ป้าแดงกับลุงเวทย์

           เกริ่นไปตั้งแต่เมื่อวาน ว่าบล็อกนี้จะเป็นป้าแดงกับลุงเวทย์ สาเหตุ เพราะมีเด็กตัวเล็ก ๆผอม ๆ เด็กเมืองกรุงกลับบ้านนอก วัยสามขวบครึ่ง ลูกครึ่งอุบล-กรุงเทพ  น้องนัจ ปิดเทอม มาอยู่เกือบอาทิตย์ ทุกวันถามหาแต่ร้านสะดวกซื้อ กินน้ำอัดลม ไอติม ขนม ตลอดวัน  ใส่รองเท้าแบบเด็กในเมือง

         แต่เมื่อมาอยู่บ้านนอก ของเล่นชิ้นใหญ่ รถไถคุณตา

                      บางวันก็พามาเล่นในสวน

                                กับป้าแดง

         แดงเป็นลูกคนโต  มีกันสองคนพี่น้อง แม่น้องนัจ เป็นน้องสาวคนเดียวเรียนหนังสือ ทำงาน และมีครอบครัวที่กรุงเทพ มาเยี่ยมบ้านปีละ 1-2 ครั้ง

                          บ้านสวนอันเงียบเหงา

                                  บ้านสวนวันนี้

                          กับของเล่นบ้านนอก

              ให้เล่นทราย

                            ขอเล่นน้ำ

                          ป้าแดงก็ให้เล่น

                          แต่ น้องนัจต้องรดน้ำต้นไม้

เป็นหลานป้าแดงกับลุงเวทย์ ต้องใส่เกิบแบบนี้(เกิบหมายถึงรองเท้า)

                     รดน้ำต้นหมากให้คุณยาย

           สอนให้รู้จักค่าของน้ำ การใช้นำ้อย่างประหยัด

                       คุณยายก็มาสวนด้วย 

     คุณยายอายุจะหกสิบแล้วใส่รองเท้าบูท จะไปหาแหย่ไข่มดแดง

      หลัง ๆมานี่ คุณยายมาสวนบ่อย มาเก็บผัก แหย่ไข่มดแดง

             แหย่ในสวนผสมบ้าง สวนยางพาราบ้าง

                        ไม่นานก็ได้ไข่มดแดง

          เลือกมดแดงออก บอกให้ลูกหลานออกไปห่าง ๆ กลัวมดแดงกัด แต่คุณยายไม่กลัว แม้ตัวเองจะโดนกัดทั้งตัว นี่แหละคนที่ชื่อว่าแม่

                     แค่นี้ก็พอกินสำหรับเย็นนี้

    ผักก็ผักพื้นบ้านเก็บเอาในสวน ผักติ้ว กระโดน มะตูมซาอุ

                     เย็นนี้มีลาบเป็ด ฝีมือลุงเวทย์

                     อยากไปเที่ยวในสวนกับลุงเวทย์

                               แต่ลุงเวทย์ไม่อุ้ม

                   เป็นหลานลุงเวทย์ต้องเดินเอง

                              อยากไปดูเป็ด

          กลัวเป็ด ถามลุงว่าเป็ดจะกัดนัจไหม อาจจะเป็นครั้งแรกในชีวิต ที่เห็นเป็ดตัวเป็น ๆของจริง

                               พาไปดูหมูหลุม

                              สนใจหมูมาก

                  ขอลุงไปเลี้ยงที่กรุงเทพได้ไหม

       ถามว่าหมูกินอะไร ลุงเอาหยวกกล้วยให้หมูกินให้ดู ถามว่า หมูกินกล้วยไหม นัจอยากเอากล้วยให้หมูกิน

                   คุณยายเป็นห่วง เดินตามมาดูหลาน

         เมื่อก่อนพ่อกับแม่แดง ให้ปลูกยางพาราทั้งหมด แต่แดงกับอ้ายเวทย์ก็ยังดื้อยังดันทุรังทำสวนผสม ได้แต่ทำไปเรื่อย ๆ ให้พ่อกับแม่เห็นเอง ในที่สุดเมื่อเป็นรูปเป็นร่าง ในสวนมีผักให้เก็บไปกิน มีหมู มีเป็ด มีไก่ พ่อกับแม่ก็เริ่มเข้าใจ

                             เอากล้วยให้หมูกิน

         นัจหิว ขอกินขนม น้ำอัดลม ไอติมก็ได้ แต่ลุงเวทย์บอก เป็นหลานลุงเวทย์ อยู่ในสวนต้องกินกล้วย กินหมดไปสามลูก

                  นี่คือสาเหตุที่แดงกั้นคอกหมูสูง

                   หลุดออกไปเมื่อไหร่ เบิ้มจัดการแน่

                เงาะต้นนี้น้องนัจเคยปลูกกับลุงเวทย์

                   ปลูกแล้วถ่ายกับครอบครัว

                 ปีกลายนัจก็มาถ่ายกับต้นเงาะ

                      ปีนี้ก็มาถ่ายกับต้นเงาะ

                     ถ่ายกับ ต้นเงาะ พ่อแม่

                     น้องเขยแดง ชอบถ่ายรูปมาก

      บวบลูกนี้ป้าแดงจะเก็บไว้ทำพันธุ์ แจกในบ้านสวนพอเพียง

       หมาก็มีหัวใจ เมื่อน้องนัจมา เบิ้มก็กลายเป็นหมาหัวเน่า

      เช้าวันที่นัจกลับบ้าน เบิ้มโดดขึ้นไปนอนบนรถไม่ยอมลง

        ของฝากคุณตาคุณยาย อาหารการกิน จักรยานสีชมพู รองเท้านักเรียน ข้าวสาร หวด ผักพื้นบ้าน 

  ของฝากจากป้าแดงกับลุงเวทย์ ต้นฝาง 2 ต้น ต้นส้่มซ่า 2 ต้น

        ในกล่องโฟม คือปลาแม่น้ำโขง กับไก่บ้าน 2 ตัว

                       นัจกลับก่อนนะคุณตา

                      นัจกลับก่อนนะคุณยาย

               ตอนส่งหลานขึ้นรถ สงสารพ่อกับแม่จับใจ

         ไม่รู้เมื่อไหร่หลานจะกลับมาเยี่ยมอีก หลานกลับไปแล้ว บ้านแดงไม่มีเด็ก แล้วความเงียบความเหงาก็เข้ามาแทน

                                            โปรดติดตามตอนต่อไป............