ตามหากล้วยเถื่อน
กล้วยเถื่อน ขึ้นอยู่ในสวนยาง ใกล้ๆกอกล้วยเถื่อน จะมีกล้วยต้นเล็กๆ งอกขึ้นอยู่
ช่วงนี้ ต้องการหน่อกล้วยเถื่อน จึงต้องเริ่ม ยุทธการตามล่ากล้วยเถื่อน
กอนี้ได้หลายต้น อยู่ใกล้ๆกอกล้วย แยกปลูกได้หลายต้น
หากล้วยแต่ไปเจอเห็ด บริเวณโคนกอไผ่ในสวนยาง
ดอกขนาดเล็ก เป็นจุดสีขาวๆ
ขยายให้ใหญ่ ก็ยังเล็กอยู่
กฤษณา (Aquilaria malaccensis) ปลูกซ่อม แต่โตกว่ายาง
ต้นนี้อยู่ริมรั้ว ติดถนน ต่อไปคงเอามาผ่าเป็นตัวไม้
ตอนเย็นก็เข้าสวนป่า ตัดหญ้า โคนต้น และทางเดิน จวนจะเข้าหน้าแล้ง
ต้องเว้นหญ้าเอาไว้เยอะๆ ตัดเฉพาะรอบโคนรัสมี 50 ซม.พอให้ย่านเชือก (เถาวัลย์) ขาด
วันนี้ใช้เครื่องนี้ แรงดีกว่าตัวเก่า
วันก่อนไป จ.ตรัง ไปเล็งๆเอาไว้อีกเครื่อง เป็นเครื่อง 4 จังหวะ ใช้เบนซิน E 20 ได้ จะประหยัดไปอีกลิตรละ 3 บาท
ที่จับสองข้างไม่เหมือนกัน เครื่องจากยุโรป น่าจะตัดได้โดยไม่เข็ดเอว
เหมือนเครื่องแบบนี้ ที่ที่จับสองข้างเท่าๆกัน
พวกนี้ถือว่าสินค้าของตนขายดี เลยไม่พัฒนาการอำนวยความสะดวกแก่ผู้ใช้
ผมดูในยูทูป เครื่องตัดหญ้าแบบสะพายของฝรั่ง พัฒนารูปแบบ และต้ามจับไปมากกว่าสินค้าที่ผลิตขายในบ้านเรา
ผู้ผลิตทำเหมือนกับว่า ทำออกไปอย่างไรก็ขายได้ เพราะผู้ใช้ไม่มีตัวเลือกมากนัก
ของแถม
(คงจะคล้ายๆกันกับ ผู้ผลิตเครื่องตัดหญ้า)
ตอนเย็นออกจากสวน เข้าไปตัวอำเภอซื้อขนมปัง มาไว้กินเป็นอาหารเช้า (ขนมปัง ไข่ดาว กาแฟ)
ซื้อขนมปังเสร็จ หันไปดูรถสามล้อขายปาท่องโก๋ และมีสังขยาใส่กล่องไว้ด้วย
ถามราคาเสร็จบอกคนขายว่า ซื้อ 1 กล่อง แม่ค้าถามว่า เอาปาท่องโก๋กี่ถุง ผมบอกว่าซื้อแต่สังขยา
แม่ค้าบอกว่า อย่างเดียวไม่ขาย ซื้อสังขยา ต้องซื้อปาท่องโก๋ด้วย
(ลืมถามไปว่า ซื้อปาท่องโก๋ ไม่เอาสังขยา จะขายไหม)
เมื่อแม่ค้าไม่ขายสังขยา ผมก็บอกว่า ไม่เป็นไรครับ
ผมไปทำสังขยากินเองก็ได้ครับ
ว่าแล้วก็สตาร์ตมอร์ไซด์ กลับสวน
- บล็อกของ ลุงพูน
- อ่าน 7462 ครั้ง
ความเห็น
ธนนันท์
25 ธันวาคม, 2012 - 20:53
Permalink
เขาคงไม่เคยรู้จักคำนี้...
เขาคงไม่เคยรู้จักคำนี้....ลูกค้า..คือคนสำคัญ....ลูกค้าคือพระเจ้า...เกือบสามสิบปีที่ค้าขายมา...ลูกค้าคือพระเจ้าเสมอค่ะ เพราะเขาเอาเงินมาให้ เราก็มีเงินไปสร้างฐานะ สร้างครอบครัว ไปเลี้ยงดูส่งเสียลูก ๆ เราต่อไป...ลูกค้าคือคนสำคัญที่สุด ลูกค้าต้องถูกเสมอ
ลุงพูน
25 ธันวาคม, 2012 - 21:06
Permalink
เงินตัวเดียวคือพระเจ้า
เงินตัวเดียวคือพระเจ้า
หนุ่มบ้านนอก
25 ธันวาคม, 2012 - 22:10
Permalink
แย่จังนะครับ
แย่จังนะครับ ผมนึกว่าจะมีแต่แม่ค้าในกรุงเทพที่ไม่ง้อลูกค้า ว่าแล้วก็โชว์ฝีมือทำสังขยาอวดสมาชิกในบ้านสวนดีกว่าครับ
ลุงพูน
26 ธันวาคม, 2012 - 06:32
Permalink
ลักษณะนิสัยแบบนี้
ลักษณะนิสัยแบบนี้ มีทั่วไปครับ ไม้ว่าที่ไหน จะมากน้อยเท่านั้น ช่วงนี้ภาวะการมีงานทำในเมืองใหญ่ค่อนข้างลำบาก ทำให้คนกลับไปอยู่บ้าน หางานทำกันเองมากขึ้นครับ
การทำสังขยาคงต้องไปเรียนจากคุณน้าเพิ่มเติมก่อนครับ
Pravitra_S
25 ธันวาคม, 2012 - 22:23
Permalink
แปลกดี ขายแบบแพ็คคู่
แปลกดี ขายแบบแพ็คคู่ แล้วถ้าซื้อแต่ปาโก๋ไม่เอาสังขยาเค้าจะขายมั้ยคะ อิอิ อยากรู้อ่ะ ^
ลุงพูน
26 ธันวาคม, 2012 - 06:33
Permalink
ลืมถามไป
นั่นซิครับ ผมก็ลืมถามไปด้วย
mutita.co.uk
25 ธันวาคม, 2012 - 23:12
Permalink
นัทไปเดินตลาดน้ำคลองลัดมะยม
นัทไปเดินตลาดน้ำคลองลัดมะยม เห็นกางเกงลูกไม้สวยถูกใจ ตั้งใจซื้อทั้งสองสีที่เค๊ามีอยู่ ถามแม่ค้าว่าราคาเท่าไหร่ เค๊ามองนัทแบบสำรวจแล้วบอกว่า ท้องอยู่ไม่ใช่เหรอ ใส่ไม่ได้หรอก..จ๊าก..วิ่งกลับบ้านไม่ทันเสียความมั่นใจตัวเองมากเลยค่ะลุงพูน
ลุงพูน
26 ธันวาคม, 2012 - 06:35
Permalink
คุณนัท
คนละเรื่องเดียวกัน
อ้อยหวาน
26 ธันวาคม, 2012 - 00:16
Permalink
เริ่มจากตามหากล้วยเถื่อนมาจบกับแม่ค้าปาท่องโก๋ อ่านเม้นท์ของคุณนัทต่อ เลยได้ฮาอีก 555 ขอโทษค่ะคุณนัทแต่มันขำจริงๆ
ลุงพูน..อ้อยว่าสังขยาที่ใช้จิ้มปาท่องโก๋ มันใสไป สู้สังขยาที่ใช้กินกับขนมปังปิ้งไม่ได้ เอาไก่งวงมาให้ สุขสันต์วันคริสมาตร์ค่ะ
ลุงพูน
26 ธันวาคม, 2012 - 06:39
Permalink
ผมก็ขี้เกียจทำเอง
ผมก็ขี้เกียจทำเอง เพราะหากทำอะไรเองได้หมด คนอื่นเขาก็จะไม่มีงานทำ ถึงสังขยาที่ซื้อจะสู้ทำกินเองไม่ได้ ขอบคุณสำหรับไก่งวงวันคริสต์มาส ครับ
หน้า