ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 2

หมวดหมู่ของบล็อก: 


จุดมุ่งหมายที่กลับบ้านคราวนี้ของอ้อยหวาน คือไปอยู่กับย่า ย่าอายุ 102 ปีค่ะ เดินเหินไม่ได้แล้ว แต่กินข้าวเองได้ ย่ามีคนดูแล แต่สิ่งที่คนอายุมากขนาดนี้ต้องการมากกว่าคนดูแลคือลูกหลาน มานั่งคุย นั่งกินข้าวด้วย
ตลอดเวลา 4 อาทิตย์ที่อ้อยหวานอยู่นครศรีฯ เช้าออกไปปั่นจักรยาน กลางวันอยู่กับย่า กลางคืนอยู่กับพ่อแม่ ลงตัวพอดี

การปั่นจักรยานเที่ยวทุกเช้าทำให้ได้พบได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่ธรรมดา

เช่น....ปั่นจักรยานพาวัวชนไปเดินเล่นออกกำลัง


ค่ายวัวชน

วันหนึ่ง..ผ่านหมู่บ้านแห่งนี้


เจอยายหลานจูงมือเดินเล่นกะหนุงกะหนิง เป็นภาพที่ชี้ชวนให้เลี้ยวเข้าไปในหมู่บ้าน


แล้วไม่ผิดหวังเลยค่ะ อ้อยหวานชอบบ้าน..เถียงนาหลังนี้ หรือจะเรียกว่าอะไรดี

ทางใต้เขาเรียกว่า "หนำ" ขอบคุณลุงเรินค่ะ


แล้วเจอตากับหลานคู่นี้

หัดเดิน...ตาสอนหลาน ดูเครื่องมือสิ จุกอก พูดไม่ถูกเลย อ้อยหวานเห็นมากกว่านั้นค่ะ เห็นความรัก ความห่วงใย ทนุถนอม...


ได้แวะทานขนมครกของโปรดแทบทุกเช้า เอาสเต็กมาแลกก็ไม่ยอม


ตลาด..เป็นที่อ้อยหวานไม่เคยพลาด หยุด..จอด....STOPPPPPPP


อันนี้คงจะรู้จักกันดี


แต่อันนี้..


และนี่

"ขนมลา" ขอบคุณคุณป้าเล็กกับคุณภา ที่จริงอ้อยหวานรู้จักค่ะ แต่อยากรู้ว่ามีใครรู้จักบ้าง


ขนมพื้นบ้านค่ะ

"ขนมเจาะหู" ขอบคุณคุณภา แต่อีกอันกลมๆแบนๆยังไม่ทราบชื่อค่ะ

ได้ชื่อแล้วค่ะ "ขนมบ้า" ขอบคุณคุณอินเนียร์ค่ะ


ที่ถูกใจมากๆคือนี่ กลิ่นหอมกลบตลาดเลย


ไก่ย่างเครื่อง คิดว่าเรียกอย่างนี้นะค่ะ ผิดถูกอย่างไรขอผู้รู้แจ้งด้วยค่ะ

"ไก่กอและ" ขอบคุณคุณแจ้วค่ะ

อีกชื่อคือ "ไก่เทพา" ขอบคุณคุณอินเนียร์ค่ะ


โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

ความเห็น

มีความสุขไปด้วยครับ กลับเมืองไทยก็ชอบอยู่แต่กับที่บ้านครับ ไปเที่ยวก็ ไปเที่ยวก็ไปกับ ที่บ้าน กลับเมืองไทยก็อยากอยู่ กับที่บ้าน อีกอย่างเพื่อนเก่าๆ ไม่ค่อยมี แล้ว ครับ ชอบต่างจังหวัด ตลาดนัดมากๆ ยิ่งเก็บของป่ามาขายจะชอบมากๆ ยอมรับกลับเมืองไทยถ้าไปไหนกับใครเขาทานอาหารอย่างเดียวกับเราสองคนไม่เป็นไร แต่ผมสองคนจะไม่สบายก่อน เลยเป็นที่มาให้ไม่ค่อยทานอะไรกันนอกบ้าน ไม่ใช่ว่าเขาทำไม่สะอาดอะไร นะครับ คงเป็นที่เราไม่คุ้นมากกว่าแต่ผักผลไม้ และขนมร้อน ใหม่ๆ ไม่มีปัญหาเลยครับ ชอบต่างจังหวัดเมืองไทยมาก ผมสองคน

หวัดดีค่ะคุณตุ้ย เรื่องอาหารพี่ก็ต้องคอยระวังเหมือนกันค่ะ เพราะท้องไม่ชินสียแล้ว แต่บางครั้งก็ลืมตัว เห็นแล้วกระโจนใส่เลย

ป้าเล็กเถินคนใต้ใช่หม่ายครับ:uhuhuh:

ขอให้คุณย่าอยู่กับลูกหลานไปนาน ๆ นะคะ ขอบคุณที่พาชมบรรยากาศดี ๆ เมื่อเช้านี้อารีย์ก็เริ่มละค่ะ แต่ไปไม่ไกลเริ่มแค่ในหมู่บ้านก่อน เช้ามืดกลัวน้องหมาไล่ด้วย แหะ ๆ :uhuhuh: ต้องผ่านทุกวันให้เขาชินก่อน มีภาพยามเช้ามาฝากด้วยนะคะ 

เวลาประมาณหกโมงเช้า

คันนี้ล่ะค่ะ ยึดของแฟนมา อิอิ ปั่นมาทำงานด้วยออกกำลังกายไปในตัวค่ะ Laughing

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ขอบคุณค่ะน้องอารีย์ ภาพแสงเช้าสวยจัง จักรยานก็สวยค่ะ น้องหมาเป็นปัญหาเหมือนกันค่ะ ต้องหาอาวุธป้องกันตัวนะค่ะ

รรยากาศต่างจังหวัดดูยังไงก็ไม่เบื่อ  ผู้คนเป็นธรรมชาติใช้ชีวิตแบบง่าย ๆ ชอบทุกภาพลยค่ะ  ต่อไปตุ๊กไปบ้านแฟนที่นครต้องปั่นจักรยานเที่ยวบ้างแล้ว :wow:

เมื่อก่อนป้าลัดก็ชอบปั่นจักรยานรอบเมืองพัทยาค่ะ จะออกจากบ้านแต่เช้า กลับก็สายๆ ได้อีกบรรยากาศนึงค่ะ เห็นคุณอ้อยหวานพาเที่ยวแล้วชักอยากจะหาจักรยานมาปั่นอีกค่ะ ขอบคุณนะคะที่พาเที่ยว :love:

 

 

เชียร์ค่ะป้าลัด สนุกจริงๆ พี่กะแฟนมีแผนวันหนึ่งจะไปปั่นจักรยานเลาะริมโขงกันค่ะ

ตอนนี้ใกล้เที่ยง เห็นไก่ย่างแล้วหิว....ค่ะ มีข้าวเหนียวด้วยมั๊ยค่ะ

หน้า