บล็อกของ sothorn

     วันก่อนมีสมาชิกขอวิธีการทำมะเขือยาวต้มเต้าเจี้ยว ยังจำได้อยู่แต่ยังไม่ได้ตอบในความเห็น ก่อนถึงเมนูนั้นมาดูมะเขือยาวก่อน ตอนนี้เก็บกินไปหลายลูกแล้ว เมือเช้าผมก็ผัดกินเองไป 3 ลูก

แปลงมะเขือยาวติดลูกเต็มไปหมด

    ช่วงนี้ยุ่งๆ กับงานพอสมควรครับ ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาแสดงความคิดเห็น วันนี้หยุดกรีดยาง แต่ยังรู้สึกว่ายังพักผ่อนไม่ค่อยพอ แต่พอมีแรงมานั่งเขียนบล็อก วันนี้ขอนำเสนอแปลงผักรวมมิตร หลังจากที่ทะเลาะกับมดมาหลายยก จะว่าผมชนะก็ไม่เชิงเพราะเมล็ดส่วนที่มดขนไปเยอะพอสมควร จนต้องซื้อเมล็ดพันธุ์ใหม่มาปลูก

    เริ่มด้วยมะเขือยาวลูกที่ 2 เพราะมะเขือยาวลูกแรกไม่ได้เขียนบล็อก เพราะพ่อตัดเอาไปใส่แกงไตปลา ส่วนลูกที่ 2 เป็นความอยากกินของผมเอง ทั้งๆ ที่มะเขือยาวยังอ่อนมากๆ แต่มันอยากกินมะเขือยาวต้มเต้าเจี้ยว เมื่อวานเลยตัดมา 1 ลูกให้แม่ทำให้กิน

    จากที่ผมเคยนำเสนอเฟอร์นิเจอร์ชิ้นใหม่ไปนั้น มีสมาชิกอยากเห็นเฟอร์นิเจอร์ชิ้นนี้ของผมชัดๆ วันนี้ทำเสร็จพอดีเลยจัดให้ครับ

ค้างผักขนาด 2x10 เมตร

   ที่บ้านจะมีผึ้ง(มิ่นโต)อยู่ที่บ้านตลอด จำได้ตั้งแต่ผมอยู่ชั้นประถมกลับบ้านมาเหม็นเหงื่อก็จะโดนผึ้งต่อยเป็นประจำ ผึ้งแถวบ้านจะเรียกมิ่นโตซึ่งอาศัยอยู่ในบริเวณบ้าน ส่วนผึ้งจะตัวใหญ่กว่ามิ่นโตอาศัยอยู่บนต้นไม้ใหญ่บนภูเขา จะเรียกอะไรอะไรก็แล้วแต่ท้องถิ่นครับ ที่บ้านผมสองสามปีมานี้อยู่ในบริเวณบ้าน 4 รังไม่มีใครมาจับให้สักที จนได้รู้จักเพื่อนสมาชิกวิทยุสมัครเล่นเขาบอกว่าพ่อของเขาสามารถจับผึ้งได้ เข้าทางเลยครับ เพราะที่บ้านจะเปลี่ยนหลังคา แต่ไม่สามารถเปลี่ยนได้เพราะผึ้งมันอยู่

วันภาษาไทยแห่งชาติ ตรงกับวันที่ ๒๙ กรกฎาคม ของทุกปี เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ในวันที่ ๒๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๐๕ ซึ่งพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เสด็จพระราชดำเนินไปทรงอภิปรายเรื่อง “ปัญหาการใช้คำไทย” ร่วมกับผู้ทรงคุณวุฒิที่ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

   ผมใช้เวลาสามสี่วัน ไม่ใช่สามสี่วันเต็มครับ เพียงแต่เป็นเวลาสามสี่วันที่เหลือจากการกรีดยาง และพักผ่อน กับเฟอร์นิเจอร์ชิ้นใหม่ในห้องทำงานของผม ทั้งๆ ที่งานเก่าก็ยังไม่สำเร็จ งานเก่าที่ว่านั้นคือแปลงผักอีก 3 แปลงยังไม่ได้ทำต่อ แต่เฟอร์นิเจอร์ชิ้นใหม่คิดแล้วว่ามันคุ้มก็เลยลงมือลุยเลยครับ

     จากที่เคยนำเสนอ ห้องทำงานของผมไปนั้น ใครๆ ก็บอกว่ามะเขือที่ผมปลูกนั้นสวยงามยิ่งนัก ผมเองก็ชื่นชมกับความงามนั้นได้ไม่นานนัก ปัญหาต่างๆ ตามมาเพียบ ผมทำเกษตรอินทรีย์ 100% เพราะเน้นไว้กิน และแบ่งปัน เพราะฉะนั้นไม่ว่าปัญหาจะหนักแค่ไหน การพึ่งพาสารเคมีเกษตรจึงไม่มีแน่นอนครับ