ธรรมชาติ

สวัสดีครับหายไปนานพอดีฝนตกบ่อยเน๊ตล่ม เลยไม่ค่อยได้เข้ามาขอบคุณสักที ขอเป็นตัวแทนขอบคุณแทน ชุดบินฯ แม่ฮ่องสอนนะครับ สำหรับเมล็ดพันธุ์ มะค่าโมง จากคุณพี่

กุหลาบพันปี เมล็ดพันธ์เราเพิ่งได้รับวันนี้ครับ ขอบคุณพี่กุหลาบฯ มากเลยนะครับ ค่าส่งผมว่าเยอะพอสมควร ขอบคุณนะครับที่ช่วยให้ป่าไม้เมืองไทยสมบูรณ์แม้จะในอนาคต ส่วนเมล็ดเราจะนำไปรวบรวมจากที่เราขอมานะครับ ตอนนี้ก็ได้เยอะพอสมควร

ดูเอาครับว่าเยอะหรือยัง

ฝนตกหนักเห็ดเริ่มออกดอกกันทุกป่า  แม้แต่ในบ้านเองยังออกเลยค่ะ  แม่เลยชวนเข้าไปหาเห็ดในป่าชุมชน  หมู่บ้านไหนที่มีป่าชุมชนนับว่าโชคดีมากเวลาเห็ดออกก็ไม่ต้องไปหาซื้อกิน  สามารถเก็บกินเองได้ที่แม่พาไปไม่ใช้ป่าชุมชนของหมู่บ้านแต่เป็นของอีกหมู่บ้านในตำบลเดียวกัน  ดูแล้วที่แม่ไปคือต้องการไปหาตนไม้ในป่าแล้วเอามาปลูกที่บ้านมากกว่า  แม่ได้มาหลายต้นที่จำได้คือปลาไหลเผือก  ส่วนเห็ดก็พอได้มากินค่ะ  ขากลับมาเจอเห็ดที่บ้านก็ออกเช่นกันค่ะ

วันหยุด ที่ไม่ได้หยุด....บางวันอยากจะอยู่บ้านเฉย ๆ เดินรอบ ๆ บ้านดูนี้ โน่น นั่น คิดแล้วมีความสุข ทั้งกายและใจ แต่ความรับผิดชอบ ก็ต้องรับไป...วันนี้จะพาไปเที่ยวป่ายางค่ะ..มีภาระต้องไปเก็บมังคุด ณ. ดินแดนอันไกล โพ้น...(พูดเหมือนหนังกาตูนเลย  ไม่ได้ไปป่ายางนานมากแล้ว หากไม่มีกิจ ก็ไม่ค่อยได้ขึ้นไป พร้อมหรือยังค่ะ …. แตะมือเบา ๆ ไปค่ะ… ก่อนท่านจะเปลี่ยนใจ…

ออกเดินทางเลยค่ะ จะไปพิชิตภูเขาข้างหน้านั่น......ให้ดูถนนหน้าบ้าน... ไม่อยากจะคุย...

    พักเหนื่อยจากการไถที่ปลูกข้าวก็เดินดูสระน้ำ สีของน้ำในสระเปลี่ยนไปอีกแล้วครับเปลี่ยนเป็นสีเขียวมรกตจริงๆ แล้ว

ช่วยบอกทีว่าผม หรือ มันที่หล่อกว่า

สวัสดีครับสมาชิคชาวบ้านสวนทุกท่าน

ชื่อเปิ้ลครับ ชื่อกะหน้าตาไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่ .5555 .

เป็นคนระยองโดยกำเนิด เค้าบอกว่าคนระยองเอาได้ ไม่รู้จริงป่าว เค้าบอกมา....

เป็นลูกชาวสวน เมื่อก่อนพ่อแม่ทำนาด้วยตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว

ตั้งแต่เรียนจบมาก็ทำงานบริษัทมาตลอดมีเวลาช่วยพ่อบ้างก็วันหยุด

หลังจากได้โชว์ผลผลผลิตของสวนแล้ว..มีสมาชิกบอกว่าน่าจะถ่ายแปลงมาให้ดูด้วย..แต่ภาพที่มีอยู่เป็นแปลงตอนที่ยังไม่โตมากนัก..และกว่าจะเข้าไปที่สวนอีกก็ต้องสัปดาห์หยุดยาววันแม่..จึงขอส่งแบบภาพไม่ค่อยชัดไปให้ดูก่อน..และขอแนะนำสวนออมสิน (หมายถึงสวนที่จะเป็นที่เก็บออมสิ่งดีดีในชีวิตไว้..แฮะ แฮะ เน่าไปหน่อย)  ลองดูแนะนำติชมเลยล่ะกัน

ผมทำงานรอบเช้า 7:30 น. พอถึง 15:30 น. ก็ได้เวลากลับบ้าน โชคดีที่วันนี้ไม่ได้แวะที่ไหน ไม่งั้นปั่นจักรยานมาคงมะล่อกมะแล่กเหมือนหมาแก่ตกน้ำแน่เลย เพราะกลับถึงอพาร์ทเมนท์ก็ได้ยินเสียครุ ถัง กาละมัง หม้อ ปลิวลมกระทบข้าวของดังสนั่น

ฟ้าน่ากลัวมากครับ ระวังดูแลต้นไม้ด้วยครับ เดี๋ยวนี้ธรรมชาติดูรุนแรงมากขึ้นเยอะ สงสัยหมั่นไส้ผู้คนมาเต็มกลั้นแล้ว คนเราเป็นผู้อาศัยธรรมชาติแท้ๆ แต่ทำตัวเป็นเจ้านายใจร้าย