ลงทะเบียนเรียนวิชาน้ำหมัก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    การใช้ชีวิตในสวนในไร่ ถ้าถามว่าหนุ๊กหรือเหนื่อยมั่งม้ายทั้งสองอย่างปนกันครับ และต้องบวกกับใจรักอีกต่างหาก ซึ่งทั้งหมดย่อมต้องมีผลข้างเคียงแน่นอน นั้นก็คือ โรคแข็ด ๆ เสียแหม็ด เข็ดทั้งเนื้อทั้งตัว ปวดเอว ปวดหลังสาระพัด และนี่คือเหตุผลที่ทำให้หาอะไรมาบรรเทา วิชาน้ำหมักครับ ขอเชิญคุณครูทุกท่านมาร่วมกันชี้แนะครับผม



  เจ็ดหมูนหรือบอระเพ็ดครับ ผมนำมาปลูกไว้ในไร่เมื่อตอนเริ่มปลูกผักใหม่ ๆ ครับ วันนี้ได้นำมาใช้ประโยชน์



  สาว ๆ มันลงมา ตามต้องการเหลือไว้พอขยายพันธ์



 และลูกยอครับ ผมบ่น ๆ ให้ ผบ.ทบ.ฟังบ่อย ๆ กับเรียกให้เหยียบบ่อย ๆ จนเกิดความรำคาญ กระทั่งไปหามาให้ผมจนได้ ต้องยกผลประโยชน์ให้



และนี่คือพยานครับผม


  


  เรียบร้อยไปหนึ่งหน่วยกิตแต่ยังไม่สำเร็จทีนะครับ



  หน่วยกิตต่อไปครับ


                  นี่ก็ทำให้ ผบ.ทบ.เดือดร้อน เพราะผมต้องเดินทางมาทำงานประจำครัผม



  รอชมตอนสำเร็จนะครับผม


             ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงที่ทำให้มีวันนี้ ขอบคุณเพื่อน ๆ สมช.ทุกท่าน สำหรับไมตรีจิต ขอบคุณครับ


ความเห็น

ช่าย   ปวดหลังปวดเอวนาน ๆ อันตรายมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

:uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

 

พี่พจน์คะ..อด..ลูกยอ...หรือ อด..ลูก..คน..คะ?:shy:

   อดลูกยอสิครับเจ๊ อย่างที่พี่เสินว่าน่ะแหละครับ สิทนบ่ได๋

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

เห็นวิชาหมักบอระเพ็ดช้าไป สาวทิ้งไปเยอะแล้ว


:desperate:

 ครับขอบคุณครับป้าเล็ก ตัวป่วนประจำบ้านครับ บ้านไม่เงียบเหงาก็เค้าแหละครับ พอได้มีแรงฮึดหนอ่ยครับผม

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

เจ็ดหมูนหมักกิน หรือหมักใช้คะ (กินได้หรือเปล่า)

  กินครับผม

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

สงสัยต้องหาลูกยอมากปลูกบ้างแล้ว :embarrassed: :embarrassed:

สับเจ็ดหมูน ไม่เอานะ......

:nonono:

สับลูกยอกะไม่เอาพี่เห้อ....

:nonono:

เหม็น ๆๆๆๆ


หน้า