หากเกิดวิกฤติอาหารขาดแคลน...พวกเราจะรับมือกันอย่างไร...
หมวดหมู่ของบล็อก:
"หากเกิดวิกฤติอาหารขาดแคลน....พวกเราจะรับมือกันอย่างไร"
สืบเนื่องจากปัจจุบัน ได้เกิดภัยธรรมชาติขึ้นบ่อยและถี่มากขึ้น ทั้งแผ่นดินไหว คลื่นยักษ์ซึนามิ ทอร์นาโด น้ำท่วม ภัยแล้ง หิมะตกในเวียดนาม และที่ต่างๆทั้งที่มันไม่เคยจะมีสักที และที่ผ่านมาในประเทศของเราก็เกิดพายุฝนในฤดูร้อนในภาคใต้ อากาศหนาวในหน้าร้อน และอะไรอีกหลายอย่างที่จะตามมาที่เราไม่สามารถจะคาดเดาได้...จริงหรือที่ธรรมชาติจะทวงคืนจากมนุษย์..มาในรูปแบบภัยทางธรรมชาติต่างๆ และภัยธรรมชาติเหล่านี้ก็จะนำมาซึ่งวิกฤติอาหารขาดแคลน....แล้วพวกเราจะมีวิธีรับมือกันอย่างไร......ใครพอจะทราบช่วยตอบที....???..
.....ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง....
- บล็อกของ วิศิษฐ์
- อ่าน 7187 ครั้ง

ความเห็น
Team.121010
22 เมษายน, 2011 - 21:09
Permalink
คุณวิศิษฐ์
เราต้องปลูกผัก ผลไม้ไว้หลายๆอย่าง (ต้องมีที่ด้วย)
เอาไ้ว้กินเองและแจกญาติพี่น้อง
รวมถึงเพื่อนร่วมโลก
หากเรายังพอสมามรถแบ่งปั่นได้
พัฒน์..ลูกธรรมดา
22 เมษายน, 2011 - 21:31
Permalink
พี่วิศิษฐ์
กะจะเล่นมุขเดียวกะน้องนกฮูกเจอ พี่สวนเลยถอยก่อน :uhuhuh:
ผมคิดว่าในชุมชนแต่ละแห่งควรมีพื้นที่ปลูกอาหารให้เพียงพอ และมีพื้นที่เก็บอาหารเป็นคลังให้เพียงพอสัก 1 เดือน ขึ้นไปสำหรับทุกคนในชุมชน หากเกิดวิกฤติอะไรก็จะไม่เดือดร้อนมากจะพอมีอาหาร พื้นที่เกษตรกรรมจะได้เปรียบ แต่ในเมือง ???
อ่าน
piyawan_tamaitong
23 เมษายน, 2011 - 00:32
Permalink
คุณวิศิษฐ์
คุณพ่อสอนไว้ ให้ขยันปลูกพืช ปลูกมันพืชหัวทุกชนิดไว้กิน เก็บข้าวเย็นที่เหลือตากไว้อย่าทิ้งตุนเป็นเสบียง ปลูกพืชทุกอย่าง ขออย่าให้เกิดขึ้นเลย สาธุ
Tui
23 เมษายน, 2011 - 07:01
Permalink
คุณ วิศิษฐ์ เรื่อง แบบนี้ถ้า
คุณ วิศิษฐ์ เรื่อง แบบนี้ถ้า เป็น จริง เราปลูก ของเราอุดมสมบูรณ์ อยู่ คนเดืยว คนอื่น ทุกข์ร้อน มากๆ แบ่ง สรรปัน ส่วน แล้ว ก็ ยัง ไม่พอ ก็ ต้อง เกิด การ โจรกรรม วุ่น วาย แย่ง อาหาร
