งานประจำในสวนทำด้วยความสนุกเพลิดเพลินและไม่เคยเบื่อ

 เพราะไม่ได้ทำเป็นอาชีพ ไม่ต้องคิดถึงต้นทุนกำไร มีต้นทุนคือความชอบ

สวนมีขนาดเล็กดูแลง่าย ชื่อเรื่องยาวขนาดนี้เนื้อเรื่องบล็อกยาวอีกแล้ว

 แต่ละวันมีกิจกรรมในสวนเล็กๆแห่งนี้มากมาย เด็กๆมารอกันพร้อมแล้วเข้าสวนกันเลยค่ะ

 หลังจากอกหักจากการปลูกผลไม้ตระกูลแตงหลายครั้ง แคนตาลูป เมล่อน แตงโม

บางทีจะเก็บได้อยู่แล้ว ก็มีอันเป็นไปเสียก่อน เถาเหี่ยวตายบ้าง หนอนเจาะผลบ้าง

ไม่ยอมแพ้ คราวนี้ปลูกหลายกระถาง ทั้งแตงโม แตงธิเบต แคนตาลูป

ช่วงนี้ดอกเพศเมียทยอยบานกันวันละดอกสองดอก

เริ่มงานในสวนตอนเช้าผสมเกสรสารพัดแตงก่อนไปรดน้ำต้นไม้

ดอกแตงโมที่ผสมแล้ว วันนี้ดูดีน่าจะติดผล

วัตถุดิบที่ใช้ล่อแมลงวันทองมีมากพอให้ทำกับดักได้สม่ำเสมอค่ะ

บางวันก็มีผิดพลาดบ้าง เด็ดกะเพราแรงไปแมลงบินมารุมที่ต้นจนต้องเอาถุงมาคลุม

เจ้าแมลงวันก็ให้ความร่วมมือเหมือนเดิม ไต่เข้าไปในถุงแต่โดยดี

ตอนเก็บก็แค่ตัดกิ่งกะเพราแล้วมัดปากถุง

บางทีก็เป็นนักสะกดรอย เจอหลักฐานแล้ว ตัวการต้องอยู่แถวนี้แน่นอน

มองหาขึ้นไปเหนือก้อนเขียวที่อยู่บนพื้น

แฮ่ !!

อ่างบัวหน้าบ้านก็มี เจอก้อนดำๆต้องเปิดใบบัวหาดู

วุ่นวายกับหนอนพวกนี้เป็นชั่วโมงค่ะ เก็บทีละตัวๆ ตัวนี้อยู่บนใบเมล่อน

โตโร่กับมะลิตามเข้าสวนด้วยทุกวัน หาหญ้าที่ชอบเคี้ยว ง่ำๆ

ถอนวัชพืชในสวนต้องเก็บต้นนี้ไว้ค่ะ ต้นตำแยแมว

ให้รางวัลแม่มะลิ ทั้งฟัดทั้งกอด เคี้ยวจนรากกุด

ตามประสาชาวบล็อกเข้าสวนก็ต้องพกกล้องติดตัวไปด้วย ถ่ายรูปผัก

รูปดอกไม้ เก็บภาพไว้เขียนบล็อก เล่าเรื่องราวดีๆแบ่งปัน

หรือไม่ก็ใช้อัพเฟส(ภาษาวัยรุ่นนิดนึง) โพสต์ในเฟสบุ๊ค

แม่ชอบดูรูปผักรูปดอกไม้ในสวน รูปไหนสวยก็เลือกไปพิมพ์เป็นบัตรอวยพร

รูปที่ตัวเองชอบก็ใช้เป็นพื้นหลังจอคอมพิวเตอร์เปิดเครื่องก็เห็นรูปที่ถ่ายเอง

วันไหนมีเวลามาก จะแช่ขุยมะพร้าวในน้ำจนชุ่มแล้วมัดใส่ถุงเรียงไว้

ต้นไม้ที่อยากปลูกเพิ่ม พอเจอกิ่งสวยๆเหมาะดีอยากตอนกิ่งก็ตอนได้เลย

ถุงที่เหลือวางทิ้งไว้ บางทีตัดแต่งกิ่งไม้ก็เอามาเสียบชำกิ่งไม้เล่นรอดไม่รอดไม่เป็นไร

วางลืมๆ บางกิ่งก็แห้งไป บางกิ่งก็มีรากเต็มถุง

มีใบใหม่ ดีใจเอาไปปลูกลงกระถาง กว่ารู้ตัวว่าเพิ่มงานให้ตัวเองอีกแล้ว 

โรงรถกำลังจะกลายเป็นโรงเพาะชำต้นไม้

ผักก็เหมือนกัน ได้ประสบการณ์จากตอนเป็นมือใหม่ ปลูกไปกินไป พอหมดก็ปลูกเพิ่ม

ทำให้ผักโตไม่ทัน คราวนี้ไม่รอให้ผักหมดรุ่นก่อน เพาะรุ่นต่อไปเตรียมลงแปลงรอไว้เลย

ผักบุ้งเป็นตัวอย่างที่ดูง่ายเพราะโตเร็วเก็บได้เร็ว ปลูกไว้ครั้งละ 2 กระถางพอไกล้จะหมดอายุ

