ที่นี่ไม่มีครู
วันเวลาที่ผ่านไปๆ หลายคนหายไป ทุกๆคนต่างมีสถานะภาพ บางสถานะภาพเป็นผู้เรียนรู้ในขณะเดียวกันก็มีสถานะภาพเป็นผู้ให้ความรู้กับคนอื่นเราเรียกกันว่า ครู เวลาแจกจ่ายให้เมล็ดกับใคร ผู้นั้นจะรู้สึกว่าจะต้องรับผิดชอบเพาะเมล็ดพันธ์ที่ได้รับแจกมาให้งอกเป็นต้นมาให้ได้ ในขณะที่ผู้ให้จะคอยติดตามว่่าผู้ที่ได้รับแจกไปทำสำเร็จหรือไม่ด้วยความเป็นห่วง บางคนอยู่ไกลถึงต่างประเทศแม้แต่ผู้ได้รับเมล็ดพันธ์ยังจินตนาการไม่ออกว่าไกลแค่ไหน พวกเราจึงเรียกผู้ให้ว่่า ครู เลยเอาเพลงนี้มาให้ฟัง เพราะว่าวัึนนี้ครูหายไปไม่ถามข่าวคราวของลูกศิษย์เลย จึงให้ฟังเพลงที่นี่ไม่มีครู ถึงแม้ว่าครูไม่อยู่่แล้วลูกศิษย์ก็จะส่งการบ้านเผื่อว่า คุณครูจะผ่านมาดูว่า ลูกศิษย์ยังรับผิดชอบกับการบ้านที่ครูสั่ง การบ้านนี้ส่งคุณครูนัท มุฑิตาครับ
ต้นพริกที่ไม่มีข้อมูลมากนักแต่ลูกศิษย์คนนี้ก็พยายามเพาะให้ได้แม้ว่าไม่เคยทำมาก่อนให้ครูได้มีความสุขที่สั่งการบ้านแล้วลูกศิษย์รับผิดชอบ
ชิริโมย่าที่ครูนัทบอก ยังไม่โตมากนักแต่เอาใจใส่เสมอรอเวลาเมื่อโตพอจะเอาลงดิน ที่ยังไม่ส่งการบ้านเพราะว่าต้องการให้มั่นใจว่ารอดพร้อมจะโิตเติบใหญ่ให้ลูก ช้าไปทำให้ครูกังวลใจ ลูกศิษย์ต้องขอโทษ ส่วนเมล็ดพันธ์ที่อินเนียร์ไม่รู้จัก คุณศิรินันท์เคยบอกว่าเป็นกะหล่ำปมหรืออะไรนี่แหละจำไม่ได้แล้วความจำไม่ค่อยดีเพราะนานแล้ว อินเนียร์เพาะไม่สำเร็จ อะไรที่เล็กขนาดนั้นอินเนียร์ไม่เคยทำและรู้สึกว่าเมล็ดเล็กมากๆเลย อินเนียร์ไม่ค่อยรับการบ้านเพราะเมื่อรับแล้วต้องทำให้ได้ไม่ต้องการให้ผู้ให้เสียใจแต่อินเนียร์รู้สึกว่าทำไมจะต้องทำไมจะต้องมีทุกอย่างเหมือนๆคนอื่น แค่ชื่นชมที่คนอื่นปลูกก็พอ
"ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา แค่บินเอาเท่าที่เราจะบินไหว
และท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร แค่่บินไปให้ถึงฝันเท่านั้นพอ "
เผื่อว่าคุณครูนัทเข้ามาเห็นว่าสิ่งที่ส่งมาผ่านเพื่อนๆกว่าจะมาถึงอินเนียร์มัีนแสนยาก จากคุณยุพิณ ผ่านคุณโสทรต้องส่งถึง2ครั้ง2คราวเพราะข้อมูลที่อินเนียร์ส่งไปไม่พอทำให้บุรุษไปรษณีย์ส่งไม่ถึงแล้วตีกลับอินเนียร์ยังละอายใจอยู่ที่ทำให้เกิดความยุ่งยากเรื่องค่าใช้จ่ายและเป็นภาระในการจัดส่งถึง2ครั้ง ขอโทษคุณยุพิณกับคุณโสทรด้วยครับ
หมดเรื่องการบ้านจะเล่าเรื่องที่ไม่เคยประสบมาก่อน ต้องขอโทษคนที่ไม่อยากเห็นสัตว์ประเภทนี้ด้วยครับ เมื่อกลับจากไปกรุงชิงคิดจะขยับอะไรที่มันรกๆให้ว่างๆเพื่อจะได้มีที่่ปลูกอะไรได้อีก ก็ขยับครกสีข้าวแบบที่หมุนคล้ายๆที่บดแป้งซึ่งไม่ได้ใช้แล้วตั้งอยู่ข้างตุ่มน้ำสำหรับรดต้นไม้ ข้างในเป็นดินเหนียวด้านนอกเป็นไม้ไผ่สานภาษาเหนือเรียกเสวียน ก็กลิ้งไปไว้อีกที่นึง กลิ้งได้ซักพักไม้ไผ่สารฉีกขาดแยกจากกันมีดินเหนียวบางส่วนหลุดออกมาเป็นก้อนๆ ที่เหลือก็กลิ้งไปต่อ เดี๋ยวค่อยมาเก็บก้อนดินเหนียวที่แยกตัวออก พอมาเก็บก้อนดินเหนียวที่ตกอยู่เจอนี่ครับ ผมก็รีบไปเอากล้องมา ยังกลัวอยู่ว่างูจะเลื้อยหนีไป แต่ว่าไม่ใช่ครับ