เราปลูก เอง ก็ ดี ส่วน หนึ่ง แต่ การ ส่ง เสริม ให้ ปลูก เป็น กลุ่ม รวม กัน ย่อม เกื้อ หนุน กน ได้ มากกว่า อาหาร ขาด แคลน เพราะประ เด็นใหญ่ๆ อีก เยอะ คร่าวๆ ครับ เช่น แล้ง น้า ที่ดิน ไม่พอ ผลิต อาหาร ส่ง คน มูล รวม
ที่รา ปลูก ทานเอง ทุก วัน นี้ อาจช่วย แบ่ง เบา ภาระเราเอง ไป ได้ บ้าง แต่ถ้า วิกฤติ การณ์ มี จริงๆ ต้อง วางแผน องค์ รวม และ ระยะ ยาว ส่วน ตัว นั้น เชื่อ ในเรื่อง ป้อง กัน มากกว่า เตรียม ตัว รับ ครับ
วิศิษฐ์
23 เมษายน, 2011 - 07:16
Permalink
คุณตุ้ย
มันก็จริงอย่างที่คุณตุ้ยว่าแหละครับ..เจตนาการเขียนบล็อกนีก็เพราะอยากทราบว่าเพื่อ สมช.คิดอย่างไร แล้วแนวทางที่พวกเราทำอยู่ตอนนี้มาถูกทางหรือไม่ครับ...ซึ่งตอนนี้อย่างน้อยๆก็มีคนที่คิดคล้ายๆกันมาอยู่รวมกันแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน...ถึงเรารอดคนอื่นไม่รอดเขาก็มาปล้นเราอยู่ดี แล้วเราควรจะเริ่มอย่างไรให้คนอื่นๆเริ่มหันมามองดูว่าปัญหานี้มันใกล้ตัวขึ้นมาทุกที
คิดไปแล้วก็กลุ้ม...งั้นเราทำของเราไปก่อนก็แล้วกันนะครับคุณตุ้ย...คนอื่นจะเป็นอย่างไรค่อยว่ากันทีหลังแล้วกันนะครับ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นครับ..
ดาวเรือง
23 เมษายน, 2011 - 08:49
Permalink
คุณศิษฐ์ตั้งบล็อกนี้ถูกใจพี่มากเลยค่ะ
พี่ก็อยากอ่านความคิดของสมช.เพราะจะได้เก็บมาสอนตัวเอง ให้เตรียมรับมือกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น
สำหรับพี่พี่ก็ตระเตรียมไว้บ้าง พี่เป็นคนตุนของกินเป็นปกติอยู่แล้ว เนื่องจากทำอาหารกินเองทุกมื้อ อยู่ไหนก็ไม่เคยขาดของกิน ปลูกผักไปเรื่อยตามฤดูกาล ต้นไม้ก็ชอบปลูกเป็นประจำ ปลูกแทบจะทุกอย่างเลยก็ว่าได้ ถ้าพี่มีที่ดินสัก สองสามไร่นะ พี่จะปลูกให้ไม่เหลือที่เลยค่ะ ใครๆก็ว่าพี่ปลูกต้นไม้ติดๆกัน พี่อยากได้ร่มเงาและต้องการปลูกหลายอย่างด้วย แต่ผลจะดีไหมไว้รอดูตอนไปถึงไทยแล้วกันนะคะ
วิศิษฐ์
23 เมษายน, 2011 - 08:54
Permalink
พี่จุ๋ม..
เมื้อวานไปซื้อหมูมาทำกับข้าว...ราคาขึ้นอีก กก.ละ 20 บาท ก็เลยมานั่งคิดบล็อกนี้ขึ้นมา เจ้านี้ผมซื้อเป็นประจำ มา 10 กว่าปีแล้ว จนสนิทกัน..อาหารทุกอย่างขึ้นราคาหมด แต่เงินหาได้เท่าเดิม ก็เลยมาหาความคิดเห็นจาก สมช.เราดูบ้างว่าจะมีแนวคิดเช่นไรนำมาปรับใช้กับตัวเราเองได้บ้างไหมครับ..
หน้า