มะเขือกินใบ

เมื่อวันศุกร์ได้รับพัสดุจากพี่รุทค่ะ ส่งตรงมาจากขอนแก่น ขอเล่าย้อนหลังนิดนึง จากบล็อกพี่รุทว่าพัสดุพร้อมออกเดินทาง ก็ไม่รู้ว่าจะมีของตัวเองหรอกค่ะ ยังแซวว่ามีของหนูหรือเปล่า แต่ก็ไม่ได้ขอการบ้านไปนะ  พี่ที่คุยกันบล็อกอื่นก็เห็นพี่แกบอกว่าอาจจะมีพัสดุไปถึงโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า พอแกะกล่องออกมามีชิ้นนึงที่ห่อกระดาษหนังสือพิมพ์อย่างดี แหมก็เคยเห็นวิศิษฐ์เขาห่อหน่อกล้วยแบบนี้ ก็นึกว่าเป็นหน่อกล้วย ตอนแรกจะไปแกะกระดาษที่บ้านและกำลังจะถามว่าเป็นกล้วยอะไร ดีนะนึกอยากแกะดูก่อน ไม่งั้นปล่อยไก่อีกแน่ ๆ ค่ะ  เพราะที่ห่อกระดาษไม่ใช่หน่อกล้วยซักหน่อย แต่เป็นปลาร้าบอง

เปิดรับสมัครลูกศิษย์ วิชามะเขือกินใบ ทั่วราชอาณาจักรค่ะ  ไม่จำกัดจำนวนลูกศิษย์นะคะ

     ขอส่งการบ้านครูจันทร์เจ้าวิชามะขือกินใบครับ

ในที่สุดก็ได้ส่งการบ้านมะเขือกินใบของ ครูโส สำเร็จไปอีกหนึ่งอย่าง

อัญชัน,แคนตาลูปจิ๋ว,มะเขือกินใบ

ได้รับ 4 อย่าง ส่งการบ้านแค่ 3 อย่างค่ะ ขาดแต่ ถั่วครก (เพาะ10 /4 /54 ) มันละลายไปกับสายฝนแล้วค่ะ อุตส่าห์เพาะก่อนต้นอื่น ๆ ยังพลาดแย่จริง ๆ ค่ะ ยังไงขออนุญาต สอบซ่อมค่ะป้าเล็ก ..  

อีก 3 อย่าง  เพิ่งเริ่มเพาะเมล็ดพร้อม ๆ กัน เมื่อ 20  เม.ย. 2554 นี้เองค่ะ อายุได้ 10 วันแล้วค่ะ ก็งอกงามอย่างเคย เลยแวะมาส่งการบ้านให้ ครูเล็ก ตรวจก่อนอื่น 

กลับมาสวีเดนมีเวลาแยะขึ้นเพราะไม่ต้องทำกับข้าว  สวนก็ไม่ต้องทำ(เป็นน้ำแข็งอยู่อ่ะ) ทำความสะอาดบ้านเล็กน้อย ทำงานนิดหน่อยแล้วก็นั่งเฝ้าจอคอมฯทั้งวัน  ชีวิตที่ไม่เร่งรีบ สบาย สบาย  แต่ก็มีวันที่ต้องไปหาหมอ พยาบาลเหมือนกัน ก็รู้สึกวุ่นวายเล็กน้อย  ต้องไปตรวจสภาพรถด้วย  แต่ทุกอย่างก็ถูกวางแผนเอาไว้แล้ว  ไม่ได้ทำพร้อมกันในวันเดียว  มันก็ไม่เครียดเท่าไหร่  มาดูผลงานการเพาะปลูกกันดีกว่าค่ะ  เคยลงรูปบ้านเปล่าๆให้ดูแล้วถ้าจำไม่ผิด  ดูใหม่ก็ได้ค่ะ  มันโล้นมากเลยนะคะ   มีแต่หญ้าขึ้นรกไปหมด  ก็จ้างคนมาถาง 2 ครั้ง

    ไม่ได้เห่อกล้องใหม่นะครับ แต่มันเป็นความสุขเล็กๆ ของผมเองที่ชอบถ่ายรูปดอกไม้ใบหญ้าในสวน เข้าสวนก็จะพกกล้องไปด้วยเสมอ สมัยนี้ถ่ายรูปเสียก็ไม่เป็นไร จะถ่ายรูปเท่าไหร่ก็ได้ไม่ต้องเสียค่าล้าง ดูในคอมพิวเตอร์ก็พอใจแล้ว ถ่ายรูปเสียก็ลบทิ้ง ไม่เหมือนสมัยก่อนเสียค่าฟิล์มค่าล้างกันอาน  ส่วนตัวถึงแม้ว่าสมัยเรียนจะเรียนวิชาถ่ายรูปมา แต่ผมก็ทิ้งไปเป็นสิบปี เพราะกล้องที่เคยใช้สมัยเรียนพังไป(Nikon FM2) ประกอบกับรู้ตัวเองว่าถ่ายรูปไม่ได้เรื่อง เพราะสมัยเรียนถ่ายรูปสู้เพื่อนไม่ได้เลย  หลังจากนั้นก็ไม่ได้ถ่ายรูปด้วยกล้อง SLR อีกเลย  ตอนนี้ได้กล้อง DSLR ก็ยังอยู่ในขั้นรื้อฟื้นวิชา จะอย่างไรก็ตามจะถ่ายรูปออกมาอย่างไรก็ช่าง ในเมื่อผมมีความสุขกับการถ่ายรูป ผมก็อยากแบ่งความสุขให้ผู้ที่มาชมรูปของผมเช่นกัน ตกลงตามนี้นะครับ