ข้อคิดเตือนสติสำหรับคนที่มีงานอื่นทำอยู่แล้วคิดจะลาออกอยากมายึดอาชีพเป็นเกษตรกร
ดอกโฮย่าในกระถางเล็กๆ
มะนาวในถังสีปลูกไว้ไม่ต้องซื้อยามที่มะนาวแพง
ปลูกพริกและมะระในลังโฟมบนพี้นปูน
<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/zvzaXyB9ZWY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
อยากให้ดูคลิบนี้ แล้วคิด พร้อมทั้งอ่านข้อความที่อินเนียร์จะบอกต่อนะครับ *-*ตอนนี้ขออนุญาตพูดคุยก่อนนะครับว่า ขณะนี้โลกเปลี่ยนไปมาก สภาพภูมิประเทศ-ภูมิอากาศเปลี่ยนไปจนไม่อยากคิดว่าเกษตรกรจะอยุู่กันอย่างไรให้พาชีวิตและครอบครัวอยู่รอด ในขณะที่การใช้ชีวิตในปัจจุบันต้องใช้เงินมากๆๆๆเพื่อมีชีวิตให้สอดล้องและอยู่รอดในสังคม การส่งให้ลูกเรียนต้องใช้เงินมากขึ้น การกินการอยู่ต้องใช้เงินมากขึ้น(มากๆ) สังคมเปิดกว้างขึ้นแค่คนรุ่นใหม่จะหางานต้องสอบแข่งขันกันขนาดไหนก็ยังไม่อาจได้งาน... คุณมีงานทำอยู่แล้วแต่จะลาออก.....คุณไม่มีโอกาสได้รับเงินตอบแทนจากการทำการเกษตรเหมือนที่คุณทำงานอยู่หรอก ดู-ฟังคลิบของโจ จันไดให้จบนะครับ สวนส้มธนาธรยังต้องปิดตัวแม้ว่าลงทุนไปมาก
เรื่องของเรื่องก็คือ อินเนียร์ต้องการเขียนเตือน น้องๆที่คิดจะลาออกจากงานประจำว่ายับยั้งชั่งใจไว้ก่อน เพราะรายได้จากการทำการเกษตรมันต่างจากรายได้ที่ทำอยู่มาก หากมุ่งมั่นคาดหวังมากอาจมีโอกาสผิดหวัง การทำการเกษตรมันทั้งเหนื่อยและผลผลิตไม่ได้ดังใจ คิดถึงคุณคิมเขาเขน และเพื่อนๆที่ทำอย่างเอาจริงเอาจังมาก่อนช่วยมาให้ข้อมูลกับน้องๆรุ่นหลังบ้างครับ เป็นอย่างไรกันบ้างแล้ว ***ยังคงแอบส่องอยู่นะครับ ยังคิดอะไรใหม่ๆไม่ออก...ใครอยากเข้ามาคุยด้วยก็ยินดีนะครับ ผมยังตรวจสอบอยู่เสมอครับ ***
*-*นานแล้วไม่ได้เข้ามาบ้านสวน ได้แต่ชะเง้อมอง พอเข้ามาแก้ไขทำไม่ถูกมัน รำเก๊อะรำเก้ย..เยียะบ่จ้าง
- บล็อกของ อินเนียร์
- อ่าน 8827 ครั้ง
ความเห็น
Soonthorn Soon
4 กรกฎาคม, 2016 - 10:09
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
สี่ที่ต้องรับผิดชอบ นานๆไป ก็ชอบเองหละครับ...กลายเป็น ว่า นานวันเข้า เรามีสิ่งที่ชอบ สองอย่างเลย ดีนะครับ พี่
จงเตือนตน ด้วยตนเอง
อินเนียร์
4 กรกฎาคม, 2016 - 13:42
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
