ลงทะเบียนเรียนวิชาน้ำหมัก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    การใช้ชีวิตในสวนในไร่ ถ้าถามว่าหนุ๊กหรือเหนื่อยมั่งม้ายทั้งสองอย่างปนกันครับ และต้องบวกกับใจรักอีกต่างหาก ซึ่งทั้งหมดย่อมต้องมีผลข้างเคียงแน่นอน นั้นก็คือ โรคแข็ด ๆ เสียแหม็ด เข็ดทั้งเนื้อทั้งตัว ปวดเอว ปวดหลังสาระพัด และนี่คือเหตุผลที่ทำให้หาอะไรมาบรรเทา วิชาน้ำหมักครับ ขอเชิญคุณครูทุกท่านมาร่วมกันชี้แนะครับผม



  เจ็ดหมูนหรือบอระเพ็ดครับ ผมนำมาปลูกไว้ในไร่เมื่อตอนเริ่มปลูกผักใหม่ ๆ ครับ วันนี้ได้นำมาใช้ประโยชน์



  สาว ๆ มันลงมา ตามต้องการเหลือไว้พอขยายพันธ์



 และลูกยอครับ ผมบ่น ๆ ให้ ผบ.ทบ.ฟังบ่อย ๆ กับเรียกให้เหยียบบ่อย ๆ จนเกิดความรำคาญ กระทั่งไปหามาให้ผมจนได้ ต้องยกผลประโยชน์ให้



และนี่คือพยานครับผม


  


  เรียบร้อยไปหนึ่งหน่วยกิตแต่ยังไม่สำเร็จทีนะครับ



  หน่วยกิตต่อไปครับ


                  นี่ก็ทำให้ ผบ.ทบ.เดือดร้อน เพราะผมต้องเดินทางมาทำงานประจำครัผม



  รอชมตอนสำเร็จนะครับผม


             ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงที่ทำให้มีวันนี้ ขอบคุณเพื่อน ๆ สมช.ทุกท่าน สำหรับไมตรีจิต ขอบคุณครับ


ความเห็น

ผมก็รอดูเหมือนกันนะ เพราะหมักลูกยอไว้โหลนึงแต่ไม่ได้เอารูปมาลงให้ดูครับ

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

มาขอรับความรู้ครับ

ดีใจด้วยที่จะมีน้ำหมักเป็นของตัวเอง   กล้วยสุกหลาย ๆ เครือ  อย่าลืมหมักด้วยเด้อ

อยากลองสูตร...บอระเพ็ดหมักน้ำผึ้ง เคยเห็นเขาตัดยาวประมาณ 1 คืบ ผ่าเอาแกนออก แล้วนำไปหมักน้ำผึ้ง ก่อนหมักคงต้องเอามาขัดสีฉวีวรรณเสียก่อน..สูตรนี้ ขั้นทดลอง คงทำได้ทีละน้อย หากไม่กล้ากิน เปลืองน้ำผึ้งแย่

น้ำหมักเจ็ดหมูน ที่ผมทำ

สำหรับลูกยอ มีหลายคนแนะว่า ควรหมักทั้งลูก ให้เปื่อยแล้วค่อยขยำ

หน้า