กระบะใหม่ต้องมารอแล้ว พอถ่ายดินออก ก็ปลูกอีกกระถาง หมุนเวียนไปอย่างนี้

ดินที่ปลูกผักบุ้งจะไม่ปลูกซ้ำ เอาไปเทใส่แปลงปลูกผักอย่างอื่นต่อ

เติมปุ๋ยคอกหญ้าแห้ง ตอผักบุ้งบางต้นยังไม่ตายงอกเป็นต้้นขึ้นมาใหม่

เรื่องดินนี่สำคัญ เมื่อก่อนคิดจะปลูกก็ปลูก แตงโม แตงเทศ มะเขือเทศล้มเหลวตลอด

ถ้ามีพื้นที่กว้างๆคงจะเทดินตากแล้วใช้จอบพลิกดิน แต่พื้นที่เล็กๆแคบๆในก็สวนทำได้

กาละมังสองใบนี้ใช้ตากดินและผสมดิน จะปลูกอะไรตอนนี้ขอตากดินก่อนสักสามสี่วัน

ป้องกันเชื้อราโรคพืชได้ดีค่ะ เชื้อโรคตายเพราะแสงแดด จุลินททรีย์ที่มีประโยชน์ก็

ตายด้วยเหมือนกัน ตากดินแล้วดินนั้นต้องเติมพวกอินทรีย์วัตถุให้มีสารอาหารอีกที

อินทรีย์วัตถุนั้นก็หญ้าแห้งที่ได้จากการถอนหญ้าทุกวันเมื่อก่อนไม่ชอบถอนหญ้าเลย

ขี้เกียจ เบื่อ แหะๆ ตอนนี้ถอนทุกวันมากบ้างน้อยบ้าง หญ้าจะเกิดไม่ทันแล้ว

หญ้าที่ได้ก็เอามาตากจนแห้งเป็นสีน้ำตาล ด้านบนกองหญ้าจะเป็นส่วนที่ย่อยสลายได้ยาก

มีกากใยที่เหนียวแข็งแรงเอาไปใช้ประโยชน์ได้หลายอย่างค่ะ ใช้แทนฟางข้าวได้ดี

ส่วนที่ย่อยสลายผุพังง่ายจะร่วงลงใต้กองหญ้า ส่วนนี้เอาไปผสมกับดินรวมกับปุ๋ยคอก

ส่วนที่ย่อยสลายยากเอามาคลุมโคนต้นไม้ คลุมดินในกระถางแทนฟางข้าว

หรือรองก้นกระถางก็ได้ค่ะ เก็บผักในกระถางไปกินหมดแล้วหญ้าแห้งก็ยังอยู่

นกคงจะเก็บหญ้าพวกนี้ไปสร้างรัง ตากแดดตากฝนเป็นปีๆรังก็ยังแข็งแรง

เอามาทำรังให้ลูกแตงโมบ้าง แมลงมองไม่เห็นหรอกมั้งก็เรายังไม่เห็นเลยนะ

ปลูกผลไม้lสอนเราให้รู้จักการรอคอย แต่บางทีมือมันอยู่ไม่สุขชอบเปิดดูแตงโม 

พลิกไปพลิกมาแป้วไปสองลูก อีกลูกคงจะรำคาญหลุดจากขั้วไปเลย โทษใครไม่ได้

อะไรที่ห่อไว้ก็ชอบไปเปิดดู ดูกี่ครั้งก็หน้าตาเหมือนเดิม

ทับทิมแดงคุณลุงเพื่อนบ้านแนะนำว่าไม่จำเป็นต้องห่อหรอกลูกปล่อยไว่อย่างนั้นแหละ

งานในสวนทุกวันก็วนเวียนอยู่อย่างนี้ค่ะ บางวันทำแค่รดน้ำต้นไม้กับถอนหญ้า

งานทุกอย่างมีผลตอบแทน

เมื่อถึงเวลาอาหาร แค่มองหาผักงามๆสักอย่าง

กับเมนูง่ายๆสักจาน

ผลจากการทำงานในสวนทุกวัน ทำให้สวนเล็กๆข้างบ้านกลายเป็นแหล่งอาหาร

เป็นสถานที่พักผ่อน เรียนรู้การทำเกษตรเล็กๆน้อยๆ ลองผิดลองถูกสะสมประสบการณ์

เพื่อนๆที่ยังไม่เคยปลูกผักกินเอง ปลูกเล่นๆดูสักกระถาง

ผัดผักที่ปลูกเองจานแรกอร่อยจริงๆค่ะ

 ขอบคุณที่ติดตามมาทำงานในสวนด้วยกันจนเลิกงานนะคะ

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง