นวดข้าว ได้โครงการใหม่

เขียนโดย sothorn เมื่อ 9 มิถุนายน, 2011 - 17:29
หมวดหมู่ของบล็อก: 
สังคม ครอบครัว

    แต่ละภาคมีวัฒนธรรมการเกี่ยวข้าวที่ไม่เหมือนกัน อย่างภาคใต้จะเกี่ยวข้าวด้วย "แกระ" และได้ข้าวออกมาเป็นรวง จะเรียกว่าเกี่ยวข้าวก็คงไม่ถูกนัก น่าจะเรียกว่า "เก็บข้าว" มากกว่า เมื่อได้ข้าวมาเป็นเลียง ก็จะหาบจากนา มาไว้ในยุ้งข้าว เมื่อจะกิน ก็เอามานวด ฝัด แล้วนำไปสี สิ่งที่ผมกล่าวมาข้างต้น ไม่มีให้เห็นแล้วในสังคมปัจจุบัน เพราะเสร็จรถเกี่ยวข้าวหมด

    ครั้งที่ผมปลูกข้าวไร่ ข้าวที่ผมปลูกถึงแม้ว่าไม่มีพอกินทั้งปี แต่มันก็ทำให้ผมได้รำลึกถึงสมัยเด็กๆ ได้หลายอย่าง ไม่ว่าจะ ไล่นกลา, กลิ่นหอมของข้าวใหม่ ฯลฯ และนวดข้าว ซึ่งสมัยเด็กๆ ผมจำได้ว่าเป็นอะไรที่ผมขี้เกียจที่สุดเพราะเจ็บเท้า และเหนื่อยมากๆ แต่จำเป็นต้องทำเพราะต้องกินข้าว แต่วันนี้ไม่มีความรู้สึกนั้น กลับสนุกด้วยซ้ำ 

   วันนี้เอาข้าวที่เหลือทั้งหมดเอาออกมานวดครับ เพราะไปเจอโรงสีดีที่พัทลุง และกะจะเอาไปสีวันที่ไปงาน กินดีมีสุขโซนนาของพี่หยอย

ข้าวเป็น"เลียง" หรือ "เรียง" แล้วแต่ท้องถิ่นจะเรียก

ข้าวหลายเลียง

พ่อนวดข้าวด้วยเท้าเปล่า

ผมต้องใช้เครื่องทุ่นแรง รองเท้าบูท ไม่งั้นเจ็บเท้ามากๆ

ข้าวที่ได้ประมาณ 2 กระสอบนี้

 

     เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจว่าปัจจุบัน เด็กสมัยนี้ก็กินข้าวกันทุกคน แต่หลายคนไม่รู้จักต้นข้าว ไม่รู้จักข้าวเปลือก ไม่รับรู้ความเหนื่อยยากกว่าที่จะได้เมล็ดข้าวมาอยู่ในจาน อย่างเช่น

น้องวิศิษฐ์ขอยืมรูปก่อน

หรือนี่

    ขณะนวดข้าวผมก็คิดแว๊บขึ้นมาได้ว่า นอกจากเรามีโครงการ "ผักข้างบ้าน อาหารข้างรั้ว ครอบครัวพอเพียง หลีกเลี่ยงสารเคมี" เวบบ้านสวนพอเพียงเราน่าจะ ทำโครงการ เลิกพฤติกรรมกินข้าวเหลือในจาน  เพื่อเป็นการรณรงค์ ให้ทั้งสมาชิกเก่า และสมาชิกใหม่ที่มีพฤติกรรมกินข้าวเหลือในจาน ได้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม หรือ ครอบครัวเน้นสอนลูกหลานไม่ให้กินข้าวเหลือในจาน   ขอเสียงสนับสนุนครับ หากสมาชิกเห็นด้วยจะได้ประกวดชื่อโครงการกันต่อไป

    ปล. ถ้าหากใครคิดว่าเป็นการก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว ก็แสดงความเห็นได้นะครับ ยินดีรับฟัง ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยทั้งหมด

ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง
อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า
ผู้คนอดอยาก ลำบากหนักหนา
สงสารบรรดา เด็กตาดำๆ
ข้าวเอ๋ยข้าวสุก มีให้กินกันทุกบ้านทุกฐานถิ่น
กว่าจะได้ข้าวจากนา มาให้เรากิน
ชาวนาต้องสิ้นกำลังแทบทั้งปี
ต้องทนแดดทนฝน ทนลมหนาว
กว่าจะได้ข้าวจากนา มาถึงนี่
พวกหนู ๆ ควรจำไว้ให้ดี
ชาวนานี้ มีพระคุณแก่เรา..มิเบาเอย

ความเห็น

ann

9 มิถุนายน, 2011 - 21:07

เดี่ยวนี้  ไม่เห็นแล้วจริง ๆด้วย..