ยังไม่ชัดดูใหม่
เข้าไปแล้วออกมาใหม่
มามองกันชัดๆอีกที
เหตุการณ์นี้เกิดที่บ้านไม่ใช่ที่สวน มันเป็นเรื่องแปลกสำหรับผม ตั้งแต่เคยเจองูมาไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน งูตัวนี้ประเมินแล้วไม่ใช่งูที่มีพิษร้าย (งูมีประเภททมีพิษร้ายแรงเช่นงูเห่า งูจงอาง มีพิษปานกลาง และงูไม่มีพิษแต่งูที่ไม่มีพิษบางชนิดอาจทำให้เราตายได้จากการบีบรัดจนหายใจไม่ออกและกระดูกแตกหักเช่นงูเหลือม) แต่งูตัวนี้หลังจากโผล่ออกมาในรูปแรกก็กลับเข้าไปในก้อนดิน ผมก็เขี่ยก้อนดินให้ไปอยู่ริมๆรั้วเพื่อความปลอดภัย แต่พอขยับก้อนดินงูก็ออกมาอีก ทำแบบนี้2-3ครั้งงูก็ออกมา ตามปกติงูจะเลื้อยหนีไป แต่งูตัวนี้กลับเลื้อยมาหาผม พูดได้ว่าจงใจและอ้าปากทำท่าจะกัด ผมก็ถอย มือถือกล้องแต่ก็ระวังตัวด้วย ทำอยู่2-3ครั้งคือกลับเข้าไปพอผมขยับก้อนดินก็ออกมาใหม่ เวลาเลื้อยมาหาผมอย่างเร็วผมก็ถอยแต่ไม่หันหลังให้งู ตอนอ้าปากจะกัดแต่อยู่ห่างผมพอสมควรนะครับ ผมก็หยิบเสียมเผื่อไว้แต่ไม่ตีนะครับถ้างูไม่จู่โจมจนจวนตัว ตอนอ้าปากทำท่าจะกัดถ่ายไม่ทัน ผมพูดไม่ผิดนะครับอ้าปากจะกัดไม่ใช่ขู่ งูยังอยู่ห่างผมอีกเยอะแต่เลื้อยมาที่ผม ผมไม่เข้าใจพฤติกรรมนี้ของงู ใครเข้าใจช่วยอธิบายหน่อยทำไมถึงเป็นแบบนี้ ผมเคยประจันหน้ากับงูเห่าที่อื่นไม่ใช่ที่บ้าน ผมเดินไปงูก็เลื้อยมาต่างคนต่างไม่รู้ตัว ต่างคนต่างตกใจ งูก็ยกหัวแผ่แม่เบี้ยผมตกใจก็หยุดอยู่กับที่ไม่วิ่งไม่หันหลังผมมองงู งูก็มองผมซักพักก็ลดตัวลงแล้วก็เลื้อยไปตามทางของเขา ผมก็เดินต่อไป แต่งูที่เจอตัวนี้ทำไมไม่หนี เพื่อนข้างบ้านตะโกนมาว่างูหวงไข่หรือเปล่า ผมพยายามอยู่ซักพักนึงงูก็เลื้อยไปทางอื่นซึ่งคงอยู่ในบ้านนี่แหละ น่าจะเป็นที่ม้าหินซึ่งมีกองอิฐอยู่ แต่ผมไม่ไปรื้อต่อ ให้งูอยู่ในนั้นแหละ
จากนั้นผมไปดูที่ก้อนดินและครกตามรูปก็ไม่มีไข่แล้วทำไมถึงใจกล้ามาขู่ผม ถ้าเป็นคนอื่นงูตัวนี้ถูกตีตายไปแล้ว ใครเข้าใจพฤติกรรมของงูตัวนี้บ้างครับ งูตัวไม่ใหญ่ ทำไมไม่หนีไป ทำไมเลื้อยตรงมาหาผมอย่างจงใจ 2-3ครั้ง งูอะไร ผมเข้าไปหาข้อมูลในเน็ตไม่เหมือนเปี๊ยบแค่คล้ายๆแต่เป็นงูที่ไม่มีพิษหรือมีพิษปานกลาง ครับแค่นี้ก่อนครับ ส่งการบ้านอย่างเดียวก็สั้นไปเลยคุยเรื่องงูให้ฟังครับ
- บล็อกของ อินเนียร์
- อ่าน 7804 ครั้ง
ความเห็น
เปรี้ยว_ส้ม
23 มีนาคม, 2013 - 23:25
Permalink
Re: ที่นี่ไม่มีครู
กลับมาเยี่ยมบ้านใหญ่คะอ่านบล็อกคุณอินเนียร์ ตัวเองก็เป็นอีกคนท่ีหายหน้าหายหัวไปนานมาก จนเกือบจำพาสเวิร์ดเข้าบ้านไม่ได้
อินเนียร์
24 มีนาคม, 2013 - 07:13
Permalink
Re: ที่นี่ไม่มีครู
ดีใจด้วยครับ เวบบ้านสวนฯเป็นเสมือนลานในหมู่บ้านหรือลานในวัดในสมัยแต่แรกที่ใช้เป็นที่คุยปรับทุกข์ แลกเปลี่ยนความคิดกันของผู้คน ใครที่หายหน้าหายตาไปก็แวะเข้ามาคุยกัน แต่ละคนก็ย่อมมีสังคมอื่นอีก แต่ยังไงๆก็กลับมาเยี่ยมกันบ้าง ยังมีคนคิดถึงและยังถามถึงเสมอ ต้องผูกข้อมือทำขัญกันม่ายละหนิ ค่าที่หายไปนาน ฮ่ะๆ
หน้า