สวัสดีค่ะลุงเสินและป้าเก้ หนูขอส่งข่าวแทนอามะนะคะ ได้รับเม็ดหญ้าเอ็นยึดกับถั่วพร้าแล้วค่ะ เมื่อวันพุธตอนเที่ยง อามะบอกหนูว่าลุงเสินใจดี ขอเม็ดผัก ถั่วพร้า อ้อยดำก็รับปากจะให้หมด

หนูถ่ายรูปนี้ที่ร้านขายต้นไม้ของป้า อามะหนูชอบอำเพื่อนๆว่าถ่ายที่เชียงใหม่

แรงบันดาลใจ ต้นสมโอของแม่ ...ก็แค่สงสัยว่าทำไมเราถึงมีส้มโอกินทั้งปี และไม่เคยซื้อส้มโอกินเลย..ทั้งๆที่เป็นผลไม้ท

หลังจากที่ได้ส่งการบ้านไปแล้ว ก็ลองสำรวจ ตรวจทานดูว่ามีอะไรตกหล่นที่ยังไม่ได้ส่งบ้าง ก็เจอจริงๆ

สิ่งแรก คือ มะเขือกินใบ

มะเขือกินใบจากนู๋มะโหน่ง ขึ้นเท่านี้จริงๆจ้า แต่เป็นลูกได้เพาะเพิ่มแล้ว เสียดายเป็นลูกเดียว

ผ่านมาแรมเดือน ถั่วครกที่ " ป้าเล็ก..อุบล " ให้เมล็ดมาปลูกมีความคืบหน้าใกล้จะได้ลิ้มรสแล้วครับ

          เช้านี้พาชมผักในสวน แล้งมาเยือนแล้ว และจะคงอยู่อีกหลายเดือน ผักในสวนก็ปลูกแค่พอกินไปก่อน อยากกินอะไรก็ปลูก ผักหลายอย่างพอเก็บกินได้แล้ว

                          ผักกาดหิ่น พ่อชอบมาก

      เบี้ยผักกาดเก็บไปกินได้แล้ว ไม่ต้องแยกไปปลูกอีก

     “ไม่มีงานเลี้ยงใด ไม่เลิกรา” ขออนุญาตนำสำนวนแปลจากนิยายจีน มาใช้หน่อย .... จริง ๆ จะใช้พุทธธรรมที่ว่า “เกิดขึ้นแล้ว ... ก็ตั้งอยู่ และ ... ดับไปในที่สุด”  .... แต่ก็ดูจะไม่ In trend  ... อีกทั้งหลาย ๆ ท่านอาจนึก เบ่ ... จนเอียน ... เปลี่ยนซะบ้าง พอช่วยให้คล่องคอ ... แกง อร่อยแค่ไหน ล่อกันทุกมื้อก็ เบ่ ... จริงแมะ?