เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
เมื่อวานเห็นแกงหอยแครงกับใบชะพลูของพี่เสิน ต่อมอยากทำงานทันที เลยต้องสนองนิดนึง ใบชะพลูหลังที่พักมีเยอะคนที่เคยอยู่ก่อนหน้าปลูกไว้ แต่ปกติไม่ค่อยได้เก็บมาทำอาหาร ส่วนมากเก็บให้เพื่อนบ้านซะมากกว่า รกมากๆ ก็ถอนทิ้งไป แม้จะเสียดาย ได้โอกาสเลยทำให้เป็นประโยชน์ซะหน่อย
กลับถึงที่พักตอนเย็นรีบเก็บใบชะพลูมาแช่น้ำล้าง และหั่น ส่วนกะทิเราก็มีสวนเหมือนกัน อิอิ เห็นปลาดอร์ลี่นอนอยู่ในตู้เย็นหนึ่งแพ็ค พริกแกงยังพอมีเหลือ อืม... ทำไว้กินมื้อเที่ยงที่ทำงานดีกว่าช่วงนี้แดดร้อนมากไม่อยากเดินไปกินข้าวข้างนอก แถมข้าวแกงราคาแพงขึ้นเยอะ ห่อไปกินเองดีกว่า อดใจไว้ก่อน..
แล้วก็ออกมาหน้าตาแบบนี้ พี่เสิน พี่เก้ ช่วยมาตรวจหน่อยค่ะว่าผ่านไหม ลองทำเท่านี้ก่อน กลัวกินไม่ได้ แต่ถ้วยนี้ขอบอกว่าอร่อยจริง ๆ มื้อเที่ยงที่ผ่านมาลงไปอยู่ในท้องเรียบร้อย หอมใบชะพลู อร่อย ๆ....
ใบชะพลูหลังที่พักแม้ดินจะแข็งมากๆ แถมมีเศษหิน เศษแก้ว และอื่นๆ สารพัด ไม่สามารถปลูกอะไรให้งามได้แต่ชะพลูก็ไม่สะดุ้งสะเทือนกลับโตและขยายพันธุ์อย่างรวดเร็ว ขนาดถอนทิ้งไปหลายรอบ
สังเกตดีๆ ทุกซอกทุกุมุมมีชะพลูตรงไหน มีต้นยอน้อยๆ อยู่ด้วยหลายต้นทีเดียวเนื่องจากเคยมีต้นยอใหญ่อยู่ก่อนหน้านั้นลูกยอสุกและหล่นก็ปล่อยให้มันเน่าอยู่กับพื้น(ลงมาอยู่ใหม่ๆ รกมาก)ไม่ค่อยได้สนใจ แถมมีลำใยงอกเองสองต้นคู่กัน
ดูซิยอต้นนี้กำลังโต...แต่ข้างๆ มีต้นเล็กๆ กำลังงอกอีกด้วย ต้นยอเยอะแบบนี้เจ๊หนูแหม่มเอามาอนุบาลใส่กระถางเล็กๆ ให้คุณนึกไปปลูกเยอะเลยค่ะ ยี่สิบกว่าต้นได้ คุณนึกตกใจ ไม่รู้จำใจรับไปหรือเปล่า 555 นี่ขนาดให้คุณนึกไปเยอะแล้วนะคะยังขึ้นมาอีกมากมาย ดูดินซิค่ะ ดินแบบนี้ไม่อาจหาญที่จะพรวนเพื่อปลูกต้นไม้หรอก แข็งมาก
ต้นยอต้นนี้เป็นต้นที่แตกออกมาใหม่ เนื่องจากเมื่อหลายเดือนก่อนเพลี้ยลง เจ๊หนูแหม่มเลยฟันทิ้งแต่ไม่ได้ขุดรากออกตอนนี้กำลังโตเลยเชียว
กำลังออกดอกและติดลูกแล้ว
กิ่งนึงติดลูกเยอะข้อใบเลยค่ะ (เรียกถูกหรือเปล่าไม่รู้) ใบก็ใหญ่มาก สงสัยต้องลองหมักลูกยอดูบ้างแล้วซิ เสียดายที่จะปล่อยให้สุกและหล่นไปเฉยๆ
เมื่อกี้ลืมเรียกพื่อนๆ กินแกงปลาใส่ใบชะพลู งั้นขอแก้ตัวนะคะมาดื่มน้ำอัญชันแก้กระหายแทนแล้วกันค่ะ ทำไว้เผื่อต้อนรับเพื่อนบอกว่าจะมาหา(ถ้าเขาได้มาแถวๆ บ้านเจ๊หนูแหม่มและมีเวลา) เมื่อเสาร์....สรุปว่าหมันค่ะ เพื่อนคงไม่ว่าง มาดื่มด้วยกันค่ะ ทำไว้สองขวดใหญ่ๆ ขวดละลิตรกว่าเท่านั้นเอง อร่อย
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมนะคะ
ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงและผู้ใหญ่ที่ให้พื้นที่แบ่งปัน
- บล็อกของ เจ๊หนูแหม่ม
- อ่าน 7805 ครั้ง
ความเห็น
ป้าเล็ก..อุบล
3 เมษายน, 2012 - 16:23
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
น่ากินมากค่ะ หอมมาแต่ไกลเลยล่ะ ใบยอ กินข้าวยำ อร่อยมากนะคะ
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
เจ๊หนูแหม่ม
3 เมษายน, 2012 - 21:05
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
ขอบคุณค่ะป้าเล็ก หอมจริงๆ ค่ะ อร่อยด้วย ใบยอนอกจากใส่ในห่อหมกแล้วไม่เคยกินกับอย่างอื่นเลยค่ะ
พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง
สาวภูธร
3 เมษายน, 2012 - 16:30
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
น่ากิน ๆ :bye: :bye:
เจ๊หนูแหม่ม
3 เมษายน, 2012 - 21:07
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
ลองทำกินดูค่ะ อร่อยดี
พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง
ตี๋ ครม.
3 เมษายน, 2012 - 16:32
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
ข้าวสวยจานนึงด่วน
ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง
เจ๊หนูแหม่ม
3 เมษายน, 2012 - 21:57
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
ลืมตักข้าวให้ครูตี๋ กินรอบดึกแล้วกันนะคะ
พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง
แจ้ว
3 เมษายน, 2012 - 17:12
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
หิวขึ้นมาเสียแล้ว....ได้เวลา
:embarrassed:
เจ๊หนูแหม่ม
3 เมษายน, 2012 - 22:00
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
คุณแจ้วกินข้าวเย็นเร็วจัง พี่กว่าจะได้กินตั้งสองทุ่มแน่ะ
พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง
ศิรินันท์
3 เมษายน, 2012 - 17:13
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน
อยากกินด้วยค่ะ
https://www.facebook.com/Sirinanpraewa
เจ๊หนูแหม่ม
3 เมษายน, 2012 - 21:55
Permalink
Re: เมื่อเกิดอาการอยาก เลยต้องส่งการบ้านพี่เสิน คุณนันท์
มาค่ะ มากินด้วยกัน ...ชอบดอกไม้กับผีเสื้อจังเลย สวยมาก
พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง
หน้า