ผักเหมียง

     วันนี้ฝนหยุดตก หลังจากที่ตกติดต่อกัน 4 วัน ถึงแม้ว่าฝนจะหยุดตก แต่ฟ้าก็ยังไม่เปิด เช้านี้ก็เลยเดินชมสวนครับ ไปดูผักเหมียง (ยอดเขรียง, ผักเหรียง) ที่ปลูกเอาไว้ในสวนยาง อย่างที่บอกไปในบันทึกเรื่องผักเหมียงแล้วว่าตอนปลูกผมปลูก 2 แบบคือปลูกตั้งตรงปกติ กับปลูกเอียง 45 องศา ถึงวันนี้ก็ได้ข้อสรุปว่าปลูกเอียง 45 องศาแตกยอดเร็วกว่าปลูกตั้งตรงธรรมดา มาดูภาพกันครับ

แตกยอดอ่อนกำลังน่าผัด

     วันนี้ปลูกผักเหมียงในสวนยางพาราหน้าบ้านตั้งแต่เช้า ปลูกเสร็จเที่ยงครึ่ง ได้เหงื่อท่วมตัวมีความสุขดี นำรูปมาฝากครับ

แถวนี้เป็นผักเหมียงที่ปลูกรอบแรกหลายวันมาแล้ว แตกยอดอ่อนมาบ้างแล้ว

     วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งครับที่ผมไปซื้อต้นผักเหมียงที่บ้านลุงสั้น  ปกติไปซื้อเสร็จก็กลับไม่ได้พูดคัยอะไรกันมาก แต่วันนี้อยู่พูดคุยกับลุงสั้นทำให้รู้ว่าบ้านลุงสั้นไม่ได้มีแต่ผักเหมียง ยังมีหลายอย่างที่น่าสนใจลุงสั้นหาต้นไม้แปลกๆ หายากมาปลูกไว้พอสมควร เมื่อพูดถึงพืชผักที่หายากผมก็ถามลุงสั้น ถึงผักที่ผมเคยได้กินมานานมากๆแล้ว ที่ยังจำความอร่อยของผักชนิดนนี้ที่นำมาแกงส้ม นั่นก็คือ ผักหนาม ลุงสั้นบอกว่าบ้านลุงมีผักหนาม ผมดีใจมากบอกลุงช่วยพาไปดูหน่อย เป็นที่มาของการได้รู้ว่าลุงสั้นไม่ใช่มีแต่ผักเหมียง ติดตามมาครับว่าลุงสั้นมีอะไรบ้าง

     วันนี้เป็นวันหยุดของใครหลายคน ผมก็หยุดครับแต่หยุดเขียนต้นฉบับหนังสือ ลงสวนตั้งแต่เช้างานแรกคือปลูกผักเหมียงในสวนยางพาราหน้าบ้าน จำนวนสามสิบกว่าต้น เสร็จแล้วปลูกบวบฟองน้ำ ที่น้องเอ็มส่งเมล็ดพันธุ์มาจากประเทศจีนลงแปลง หลังจากที่เพาะไว้หลายวัน  งานต่อมาคือแยกหน่อกล้วยบริเวณบ้านไปปลูกในพื้นที่ว่างสวนยางพาราหลังบ้านที่จะโค่นในปีหน้า แล้วก็ปลูกต้นเอกมหาชัย เพื่อเอาฤกษ์เอาชัย

     วันนี้ไปงานแต่งงาน ผ่านบ้านคุณลุงที่ขายพันธุ์ผักเหมียง เลยแวะเข้าไปสอบถามดู ปรากฎว่าไม่มีผักเหมียงที่จะขายให้ผม เพราะยังส่งให้จังหวัดตรังยังไม่ครบ เคยได้ยินเพื่อนบ้านเล่าให้ฟังว่ายังมีอีกบ้านที่ขายพันธุ์ผักเหมียง แต่เป็นพันธุ์ผักเหมียงที่เพาะเมล็ด ก็เลยชวนพ่อไปดูว่าเขายังมีขายอยู่หรือไม่  ผลปรากฎว่ายังมีอยู่ครับ โชคดีไป ต้นใหญ่สุดราคาต้นละ 30 บาท ผมไม่ซื้อเพราะว่ารากลงดินแล้วพอเอาออกมารากขาด เลยเอาต้นเล็กรองลงมาราคาต้นละ 20 บาท ซื้อมา 10 ต้น แถมต้นเล็ก 1ต้น

    เมื่อวานฝนตกหนัก ทำให้วันนี้ไม่สามารถกรีดยางได้ ตอนเช้าเสร็จภาระกิจจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ ก็ไปปลูกผักเหมียง ที่ซื้อมา 50 ต้นเมื่อวันก่อนนั่นแหละครับ แบ่งปลูกหลังบ้าน 15 ต้น สวนยางหน้าบ้าน 35 ต้น

     ผมเองมีสวนยางพาราอายุประมาณ 4 ปี อยู่ประมาณ 1 ไร่ ซึ่งเป็นสวนอยู่ในที่ดินบ้าน ผมมีความตั้งใจที่จะทำให้พื้นที่ตรงนี้เป็นป่ายาง ไม่อยากให้เป็นสวนยาง คำว่าป่ายาง นั่นหมายความว่าจะไม่ปลูกเฉพาะยางพาราอย่างเดียวจะปลูกพืชหลายชนิดตามที่จะหามาปลูกได้ ซึ่งผมก็ได้ปลูก กฤษณา มะฮอกกานี เนียง สะตอ กล้วย สะเดาช้าง(เทียม) ตะไคร้ ตะไคร้หอม เผือก ฯลฯ แต่นั่นไม่ใช่ความตั้งใจสูงสุดของผม สิ่งที่ผมตั้งใจคือปลูกผักเหมียงให้เต็มทั้งสวน ผมปลูกไปสองสามรอบ ด้วยการตัดกิ่งไปปลูก ขุดรากไหลของผักเหมียงไปปลูก ช่วงหน้าแล้งที่ผ่านมาผักเหมียง ตายเกือบหมด ก็ไม่ละความตั้งใจครับ วันนี้ไปไปหาซื้อผักเหมียงในอีกตำบลหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก เมื่อไปถึงก็เจอกับกล้าผักเหมียงอย่างเดียวไม่มีอย่างอื่นปน

จากที่ผมได้นำเสนอ เรื่องการทำสวนยางให้เป็นป่ายาง เพื่อให้มีพืขผักที่สามารถเป็นอาหารได้นั้น ผมไม่ได้เพียงแต่เสนอแนวคิด แต่ผมได้ลงมือทำแล้วครับ สวนยางผม รอบๆ สวนยาง มีมะฮอกกานี  เนียง สะเดาช้าง กฤษณา ในสวนยางมีตะไคร้ ข่า โชน และอื่นๆอีกพอสมควร แต่ที่จะนำเสนอวันนี้คือผักเหมียงครับ ที่บ้านมีผักเหมียงอยู่หลังบ้านอยู่แล้ว ผักเหมียงต้นเล็กงอกขึ้นมาเยอะแยะ ผมก็ย้ายมาปลูกในสวนยาง แต่เดี๋ยวครับมารู้จักผักเหมียงกันก่อน  ที่ http://natres.psu.ac.th/ProjectSite/webpage/8puk_meang-detail.htm

ขุดผักเหมียงต้นเล็กๆ ออกมา