พาเที่ยวป่ายาง...(ต่อ)
เคยพาเที่ยวป่ายางไปแล้วครั้งหนึ่งแต่ด้วยความเป็นป่าผลหมากรากไม้มีเยอะยังพาไปชมไม่หมดวันนี้เลยพาไปเที่ยวต่อ ไปดูกันครับในป่ายางยังมีอะไรสวยๆและกินได้อีกเพียบ...
ตาเป็ดตาไก่เห็นแล้วทำให้หวนนึกถึงตอนสมัยเด็กๆเห็นลูกแดงๆแบบนี้ไม่ได้ต้องเก็บมากินเล่น ยอดก็กินได้เอามาเป็นผักเหนาะหรือจิ้มกินกับน้ำพริกไครไม่เคยกิน ลองแลต๊ะ
นี่เลยส้มเม่าหรือมะเม่า ที่อื่นเรียกกันยังไงอยากทราบ บ้านผมจังหวัดตรังเรียกเม่าไข่ปลากินผลได้อย่างเดียวใบกินไม่ได้ ผลมีวิตามินอีและสารต้านอนุมูลอิสระ ไครไม่อยากแก่รีบปลิดมากินเลย
ผลส้มเม่าแบบชัดๆเริ่มจากสีเขียวกลายมาเป็นสีแดงเข้มพอสุกจะเป็นสีดำรสเปรี้ยวอมหวานเอามาทำไวน์ก็ได้กลายเป็นสินค้าโอท็อปขึ้นชื่อไปแล้ว ผมอยากเอามาทำไวน์กินเองบ้างไครพอมีความรู้ขอวิธีการทำหน่อยครับ
เม่าแบบกินใบที่พาไปชมในครั้งก่อนบ้านผมเรียกเม่าโปโลกินได้ทั้งใบและผลแต่ผลจะไม่ดกเหมือนเม่าไข่ปลา ใบเอามาแกงเลียงหรือต้มกะทิ หรอยยยยย
กินผลส้มเม่าเสร็จเดินกุ่มกุ่มมาเจอพร้าวนกคุ่มมก็เลยขยุ่มเก็บผลตรงโคนต้นมากินรสหวานติดลิ้นกินเสร็จกลับมากินผลส้มเม่าต่อเอ๊ะรสชาติเปลี่ยนไปส้มเม่าที่เคยเปรี้ยวๆกลับกลายเป็นหวานซะงั้น หวานติดลิ้นจริงๆ
กะพ้อ ผลแดงๆกินได้ส่วนยอดนั้นนำมาห่อข้าวเหนียวแล้วนำไปต้มเรียกว่าข้าวต้มพ้อขนมของชาวปักษ์ใต้ที่หลายๆคนรู้จักดี
เต่าร้าง ออกลูกเป็นทะลาย ต้นเอามาทำราวสำหรับหลามข้าวเหนียวทนไฟดีนัก เอามาทำอาหารได้ด้วยโดยการปอกเปลือกด้านนอกออกให้หลือแต่ต้นและยอดอ่อนๆด้านในเอามาแกงรสหวานอร่อยดีแต่ให้ระวังเรื่องยางถ้าถูกผิวหนังจะคันและหากกระเด็นเข้าตาอาจจะทำให้ตาบอดได้
ต้นคล้า ชอบขึ้นอยู่ในห้วยหรือหนองน้ำเปลือกนอกของลำต้นเอามาทำสาดคล้าไว้ปูนั่งปูนอนเย็นสยายหลังดี คนสมัยก่อนนิยมเอาตากข้าวปลือกกัน แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีไครทำกันสาดคล้าเริ่มหายากแล้วครับ
ดอกและผลของต้นคล้าเห็นสวยดีก็เลยถ่ายมาให้ชมกัน
ผักกูดกะมีชอบขึ้นอยู่บริเวณที่มีความชุ่มชื้นใกล้สายน้ำเอามาทำอาหารได้หลายอย่างเป็นผักสมุนไพรเพื่อสุขภาพชั้นดี
พาโหมกะยัง สมุนไพรที่ขาดไม่ได้เลยในข้าวยำปักษ์ใต้คือพาโหมกลิ่นฉุนๆไม่เหมือนไครเอามาเป็นผักเหนาะก็กินดี เป็นยาอายุวัฒนะที่ พล.ต.ต. ขุนพันธรักษ์ราชเดช กินเป็นประจำวันละ 4-5 ใบอายุของท่านจึงได้ยืนถึง 103 ปี
ต้นบุก เอามาแกงหรือลวกจิ้มกินกับน้ำพริกมีใยอาหารสูงและให้พลังงานต่ำช่วยให้อิ่มเร็วเหมาะกับคนที่ต้องการลดความอ้วนและเป็นโรคเบาหวาน
กระเจียว ดอกสวยดี ไม่ได้สวยแต่รูปกินเป็นยาได้ด้วยโดยเลือกต้นที่กำลังแทงดอกออกมาปอกก้ามใบออกให้เหลือแต่ต้นและดอกอ่อนๆนำไปลวกจิ้มกินกับน้ำพริกรสเผ็ดร้อนเป็นยาขับลม แก้ท้องอืดท้องเฟ้อ แก้มดลูกอักเสบสำหรับสตรีหลังคลอดบุตร
เข็มป่าทั้งสวย ฉลาดและติดดิน งามแบบธรรมชาติไม่เหมือนไคร กินง่ายอยู่ง่ายไม่เรื่องมากชอบจริงๆ ชอบที่เธอเป็นเธอ หวัดดีครับ
- บล็อกของ Yo
- อ่าน 5748 ครั้ง
ความเห็น
สร
12 มิถุนายน, 2011 - 19:22
Permalink
ย่องไปเก็บลูกส้มเม่า
พันธุ์นี้ลูกดกมากจริง ๆ แต่ใบแข็ง
sorn07(แอ๊ด)gmail(ดอท)com
ป้าเล็ก..อุบล
12 มิถุนายน, 2011 - 19:35
Permalink
พาโหม
จะบอกว่า พาโหมข้างบ้านมี แต่ไม่เคยเก็บกินเลย กลัวเก็บผิด เพราะมี ต้นที่ใบเหมือนๆกัน มีขน ไม่มีขน พันกันอยู่เลย
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
Yo
13 มิถุนายน, 2011 - 11:17
Permalink
ต้องลอง
พาโหมเป็นไม้เลื้อยพันไปกับต้นไม้อื่นๆ ป้าเล็กต้องลองกินดูสักครั้งแล้วจะรู้จักทันทีเพราะใบพาโหมรสและกลิ่นไม่เหมือนไคร อยากให้ป้าเล็กลองเอามาทำข้าวยำกินดูผสมกับพืชสมุนไพรอื่นๆหลายๆอย่างจะกลายเป็นอาหารเพื่อสุขภาพชั้นยอดเลยครับแล้วป้าเล็กจะมีอายุยืนขึ้นหมื่นๆปี 555
วิถีพอเพียงคือวิถีแห่งความสุข
sothorn
12 มิถุนายน, 2011 - 19:41
Permalink
ถึงเวลาโค่น
ถึงเวลาโค่น น่าเสียดายต้นไม้เป็นอย่างมาก
Yo
13 มิถุนายน, 2011 - 11:21
Permalink
อนิจจัง
ทุกอย่างล้วนเป็นอนิจจังเกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดาไม่จีรังยั่งยืน กำลังสร้างป่าใหม่อยู่ครับตอนนี้ยางเล็กกำลังจะกลายเป็นป่าแล้วครับแต่ต้องใช้เวลา ช่วงนี้มัวแต่ยุ่งอยู่กับงานประจำไม่ค่อยมีเวลาเข้าสวนและเขียนบล็อกเลยครับ
วิถีพอเพียงคือวิถีแห่งความสุข
วันดี
12 มิถุนายน, 2011 - 19:56
Permalink
คุณโย
ในสวนมีต้นไม้แบบคุณ แต่ไม่รู้จัก ชื่อ และสรรพคุณ ขอบคุณที่นำมาบอกเล่ากัน แล้วจะตามมาดูอีกคะ
Yo
13 มิถุนายน, 2011 - 13:00
Permalink
มีคุณค่าในตัวมันเอง
ต้นไม้หลายๆอย่างงอกขึ้นข้างๆบ้านจะฟันทิ้งหมดเพราะมองไม่เห็นคุณค่าและสรรพคุณ แต่พอได้รู้จักจึงได้รู้ว่ามีของดีอยู่ใกล้ตัวแต่มองไม่เห็นเมื่อเรารู้จักเราจะรักมันอย่างที่ไม่เคยรัก
วิถีพอเพียงคือวิถีแห่งความสุข
paloo
12 มิถุนายน, 2011 - 19:58
Permalink
สมบูรณ์ - อุดม
ป่าที่ยังสมบูรณ์ ก็ให้ผลตอบแทนที่อุดม ....
รู้คุณค่า ..... รู้จักหา รู้จักกิน เข้าป่าไม่อด
แผน รณรงค์
12 มิถุนายน, 2011 - 20:13
Permalink
นึกถึงตอนเด็กๆ
นึกถึงตอนเด็กๆ หาพร้าวนกขุ้มกินเสร็จ วิ่งกลับบ้านไปกินน้ำฝน หมดเลยเป็นขันๆ
ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ
ann
12 มิถุนายน, 2011 - 20:25
Permalink
อ่านเพลินเลยคะ...
รอชมภาคต่อนะคะ ....
ตอนนี้ขอ ส้มเม่า สองชุก..:admire2:
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
หน้า