มาแล้ว ก็เล่า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

      " เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า....ไปเที่ยวกันไหม จะไปก็รีบไป ไปกับพี่แล้วสบาย....ตับตับ ตับตับ.."

      Laughing สวัสดีครับทุกท่าน..ห่างหายกันไปหลายวันเพราะภาระกิจ วันนี้กลับเข้าบ้านแล้วครับ พร้อมหลากหลายเรื่องราวที่เก็บมาฝากเพื่อนๆสมาชิก... ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่า เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องส่วนตัว เกี่ยวกับประสบการณ์ที่ได้ไปพบเห็นมา และผมอยากจะบันทึกเรื่องราวเหล่านี้ไว้ หากท่านผู้ชมท่านใดดูแล้วไม่ชอบ หรือไม่มีสาระอันใด...ก็ผ่านได้เลยครับ

เริ่มกันที่สนามบินปัตตานี ตามป้ายด้านบนนะครับ

   

ออกเดินทาง

 

ไปกับเครื่องบินลำนี้ c 130 ครับ

  

ภาพบรรยากาศภายในในขณะโดยสาร

 

ในขณะเครื่องปีนไต่ระดับสูงขึ้นไปเรื่อยๆ หลายคนหูอื้อ และตามที่เห็น (แต่ไม่ใช่ไม่อยากมาอีกนะครับ แค่ระยะเวลาสั้นๆเท่านั้นเอง)

 

 คนนี้โชว์ น้ำฟักข้าวกับมังคุด จากบ้านสวน

ถึงแล้วครับ ใช้เวลาแค่ ๑ ชั่วโมง กับ๔๕ นาที

 

    Laughing แต่จะไปไหนต่อ...ติดตามตอนต่อไปครับ สวัสดี. 

ความเห็น

อยากขึ้นบ้างค่ะ คราวก่อนก็พลาดไปทีแล้ว

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

พี่จะช่วยได้ไง? เขาบอกว่าเครื่องนี้มีตังค์จ่ายก็ไม่ได้ขึ้น

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

รอติดตามตอนต่อไปค่ะพี่เสิน,พี่เก้


เห็นพี่เสินหอบข้าวของมาเยอะแยะ


รู้ว่าเอามาฝากเพื่อนๆ สมาชิกแน่นอนค่ะLaughing

ขอบใจครับที่คอยติดตาม เดินทางแค่กระเป๋าสองใบเอง นอกนั้นของฝากอย่างน้องว่า

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เห็นรูปแล้วคิดถึงบรรยายกาศแบบนี้เมื่อปีก่อนโน้นนนนนนนนน

หมายความว่า.....อิอิ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เมาเครื่องกันใหญ่เลย...รอชมต่อไปคะ

ไม่ได้เมาเครื่อง แต่เมายาแก้เมาเครื่อง

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ขำ...เมายาแก้เมา  นึกถึงตัวเอง   แพ้ครีมแก้แพ้(ครีมกันแดด)  คือถ้าทาแล้วผิวเกรียมเหมือนแดดเผา  อีกตัว  แพ้ยาแก้แพ้  ใครจะเหมือนเรามั่งนิ

"ภาพบรรยากาศภายในในขณะโดยสาร"
งานนี้คนได้ของฝาก รักตายเลย
ได้ใจคนดูไปเต็มร้อยด้วย 

หน้า