... เคยฟัง มาว่า ถ้าเด็กวันกินข้าวในจานเหลือ ต้องแบกข้าวทีละเม็ดไปทิ้ง...  ไม่อยากแบกข้าวไปทิ้ง...:sweating:

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

พัฒน์..ลูกธรรมดา

9 มิถุนายน, 2011 - 21:31

ภาคใต้เก็บข้าวทั้งรวงเลยหรือครับ ส่วนมากตีข้าวเหลือแต่เมล็ดตั้งแต่ในนาเลยครับ

อ่าน

doephuket

9 มิถุนายน, 2011 - 22:14

ตักแต่พอกินนะครับจะได้ไม่เหลือ ถ้าไม่อิ่มก็เติมทีละนิด  ถ้าตักมาเยอะมันก็เหลือ

ว่าออออ นุ่งกางเกงขายาวสาวไม่ชอบพี่น้องเหอ คนถือจอบมาดแมนนั้นแหละแฟนฉาน นะสาวเหอ

tikki

9 มิถุนายน, 2011 - 22:57

ข้าวทุกเมล็ด ก็คือเหงื่อทุกหยดของชาวนาเช่นกัน

ยุพิน เทลเก็น

10 มิถุนายน, 2011 - 00:44

สมัยก่อนเคยช่วยพ่อแม่ทำนาค่ะ ลำบากมากเวลาฝนตกรองเท้าก็ใส่ไม่ได้ ตามคันนาก็ต้นไมยราพเยอะมาก ใส่รองเท้าก็ลื่น ถอดรองเท้าหนามไมยราพก็ตำเท้า เคยนั่งร้องไห้ว่าชีวิตชาวนาทำไมมันลำบากอย่างนี้นะ

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

9wut

10 มิถุนายน, 2011 - 08:13

ปรกติก็จะตักแต่พอประมาณ

แต่บางกรณีก็ต้องทำใจในบางครั้งที่ต้องเหลือ ก็คือเวลาที่บอกแม่ค้าไม่ท้นว่าเอาแค่ไหน

เพราะบางร้านให้น้อยให้มากไม่เท่ากัน แต่ส่วนใหญ่ 99% ก็ไม่เหลือน่ะ :uhuhuh: :uhuhuh: :uhuhuh:

วิธีลงรูปประจำตัว |การใช้งานเว็บบ้านสวน |การแทรกรูป |การแทรก VDO

 

 

BeeFuu

10 มิถุนายน, 2011 - 08:20

ดายของมาก ๆ เลย เท่บ้านเค้าไถนาทำสวนยางกันหมดแล้ว แต่เป็นเพราะน้ำกันแหละ บางทีไม่มีน้ำ บางทีน้ำก้าท่วม คิดถึงสมัยเด็ก ๆ แล้วอยากย้อนอดีต ไถนาไปจับปลาไป ยิกจับปลาตามหลังรถไถ โอย...หนุกอีตาย หวางนี้หาไม่ได้แล้ว


ทุกวันนี้กินข้าวไม่ให้เหลือในถ้วยแม้แต่เม็ดเดียว แถมบ่นเพื่อนเท่ทำงานกันว่ากินข้าวให้เหม็ดอย่าให้เหลือ (ไม่โร้วันไหนเพื่อนอีตบเอานิ) บอกมันว่าโหมไม่เคยทำนา ไม่รู้ว่าหวางอีได้ข้าวมาซักเม็ดมันต้องเหนื่อยหนาดไหน

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

จารึก จันทร์เกตุ

10 มิถุนายน, 2011 - 09:33

ดีครับ...เห็นด้วย เป็นลูกชาวนาเช่นกันครับ...โลกท่ง(ใช่หม้ายพี่หยอย)

"จะปลูกทุกอย่างที่กิน จะกินทุกอย่างที่ปลูก"

Tui

10 มิถุนายน, 2011 - 10:50

ชอบภาพไถ่นาที่ผู้ใหญ่ เอามาลมาครับ ได้ความเข้าใจเลย โครงการ ที่มีจุดปะสงค์ ความตั้งใจดีๆ มีไว้ ดีมากเลยครับ ผมไม่เคยทำนา แต่เรื่องเห็นคุณค่าอาหารไม่ทาน เหลือทิ้ง ข้วางนั้น ดีจริงๆ เพราะ ทุก อย่างกว่าจะได้มา ก็ ต้องแรกด้วยน้ำ แรง แม้แต่ เงินตราก็ เช่นกัน อันหลังนี้เก็บอย่างเดียว ไม่ใช้จนเกลี้ยงครับ อิอิ ^_^

แดง อุบล

10 มิถุนายน, 2011 - 11:09

พี่เข้าใจแล้วค่ะ เรื่องการทำนา ว่ามันสุดยอดของความเหนื่อยจริง ๆ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

หน้า