ตั้งเมือง
เปิดเพลงฟังให้ใจเย็นๆก่อนครับแล้วอ่านไปพลาง
คำสำคัญ:ตั้งเมืองเอามาจากการเล่นหนังตะลุงเวลาก่อนจะเล่นหลังจากไหว้ครูก็มีการตั้งเมืองเล่าประวัติว่ามีเมืองชื่ออะไรเจ้าเมืองชื่ออะไรทำนองนั้นก่อนดำเนินเรื่องที่จะเล่นครับ
*-ทำท่าตั้งเมืองแล้ว ช่างไฟฟ้ามาตัดไฟซ่อมหม้อแปลงหน้าบ้าน รอๆให้ไฟฟ้ามา พอไฟมาอารมณ์ศิลปินไปหมดแล้ว เขียนไม่ออกครับ วันนี้ลองดูใหม่
**-ตระเวนหาซื้อที่ดินทำสวนไปหลายที่ด้วยแรงกระตุ้นภายในใจที่ระอุด้วยอารมณ์ต้องการทำสวนหลังจากที่สูญเสียเวลาในชีวิตไปมาก มาลงตัวที่สวนมะพร้าวเก่าดังในรูป แล้วก็ตั้งเมือง ในรูปต้องโค่นต้นมะพร้าวออกให้บ้านงอกขึ้นมาประมาณปี 2542 เห็นบริเวณที่มอเตอร์ไซค์จอดเป็นหญ้าไม่สูงนะครับ ทีนี้ด้วยความไม่มีความรู้เกี่ยวกับการทำสวนเลย ฟังมาว่าที่ดินที่ทิ้งร้างมานานควรไถซักครั้งเพื่อพลิกหน้าดินจึงไปว่าจ้างรถไถมาไถเพื่อพลิกหน้าดิน
*-พอไถได้ซักพักทีนี้หญ้าคาที่ขึ้นอยู่สวนข้างๆปลิวมาขึ้นเต็มเลย พอหาเวลาได้ก็ตัดหญ้ากันเถิดเทิง ไม่ต้องทำอะไรแล้ว ใครที่มีที่ดินไม่มากอย่าเอาอย่างนะครับ ให้ขุดและพรวนดินเฉพาะที่จะปลูกจะได้ไม่ต้องมาจัดการกับหญ้า ตอนนี้รกมากตัดแล้วเดี๋ยวก็ขึ้นมาใหม่ไม่เฉพาะหญ้าคา ต้นวัชพืชหลายๆอย่างเต็มไปหมด
*-ผมไม่ได้คิดจะปลูกมะพร้าว อยากจะปลูกกล้วย มังคุด ละมุด น้อยหน่า ลำไย มะเฟือง มะไฟ ไชโยโห่ฮิ้ว
***แต่เพื่อนสวน(ไม่ใช่เพื่อนบ้าน)ทักว่าจะโค่นไปทำมั๊ยมันขายได้
**ผมปอกไม่เป็นครับ
*** ให้คนเลี้ยงลิงขึ้นให้ เขาปอก เขาขายเสร็จเดี๋ยวเขาเอาเงินมาให้ ซำบาย
** เอาก็เอาครับ
*-ผลคือ 2 เดือนเอามาให้ซัก ร้อยสองร้อย พอนานเข้าไม่ให้เลยต้องมีคนไปทวง แต่เขาขึ้นไม่ได้หยุด ในที่สุดเพื่อนสวนก็บอกว่าหาคนใหม่มาขึ้นแล้วให้ผมหัดปอก เอาก็เอา มาดูพัฒนาการการปอกมะพร้าวของผมกันครับ เริ่มต้นด้วยการใช้เครื่องมือปอกทีมีลักษณะเหมือนกรรไกรดังรูป
ทีนี้การใช้เครื่องมือแบบนี้มันช้าแล้วต้องใช้พร้ามาถากเกลาอีก เลยฝึกใช้เครื่องมือแบบใหม่ซึ่งคนไม่เคยทำต้องระวังบาดมือได้และผมก็โดนบาดบ่อย
