Flood 7 … กิจวัตร ... ในห้วงเวลาคราน้ำท่วม

เขียนโดย paloo เมื่อ 20 ธันวาคม, 2011 - 13:45

หมวดหมู่ของบล็อก:

Keywords:

ใน Flood 6 ได้นำเสนอข้อมูล ด้าน โภชนาการ ... คราท่านแม่เยือน ... ของครอบครัวข้าพเจ้า ซึ่งเป็น เพียงหนึ่ง ใน หลาย ๆ ครอบครัว ไปแล้ว .... แต่ การดำรงชีวิตในแต่ละวัน คงไม่ใช่มีเฉพาะเรื่องกินอย่างเดียวเป็นแน่ ภารกิจอื่น ๆ ย่อมต้องเสนอหน้า เข้ามาให้สัมผัส บ้าง สุดแท้แต่ว่า มีเหตุใด เป็นปัจจัยเอื้อเกื้อหนุน

เอาละครับ! .... โปรดล้อมวงเข้ามาฟังข้อมูล อันเป็นประหนึ่งกิจวัตรยามน้ำท่วมกันเลย นะครับ .... เรียกว่ากิจวัตรได้จริง ๆ ครับ ...

ทั้งนี้ ทั้งนั้น ทั้งหมด .... เป็นด้วยเพราะ ในห้วง เวลา หย่อน 11 วัน ก็จะครบ 2 เดือน ที่ ครอบครัวของเรา 3 ชีวิต พ่อ - แม่ - ลูก ถูกล้อมไว้ด้วยมหานที จึงต้องถูกจำกัดบริเวณ ให้พำนักอยู่บนชั้นสอง ของบ้าน ภายในห้องแคบ ๆ ที่อัด ยัดแน่น ไว้ด้วย “สมบัติของกู” โดยปริยาย

... ที่นอน ที่หลับ รึครับ แคบกว่าที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้ สำหรับให้สงฆ์ปฏิบัติซะอีก ... ก็อย่างที่บอกไงครับ ว่าถูกแย่งยึดไปโดย “สมบัติของกู” เสียแล้ว .... ที่ว่า “คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก” ก็รู้แจ้ง เห็นจริงกันครานี้และครับ กิจกรรมที่ปฏิบัติในแต่ละวัน ส่วนใหญ่จึงซ้ำซาก จนอาจกล่าวว่าเป็น “วัตร” ของครอบครัว ก็น่าจะได้ ...

อ้าว .... แล้วทำอะไรกันบ้าง? ... โปรดสดับ ดังนี้ :-

เช้าขึ้นมา....

ข้าพเจ้า กับ ลูก ... ปีนบันไดลิง ตัวนี้แหละลงไปเสนอหน้ากับแม่พระคงคา .... ทุกวัน ... ทุกวันจริง ๆ ครับ!

ลงเรือ ระยะแรก ๆ ก็ลำนี้แหละ

ซื้อมาจากตลาดคลองถม ในราคา รวมเครื่องสูบลม และพาย 2 ด้าม กว่า สามพันบาท ซื้อมาใช้ได้วันเดียว รั่วเลย ... ฮึ ๆ ๆ

... แต่ก็ใช้เขามาเรื่อย ๆ ทั้ง ๆ ที่รั่ว ... จนกระทั่ง ...

หลาน ทราบข่าว ... คงนึกอนาถ ... เลยจัดหาเรือลำนี้ให้

... ให้เรืออย่างเดียวนะคราบบบ ...

มีเรือขาดพาย ก็ไร้ประโยชน์ ... ก็ต้องหามาให้ครบองค์ประกอบ ... ซื้อเอาไงครับ ... ซื้อ ...

... ด้ามละ 600 บาท(หกร้อยบาท) ครับ ... ให้ฟ้าลั่น(ฟ้าร้อง) ซีเอา ... ฮุ ๆ ๆ ...

ถึงตอนนี้ หลาย ๆ ท่าน คงรำพึงลึก ๆ ว่า ‘แล้วกระเสือกกระสนลงไปทำมายยยย ... บ้าป่าาาววว ... ลู่งงงง ...’

เอ้า ... บ้าาา ...ก็ บ้าว่ะ ... ลงไปเก็บขยะที่ลอยเข้ามาในซอย (โรคจิตประเภทหนึ่ง) ... ฮึ ๆ ๆ ... มีตั้งแต่ ใสในถุงก๊อบแก๊บ ผูกปาก ปล่อยปาก ... ไปจนถึง Sofa เป็นชุด ๆ เชียวแหละ ...

ที่เป็น ถ ถุง ... ไม่แบกขนครับ แต่ ... ใส่เรือ พายไปที่สะพานสูงหน้าหมู่บ้าน กองทิ้งรวม ๆ กับของท่านอื่น รอให้ผู้มีหน้าที่ มาเก็บหลังน้ำลด .... สำหรับ Sofa ลากออกถนนหลัก แล้วปล่อยไปตามน้ำ ... คงมีคนอื่นสงเคราะห์กันต่อ ๆ แหละ ... ก็มันลากไม่ไหวจริง ๆ ขอรับ ... ลุงแก่แล้วไง!

กลับจากทิ้งขยะ ขึ้นชั้นสอง ของบ้าน “ปลีกวิเวก” อ่านตัวเอง ไม่สนเรื่องภายนอก ไม่ว่าจะเป็น TV หรือ คอมฯ เป็นการเข้า Course โดยไม่ต้องเดินทางไปวัดป่าหนองป่าพง หรือ สวนโมกข์ฯนานาชาติ ถึงข้อวัตรปฏิบัติ จะไม่เคร่งครัดเท่า เช่นรับโทรฯ บ้าง เมื่อมีคนติดต่อมาบ้าง หรือโทรฯ ไปหาคนอื่นที่คิดว่าอาจร่วมชะตากรรมเดียวกะเรา ด้วยความเป็นห่วงบ้าง ซึ่งก็น้อยครั้งนัก แต่ระยะเวลาในการอ่านตนเอง นานกว่า ก็ไม่เสีย (เวลา) เปล่า .... จะลองบ้างไหมละ? .... ปีหน้า ฟ้าใหม่อาจมีอีกนา .... สนใจสมัครฟรี กะตัวเอง ... ฮึ ๆ ๆ ...

บ่าย ๆ .... เย็น ๆ .... ออกมุขเฉลียง ... ดูเวิ้งนที ที่ไกลออกไป ...

ชื่นชมกับน้ำ ... ผู้ซื่อสัตย์ต่อ “ธรรมชาติหน้าที่” .... ลดตามาที่ "ใจ" มองความเป็นคนของตัวเอง สิ่งที่เห็นคือ "กระพี้ชีวิต" อันเป็นมิจฉาทิฐิ .. เห็นแล้วอยาก ... แล้วครุ่นหาหนทางเข้าบังคับให้เป็นอย่างที่อยาก ไปจนถึงฉ้อโกง ... ชิง ... ปล้น หน้ามืด ตามัว ไม่เห็นว่า “กำลังประทุษร้ายต่อธรรมชาติผู้มีพระคุณ ... ฮึ ๆ ๆ .... ไม่บ้า ... ก็ เมา ละวะ”

ดึงความคิดที่กำลังเตลิด กระเจิดกระเจิง .... กลับมามองบริบทแวดล้อม ใกล้ - รอบบ้าน มีครูผู้สอน “ไตรลักษณ์” อยู่เยอะ ... สุดแต่ว่าจะสนใจ เรียนรู้ ....

....เหล่านี้ ... เคยเอามาให้ฟอกอารมณ์ ....

หลังน้ำท่วม ประมาณ 2 สัปดาห์ ...

สภาพก็อย่างที่เห็น ....

.... แล้วนี่ ก่อนน้ำลด ...

สภาพหลังท่านแม่จากไป ...

ส่วนป้า .... กับลูก ซึ่งไปทำงานไม่ได้ เพราะ น้ำท่วมทั้งเส้นทางคมนาคม และ สำนักงาน เขาก็มีวัตรของเขา เห็นแต่ละคน ได้ผ้าพันคอ บ้าง - หมวก บ้าง - กระเป๋า บ้าง จากการนั่งจิ้ม & ดิง พลาง ดู TV พลาง กันหลายอยู่

กิจวัตร ของผู้เนาบ้าน กับ ผู้ที่อาศัยในศูนย์พักพิงชั่วคราว แตกต่างกันสิ้นเชิงแน่ ๆ ...

แต่สำหรับผู้ เนาบ้านด้วยกัน ในห้วงเวลาดังกล่าว รสชาติ ชีวิตของแต่ละท่าน ไม่อาจเหมือนกันได้หากยังมีการแสวงสุข ...

.... แต่อาจ .... มีสัก “แว็วว ...บ” หนึ่งที่เหมือนกัน .... ซึ่ง “แว็วว ...บ” นั้น คือ .... เมื่อหยุดปรุง