ก่อนอื่นต้องขอโทษนะครับผมกำลังคิดเรียบเรียงคำพูดอยู่ยังไม่เสร็จแล้วลบจะเขียนใหม่ และเห็นว่าค่อยมาเขียนดีกว่า รู้สึกว่ายังไม่ได้กดบันทึกแต่ไม่ทราบทำไมจึงขึ้นเป็นหัวข้อมาโผล่ได้ *-*คืออ่านบล๊อกของคุณโสทรล่าสุด แล้วอยากติงคนที่ทำงานประจำอยู่แล้วเบื่องานอยากลาออกว่า อย่าด่วนตัดสินใจลาออกให้ทำควบคู่กันไปก่อน เพราะห่วงเรื่องรายได้นี่แหละครับ และงานทางด้านเกษตรมันเป็นงานหนัก ใหม่ๆอาจจะดูดีสบายใจที่ได้ทำ และการปลูกให้ได้ผลดีเหมือนในตลาดมันทำยากหรือทำไม่ได้เพราะเขาใช้สารเคมี และเรื่องการตลาดอีก*-*ขอบคุณ คุณsoonthorn soon มากครับที่มาให้ความเห็นครับ
ยายต้อย..เมืองชล
4 กรกฎาคม, 2016 - 10:22
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
เห็น คุณอินเนียร์ เข้ามา ก็ดีใจ แล้ว ค่ะ ในบ้านสวนพอเพียง มีแต่ของชอบ
อินเนียร์
4 กรกฎาคม, 2016 - 13:55
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
ขอบคุณยายต้อย--เมืองชล มากครับ ช่วงหลังผมได้แต่อ่านไม่ได้แสดงความเห็นอะไร ว่าจะเขียนบล๊อกให้เพื่อนๆที่คิดจะลาออกจากงานทันทีเพื่อออกมาทำการเกษตรให้ยับยั้งชั่งใจไว้ก่อน เพราะงานการเกษตรมันไม่สามารถทำเงินได้อย่างที่คิด ยิ่งเราไม่เน้นสารเคมีด้วยแล้ว บางทีเราไปฟังเขามาว่า รายได้ไร่ละแสนจนเข้าใจไปว่ามันทำได้ง่ายๆ แต่พอเอาเข้าจริงๆมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นขนาดบางคนลงทุนไปเป็นล้าน วางระบบน้ำ ให้ปุ๋ยอย่างเป็นระบบ แล้วผลสุดท้ายก็เลิก ผมว่าน่าจะทำเป็นอาชีพเสริมหรือทำเอาความสบายใจน่าจะดีกว่า ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น ในยุคปัจจุบันค่าครองชีพมันสูง จึงอยากให้คิดถึงรายได้จากงานที่ทำอยู่เดิมไว้ก่อนครับ
หัวไทรสัมพันธ์
5 กรกฎาคม, 2016 - 15:51
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
ใช่ค่ะเอาที่สบายใจ แต่สำหรับคนที่ต้องทำเป็นอาชีพหลักก็ขอเป็นกำลังใจให้สู้ๆ ค่ะ
อินเนียร์
5 กรกฎาคม, 2016 - 20:35
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
มันนานมากแล้วจริงๆที่ผมบอกและให้เหตุผลพร้อมเสร็จว่าผมใช้ชื่ออินเนียร์ในเวบบ้านสวนเพื่อนๆไม่ต้องจำชื่อใดๆของผมอีก ตอนนี้กลัวว่าจะเรียกชื่อใครๆผิดเพราะมักจะเรียกกันในชื่ออื่นทีไม่ใช่ที่ตั้งเป็นชื่อดังในภาพประจำตัว ผมจึงต้องขอโทษอย่าโกรธเคืองผมนะครับ*-*คือผมต้องการจะเตือน(เกรงใจมากๆที่ใช้คำว่า "เตือน") ใครทำอาชีพอะไรอยู่ก็ทำไปก่อนอย่าเพิ่งรีบลาออก(เด็ดขาด) เพราะมันมีผลมากกับการตัดสินใจ ชีวิตมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดหวัง การเกษตรในจินตนาการกับการเกษตรในความเป็นจริงมันต่างกันมากแทบจะเรียกว่า ตรงกันข้ามกับที่คิด เหมือนเด็กหนุ่มเด็กสาวที่ไม่เชื่อพ่อแม่ว่า คิดให้ดีก่อนนะลูกเอ๊ย....