ทีนี้เวลาเข้าสวนงานที่หลักที่ทำคือปอกมะพร้าวกับตัดหญ้า สิ่งที่ฝันไว้ว่าจะได้ปลูกได้ชื่นชมต้นไม้เหมือนฝันที่ทดลองเขียนบล๊อกที่เล่าไว้ก็ดูห่างเหมือนดูดวงดาว ที่คิดจะทำคือทำเพื่อความสบายใจที่นั่งดูเป็ดว่ายน้ำก็ลางเลือน มากลายเป็นหาเงินหาไปทำไมไม่รู้ ที่หนักเข้าไปอีกคือ เพื่อนๆสวน(ไม่ใช่เพื่อนๆบ้าน)บอกว่าโค่นมะพร้าวปลูกยางซีเงินดีนะ เอาคำพูดของโจนจันไดมาขยายนะครับ เมื่อก่อนคนทำงานเพียง 3-4 เดือนต่อปีมีกินไม่ลำบาก เดี๋ยวนี้ทำงานวันละ8-10 ชั่วโมงต่อวันแต่ไม่พอ ตรงนี้ลองกลับไปฟังโจนจันไดที่ในบล๊อกเก่าของผมหรือในยูทูปนะครับ โจน จันไดบอกว่านกหากินหนอนพออิ่มก็ร้องเพลง บินไปบินมา แต่คนทำงานวันละ8ชั่วโมงทั้งปีแต่ไม่พอจะกินจะใช้เพราะเราเอาเงินเป็นตัวตั้ง หาเท่าไหร่ก็ไม่พอครับ กลับเข้าเรื่ิองสวนดีกว่า ก็หาต้นไม้ที่ตั้งใจปลูกมาแทรกลงตรงที่ว่างระหว่างต้นมะพร้าวการปลูกแบบนี้มีปัญหาคือต้นจะสูงเพราะต่างก็พยายามขึ้นไปหาแสงแดด ผลไม้บางอย่างสอยไม่ถึง บ้างก็แมลงวันทองเจาะวางไข่
รอดบ้างตายจากทางมะพร้าวหล่นใส่บ้างปลวกกัดกินรากบ้าง ผมก็ได้เข้าสวนบ้างเฉพาะวันเสาร์ถ้าวันอาทิตย์ด้วยก็เหนื่อยมากวันจันทร์ต้องไปทำงานอีก หลายปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ต้นไม้บางอย่างก็ออกลูกมาให้เห็นเช่นขนุน และส้มโอออกมาครั้งเดียวแล้วยังไม่เคยออกมาอีกเลย ส่วนขนุนก็ออกลูกมาประหล็อมประแหล็ม ปีนึงผมใส่ปุ๋ยขี้ไก่ครั้งเดียวครั้งละประมาณ 5000 บาทกระสอบละ50บาท ขนเองแต่ผลไม้ไม่มีลูกออกมาเป็นรายได้ มีแต่มะพร้าวอาจเป็นไปได้ในเหตุผลที่ปีแรกผมใส่ปุ๋ยอินทรีย์เยอะหน่อยตอนหลังไม่ค่อยได้ใส่ ใส่แต่ขี้ไก่มาหยุดตอนมีโรคไข้หวัดนก แต่ปอกมะพร้าวแล้วเอาไปขาย เคยฟังว่าในป่าไม่ต้องใส่ปุ๋ยเพราะผลไม้หล่นมาแล้วก็เน่ากลายเป็นปุ๋ยคืนสู่ต้นไม้ แต่เวลาคนปลูกได้ผลก็จะขนไปกินไปขายดินก็จะขาดปุ๋ยไปเรื่อยๆ ผลไม้เลยไม่ค่อยออกลูก จะต้องใส่ปุ๋ยให้กับดิน
ทีนี้พออยู่ไปๆก็มีเพื่อนมาอยู่ด้วย เช่นผึ้ง ตุ๊กแก งู กิ้งก่า อึ่งอ่าง ไส้เดือน ขุดลงไปก็เจอไส้เดือนแสดงว่าดินน่าจะดี แต่ต้นไม้ไม่มีลูก ผมพยายามไม่ใช้ปุ๋ยเคมีและยาฆ่าแมลง จะใช้เท่าที่จำเป็น มีหนอนมาเจาะต้นส้มโอ มะม่วง ขนุน ผมถากหาหนอน เอายาฉุนละลายน้ำฉีด ปรากฏว่าไม่อยู่ตายไปหลายต้น