาเมื่อวาน... มีผักหวานกับชะอมนี่.. ชะโงกไปหลังบ้าน.ผักยังไม่มีอะไรกินได้..มีคะน้าแตกยอดอ่อนๆ.. อดใจไว้ก่อน อีก 7 วันน่จะถอนได้....งั้นใช้เมนูวัตถุดิบที่มีก่อน

เริ่มจากนี่เลย...

เจียวไข่กับชะอม..มัวไปเถลไถลหลังบ้าน ไข้ไหม้ไปหน่อยนึง

ผัดยอดผักหวานกับไข่..ได้ 1 จานน้อยๆๆ

ทานด้วยกันค่ะ..กินคนเดียวเลย ทำข้าวราดแกงซะเลย..

ล้างพิษด้วยน้ำรางจืด..ผสมน้ำซาวข้าว...ลองครั้งแรก.. รสจืดๆๆเย็นๆ..

ค่อยกลั้นหายใจ บีบจมูกแล้วกลืน เอื๊อกๆ

รสชาติใช้ใด้ทีเดียว...จะลองดื่มวันละ 1 แก้ว สัก 1 สัปดาห์นะคะ..แล้วจะมารายงานผลนะคะ