Menu … ผู้มีอันจะกิน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    วันนี้ ... เปลี่ยนอารมณ์ ... มาลิ้มรสอาหารปาก กันสัก Menu ...

        เป็น Menu ง่าย ๆ ... เหลือรับประทาน ... เก็บใส่ตู้เย็นไว้ได้นาน ... เมื่อไหร่อยากทาน ... ก็เอาออกมาคลุกข้าวร้อน ๆ ... แก้เนือย (หิว) ได้เป็นอย่างดี ....

        เอาครับมาเริ่มกันเลย ...

     อันดับแรก เตรียมน้ำพริกแกง ...

 

 

 

    นี่ครับ ส่วนผสม ... มี พริก .. จะสดจะแห้ง สุดแต่ชอบ .. หอมแดง .. กระเทียม .. พริกไทย .. ตะไคร้ .. ขมิ้น

 

 

 

 

 

    สัดส่วนหรือขอรับ ... อะไรมากน้อยเท่าไร ... ตามชอบ ... ข้างบนนี้ เป็นส่วนผสมหลักครับ ... แต่

    ข้าพเจ้า ชอบความหอมของมสมุนไพร ... จึงอุตริเติม นี่ลงไป

 

 

 

 

    ข่า 4 – 5 แว่นบาง ๆ แต่ กระชาย หมดที่เห็น ... ขอรับ

 

 

 

 

 

 

 

 

    การเตรียมหรือครับ ... แปรผันตาม ความขยัน หรือ ขี้เกียจ ... ขี้เกียจหน่อย ก็ซอยละเอียดนิด ... เป็นไง ! .. งง ไหมครับ ... คือถ้าซอยละเอียด ก็ไม่ต้องตำนาน เพราะเดี๋ยวจะพาลปวดแขน ปวดไหล่

   ส่วนผสมทำละเอียด โดยวิธีตำ ถึงจะช้า ... รสชาติ .. ดีกว่า เข้าเครื่องปั่น

    ตำให้ละเอียดนะขอรับ ... แต่ถ้าชอบทาน “กาก” ... ใช้สากขยี้ ... ไม่กี่ทีก็พอ

    พอได้ที่ (หยาบ – ละเอียด ... ตามรัดดวง) ... ควักกะปิ ... แฮะ ๆ ๆ ... ปริมาณตามชอบ อีกแหละ ... แต่ในขั้นตอนนี้ ยังไม่ควรมากนัก ... เพราะอึกสักครู่ ต้องเพิ่มอีก ครับ

    ชอบกระทะ ท้องแบบไหน ... ไม่ถือเป็นผิดกติกา ... ได้มายกขึ้นตั้งไฟปานกลาง ...

    เทกะทิ ลงไป สัก ครึ่งกระบวย ก็พอ ... รอให้แตกมัน  ... ใส่เครื่องที่โขลกเตรียมไว้ ลงผัดให้หอม

      (อ้อ ... ไม่ได้ถ่ายไว้ .. จึง ลืมบอก .. ครั้งนี้ ข้าพเจ้า ... แอบใส่ กำจัด (มะแขว่น) ลงไปตำร่วม 3 – 4 เม็ด)

     เติมกะปิลงไปอีกสัก 2 ช้อนคาว ... ปรุงรสด้วย น้ำตาลปีบ ... ชอบอย่างไร ใส่เติม ตามรัดดวง ...

 

 

 

 

  งวด พอประมาณนี้..โรยใบมะกรูดหั่นฝอย .. ปิดเตา

 

 

 

 

 

    ตักใส่ภาชนะ ... รอยกระทะ อย่าให้เสียของ ... ตักข้าวสวยเทลงคลุก ... เฮอ ... ก็ ... อิ่มท้อง นะขอรับ ... อิ่ม

    มาถึงตอนนี้ ... ความฉงน คงมาเยือนท่าน แล้วซีนะ ... ไหนล่ะ ที่ว่า ... “Menu … ผู้มีอันจะกิน” ...

       อ้าว ... ก็ ที่เล่ามานั่นแหละ ...

    ยังสงสัย ซี ... งั้นคิดดี ๆ ... ส่วนผสมที่เป็นหลัก คือ อะไร ? .... กะปิใช่ใหม เอ่ย ?

       แล้ว กะปี ทำจากอะไร ? ... กุ้ง ... ใช่ไหม เอ่ย ? ... บางคนบอกว่าไม่ใช่ ... ทำจาก เคย ตะหาก ...

    เอาเหอะ นา ... “เคย” ก็กุ้งนั่นแหละ ... หยวน ๆ ... นา ...ฮุ ๆ ๆ

        แล้วนี่ Menu … “แกงคั่วเคย” ... ก็ = “แกงคั่วกุ้ง” ... แม่นบ่ ...

     แล้ว .... หากไม่มีอันจะกิน ... จะมีปัญญา ซื้อกุ้ง เรอะ ... ฮุ ๆ ๆ

ความเห็น

ฮู้ยยยยยย หอมมาถึง LA เลยค่ะคุณลุงพาโล อยากกินกุ้งผัดสะตอ ขึ้นมาทันทีทันใด

   ฤดูนี้ ... สะตอหายาก ... ถวิลไปพลางก่อน นะคราบ ...

      มีเมื่อไร ... จะจัดให้ตามคำขอ

พริกสีแดงแจ๋ท่าทางจะเผ็ดน่าดูค่ะลุง อยากชิมจังค่ะ. :sweating:

  รายการนี้ ... ขู่กันด้วยสี ...

    ชิมจริง ๆ ... ม้าาา .. ย .. เผ็ด ครับ

ขอทายว่ามีดเล่มนั่น คมมาก

ความพอเพียงจะทำให้ชีวิตมีความสุขแบบยั่งยืน

   ไม่ถึงกะคมมาก หรอกครับ ...

     แต่หาก ทื่อไป ... ทำครัวไม่สนุก

บล็อกที่แล้วอ่านกำลังสนุกๆ...นึกว่ามีภาคต่อ...ลุงเปลี่ยนเรื่องซะแล้ว...รอภาคสองของนักเรียนเทคนิคอยู่นะคะ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

   ซ้ำ ๆ ซาก ๆ ... วิตกว่าจะเป็นสร้างอารมณ์เบื่อให้คนอ่าน นะครับป้า

     เลยเปลี่ยนอารมณ์ ซะสักวัน ...

ตอนเด็กๆ แม่กลับจากทำนา ค่ำๆ หากับข้าวไม่ทัน


เพราะค่ำมืดแล้ว ก็จะ"แกงน้ำเคยโคล้งเคล้ง"ให้กิน


วันนี้ มาเจอลุงผัดพริกแกงโคล้งเคล้ง ( แกงคั่วเคย) ให้กินอีก


คลุกข้าวสวยร้อนๆ มียอดยาร่วงแกล้มสักหน่อย ก็คงอิ่มท้องไปได้อีกมื้อLaughing


ดีกว่ากินอาหารว่างแบบเมื่อวานเป็นแน่แท้


   ครับผม ... วันนี้ เอาของอร่อยลิ้น ... อิ่มท้อง มาให้ดูกันครับ

หน้า