เพื่อนสวนบอกว่าให้ใช้ฟูราดานฝังที่โคนผมไม่ทำบอกว่าเราต้องกิน ผลคือต้นไม้ตายบ้าง กิ่งไม่เหลือผมเพราะผมถากไปหาตัวหนอนที่ชอนไชไปถึงโคนต้น เร็วๆนี้หนอนเจาะต้นขนุนตายไปอีกต้นแล้ว เวลาเขียนก็คิดว่าจะเขียนให้ครอบคลุมเนื้อหา ลืมประเด็นต้องกลับไปอ่านบล็อกที่ผ่านมา ทีนี้ว่าเรื่องขุดบ่อริมสายน้ำในบล็อกเก่า ขุดกันเองครับ ผมชอบทำเองไม่ชอบจ้าง
พอขุดแล้วบางปีทีแล้งน้ำเข้าบ่อไม่ทันกับการสูบน้ำไปใช้งานก็ต้องมาขุดเพิ่มครับบ่อนี้เป็นบ่อเดียวกับที่เล่าในบล๊อกเก่าๆว่ามีผึ้งมาสร้างรังเพราะปิดไว้นาน
ไม่มีฟ้าใช้ก็สูบกับปั๊มน้ำที่ฉุดด้วยเครื่องยนต์เล็ก พอมีความรู้อยู่บ้างพอเครื่องขัดข้องก็ซ่อมเองไม่ขัดใจที่ต้องยกเครื่องไปที่ร้านแล้วรอ
มาปีนี้มีเงาะออกมาบ้างปลูกไว้แล้วรอดตาย 4 ต้นอีกมีอยู่ต้นหนึ่งงอกจากเมล็ดที่กินแล้วขว้างไป ต้นที่ออกลูกมากที่สุดคิดว่าไม่ถึง 5 กิโลกรัมยังไม่สุกดีแต่หวานกรอบดีแม้แต่ลูกยังเขียวอยู่ ต้นนี้ครับ ปีก่อนเคยออกลูกมาไม่เกิน 2 กิโลกรัม ปีนี้เยอะหน่อยหวานกรอบดี อ๊อด(ซี่)มารู้จักต้นเงาะกันเด้อ
ต่อไปก็มังคุดปลูกไว้ 10 กว่าต้นบางต้นก็โดนทางมะพร้าวหล่นใส่ไม่ได้หยุดน้อยใจก็เลยลาโลกไป บางต้นได้ฮวงจุ๊ยไม่ดีเลยไม่โตสูงแค่ความสูงของผมใบก็ไม่ค่อยมี บางต้นก็โตหน่อยแต่ไม่ยอมออกลูก บางต้นออกมาลูกเดียว บางต้น 2-3 ลูก มีอยู่ต้นนึงประมาณซัก 20 ลูกซึ่งมากที่สุด ต้นนี้ครับ
ลองก็องปลูกมาตั้งแต่ปี 2542 มาปีนี้เพิ่งสอนเป็น ปลูกไว้ประมาณ 10 ต้นหลายต้นยังไม่มีลูก บางต้นมีช่อเดียว 2-3ช่อก็มี มีอยู่ต้นหนึ่งมีช่อเยอะหน่อย
ผ่านไปอีกหน่อยลูกโตขึ้น น่าภูมิใจนะปลูกมารดน้ำใส่ปุ๋ยมากับมือตัวเองมา12-13ปี
อยากชิมดูจะหวานมั๊ยน๊า? เดินๆดูพบว่ามีผู้มาชิมตัดหน้าไปแล้ว พอลองมาชิมดูก็เข้าใจว่าที่ผู้มาชิมก่อนหน้าทำไมถึงชิมแบบนี้
ลองปลิดมาชิมดูเปรี้ยวจี๊ด มิน่าล่ะผู้มาชิมก่อนหน้าจึงชิมไว้แบบนี้ ขี้สงสัยว่าลูกนี้เปรี้ยวลูกต่อไปจะเปรี้ยวหรือเปล่า ช่างขี้สงสัยจริงนักชิมเนี่ย
ต้นอะไรไม่รู้เพิ่งกำลังจะเหี่ยว ดมดูเหม็นแต่ไม่มาก ดีเหมือนกันระบบนิเวศ ขึ้นๆมาเถอะมาอยู่ด้วยกัน
สโมสรผึ้งน้อย
รังใหญ่แต่ได้น้ำผึ้งนิดเดียว
ตัวสีขาวคือตัวอ่อนผึ้งติดค้างป้าเล็กที่สงสัยความแตกต่างระหว่างตัวอ่อนผึ้งกับตัวอ่อนหนอนผีเสื้อ