เพราะตัดสินใจไปแล้วถอยหลังกลับไม่ได้ *-*สำหรับตัวผมไม่ได้ผิดหวังกับการเกษตร ทุกวันนี้ผมยังปลูกโน่นปลูกนี่ แต่ไม่ได้ปลูกหวังจะขายยังชีพแต่ปลูกเพราะชอบและมีความสุขในการปลูกครับ ปลูกกินบ้าง ปลูกไว้ดมหอมๆบ้าง ปลูกไว้ดูสวยๆบ้าง ขอบคุณ คุณหัวไทรสัมพันธ์มากครับ ผมต้องคอยจดว่า ชื่อในรูปประจำตัวชื่อนี้ แล้วชื่อทีเพื่อนๆเรียกกันชื่ออะไร ผมคลับคล้ายคลับคลาว่าจดไว้แล้วแต่พอค้นหาก็ค้นไม่เจอ ก็ขอโทษด้วยครับ
priraya
5 กรกฎาคม, 2016 - 21:08
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
ใช่ค่ะต้องให้นน.ให้ดี ในส่วนตัวเหมียวจะทำสิ่งที่ต้องรับผิดชอบก่อน แอบทำสิ่งที่ชอบควบคู่ไปเล็กน้อยจนตอนนี้ความรับผิดชอบเบาบางลงแล้วกำลังทุ่มกับสิ่งที่ชอบเพิ่มขึ้น
อินเนียร์
7 กรกฎาคม, 2016 - 09:09
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
ครับก่อนอื่นก็ต้องขอโทษที่ผมไม่ได้แสดงความคิดเห็นในบล๊อกของเพื่อนๆที่เขียนบล๊อก และขอบคุณ คุณเหมียวที่่ได้กรุณามาให้ความเห็นตรงนี้ทั้งที่ในเนื้อหาของบล๊อกไม่มีเนื้อหาหรือภาพเลย *-*คือผมอยากจะบอกเพื่อนๆว่าให้อดทนกับงานประจำที่แสนจะน่าเบื่อหน่ายถ้าเรายังไม่มีอะไรมารองรับหากเราลาออกจากงานแล้วมันเป็นปัญหามากๆเลย หลายคนที่คุยกันในเวบบ้านสวนตอนนี้เงียบหายไปผมยังเป็นห่วงพวกเขาเสมอ อย่างกรณีคุณเหมียวก็เท่าที่ดูก็ไม่เดือดนร้อนทำสวนไปแบบสบายๆไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นรายได้หลัก แต่เพื่อนๆคนไหนที่ต้องพึ่งรายได้จากการทำสวนเป็นหลักทั้งๆที่มีงานประจำทำอยู่แล้วคิดจะลาออก อยากบอกพวกเขาว่าอย่าทำแบบนั้น*-*คิดถึงเพื่อนๆที่หายไป แต่ก็คิดถึงคุณเหมียวด้วยครับ
อ้อยหวาน
6 กรกฎาคม, 2016 - 03:19
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
ของอ้อยจะไม่รับผิดชอบ ถ้าไม่ชอบค่ะ เอ๊ะ คนละเรื่องเดียวกันหรือเปล่า ก่อกวน ...ก่อกวน...
อินเนียร์
6 กรกฎาคม, 2016 - 06:03
Permalink
Re: สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
ขอบคุณครับที่แวะมาคุยกัน เรื่องของเรื่องคือผมคิดเเล้วจะเขียนบล๊อกแต่ยังยังไม่เสร็จไม่ทราบไปกดตรงไหนชื่อบล๊อกเลยอัพขึ้นมา ผมตั้งใจจะเขียนว่า หลายคนคิดอยากทำสวนเพราะเบื่องานประจำ เบื่อระบบในที่ทำงาน จึงคิดลาออกมาปลูกพืชผักโดยหวังว่าจะใช้รายได้จากการปลูกพืชแลี้ยงสัตว์แทนรายได้จากงานประจำ แต่พอทำจริงๆปัญหามันมีมาก ไม่เป็นไปอย่างที่คาดหวัง เป็นปัญหาใหญ่ทีเดียว เมื่อลาออกจากงานแล้วจะถอยกลับก็ไม่ได้*-*อ้อยหวานเขียนเรื่องท่องเที่ยวได้เยอะแยะเลย ถ้ารวมๆจะเป็นหนังสือเล่มใหญ่ทีเดียว
หน้า