เบื่อจะอ่านกันแล้วมั๊งบล๊อกนี้ไม่ค่อยจะมีอะไรให้น่ายิ้มหรือหัวเราะได้ แต่มีข้อคิดฝากคนที่เบื่องานประจำจะลาออกมาทำสวน ผมอยากฝากข้อคิดไว้ดังนี้
1.ต้องมีอุดมการณ์ที่อยากจะทำสวนจริงๆ ต้องเข้าใจความเหนื่อยยากไม่ท้อยกเลิกกลางคัน ถ้าลาออกจากงานมาแล้วพบว่าการทำสวนมันเหนื่อยยาก และรายได้ไม่แน่นอนและไม่ดีเหมือนงานที่เคยทำจะหวลกลับไปทำงานอย่างเดิมมันไม่่ง่าย จึงต้องใคร่ครวญให้ดีก่อน
2.ต้องมีความรู้ในเรื่องต้นไม้ที่จะปลูก ไม่มีก็ต้องค้นคว้าสอบถาม ต้องวางแผนหากจะหวังรายได้จากการทำสวน สำหรับผมทำเพราะอยากทำ ผมไม่หวังรายได้จากการทำสวนครับ
3.การทำสวนยังต้องหวังพึ่งธรรมชาติอยู่ จะหวังผลร้อยเปอร์เซ็นไม่ได้ และต้องลดการใช้สารเคมีลงหรือไม่ใช้เลย ต่อไปดินฟ้าอากาศจะแปรปรวนกว่านี้จากการที่คนไปเร่งให้ได้ผลผลิตมากๆจึงใช้สารเคมีกันอย่างบ้าคลั่ง
4.เวลามีค่าดั่งทองคำใช้เวลาให้เป็น เวลาเป็น one way traffic เก็บสต๊อกสำรองไม่ได้ไม่ควรล้อเล่นกับชีวิต อย่าคิดว่าเราจะแข็งแรงอย่างที่เป็นอยู่ตลอดไปข้อนี้ใช้ได้กับทุกอาชีพทุกคน
นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ผมระบุไว้ในตอนสมัครเข้าเป็นสมาชิกเวบบ้านสวนคือต้องการสื่อสารกับกลุ่มคนที่ทำเกษตรอินทรีย์ คืออยากโน้มน้าวให้ลดการใช้สารเคมีลง ปลูกผักหญ้าไว้กินเอง ขอบคุณ คุณโสทร ประธานแจ้วและคณะกรรมการบ้านสวนพอเพียงทุกท่านรวมถึงสมาชิกทั้งเก่าและใหม่ทุกคนครับ
- บล็อกของ อินเนียร์
- อ่าน 11429 ครั้ง
ความเห็น
mutita.co.uk
27 ธันวาคม, 2012 - 16:41
Permalink
จบเร็วจังคุณอินเนียร์
จบเร็วจังคุณอินเนียร์ อ่านเพลินได้ข้อคิด ยิ่งตอนผลไม้ออกผลปลื้มใจลุ้นตาม นานมากเลยนะเนี่ยกว่าจะได้ชื่นชมกันแบบนี้ เป็นนัทคงไม่กล้ากิน(ตอนแรก)..ฮ่าๆ เงาะ มังคุด ลองกอง งามมากเห็นแล้วอยากกิน ขอบคุณมากๆที่สละเวลาเขียนบล๊อก ดีๆแบบนี้ให้อ่านกันค่ะ
อินเนียร์
27 ธันวาคม, 2012 - 16:55
Permalink
กลัวคนเขาเบื่อเลยเอาเพลงมาหลอ
กลัวคนเขาเบื่อเลยเอาเพลงมาหลอกให้ฟังไว้ก่อนครับ ขอบคุณ คุณนัทมากครับ
เกิดกับหมอตำแย
27 ธันวาคม, 2012 - 16:48
Permalink
เปรี้ยวๆกะเก็บเอาไปขายคนที่แพ
เปรี้ยวๆกะเก็บเอาไปขายคนที่แพ้ท้องแหละ(ขายได้แหละคริๆ)
sudjai_waitong@hotmail.com
0805401058
อินเนียร์
6 มีนาคม, 2013 - 09:32
Permalink
ว่าเะพื่อนเค๊า
ว่าเืพื่อนแข็งนักหุ้นกับน้องเล็กว่าเราชอบโหม นะฮะ ถ้าแลตะ๊เรื่องนี้ถึงครูอังคณาแน่นอน นี่มาบอกให้เราเอาล็องก็องเปรี้ยวไปขายคนแพ้ท้องล่าว เห็นว่าคุณนัทไปเซ้อกางเกงยีนแล้วคนขายว่าตัวใส่ไม่ได้ท้องอยู่ไมช่ายเหอ เอาไปขายแกหวา(หยอกเเล่นไม่โร้แกอีโกรธเอาม่าย?) เท่ว่าเดินนาดไม่ช่ายว่าอ้วน เดินนาดไม่เข้าใจเหอ เขาว่าคนหญิงหวางอิย่างได้ซักก้าวนาดเสียห้าสิบ นาดหมายถึงเดินแกว่งแขน มันทำให้เดินช้าแหละ อีกสำหนวน เขาเด๊ะคนหญิงไปจ่ายหลาดหวางอิหลบถึงบ้านเดินนาดเอาปลาพอง ผมว่าเที่ยวนี่โหมภาคอื่นน่าอิถามหายาแอสโปรมากินแก้เจ็บหัว ขนาดคุณคิมกะยังมึน บางทีแต่ละเท่แหลงไม่เหมือนกัน @^@ ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย
เกิดกับหมอตำแย
27 ธันวาคม, 2012 - 23:08
Permalink
????นาดปรือหลาว!!!!!
????นาดปรือหลาว!!!!!!ยายแคล้วว่าโย๊ะ..
มึงอ่ะเดินเหยียบมดไม่ตาย แต่เหยียบควายข่าหัก
sudjai_waitong@hotmail.com
0805401058
อินเนียร์
28 ธันวาคม, 2012 - 08:14
Permalink
ฮาย !
ฮาย ! อย่าล่าวเรื่องตัวเองต๊ะบัดสีเพื่่อนหลุหละแหม๊ดแล้ว โหยทั้งสวยแต่หลาวๆ ทีนี้แหละโหมท่าปร๊ะเออนบัดหัวแน่นอน ตกลงว่าส้มตำปูม้าแหม๊ดฉาดแล่ะน๊า?
เกิดกับหมอตำแย
28 ธันวาคม, 2012 - 14:04
Permalink
ปรือเท่ไม่เหม็ดละ กินไปพลาง
ปรือเท่ไม่เหม็ดละ กินไปพลาง ฟังคนแก่มาเล่าคาวมหลังไปพลางคริๆๆ
sudjai_waitong@hotmail.com
0805401058
อินเนียร์
28 ธันวาคม, 2012 - 14:59
Permalink
ชาดได้เท่จริงผ่อถิ
ชาดได้เท่จริงผ่อถิ เปลี่ยนรูปแล้วล่าว อย่าเที่่ยวกินมากแรงต๊ะ ไอ้ไหรตรงไหนหรอยโร้เพถามมาต๊ะ พอเพี่อนแหลงไหรเฉียดๆซักหีดคิดว่าเขาว่าตัวเองอ้วนโหย๊ะ นี่แหละที่ว่าขึ้นฮอถ่ายลงมากะยังโร้เหลยว่าคนไหนคือตัวเอง
สวนเพชร
27 ธันวาคม, 2012 - 17:03
Permalink
สัมโอ ขนุน เงาะ มังคุด ลองกอง
สัมโอ ขนุน เงาะ มังคุด ลองกอง ของชอบทั้งนั้นเลยค่ะ
อินเนียร์
27 ธันวาคม, 2012 - 17:09
Permalink
ผมเอามาอวดเฉพาะที่สวยนะครับ
ขอบคุณมากครับ
หน้า