ขจร

หยุดยาวหลายวัน พอมีเวลาเคลียร์งาน ต้องรีบส่งการบ้าน คุณครูหลายคน ยังไม่ครบแต่ขอส่งก่อนนะคะ

     เราคงจะเคยชินกับคำว่า "ผักสวนครัว รั้วกินได้" วันนี้ผมขอเสนอรั้วกินได้ของผมดีกว่า มาดูกันนะครับว่ารั้วกินได้ของผมมีอะไรบ้าง

ผักปรังปลังแดง หรือม่วงดี

    ซื้อต้นไม้ที่ศูนย์พันธุ์พืชเพาะเลี้ยงตรังเสร็จ ผมก็ตรงไปที่งานขายต้นไม้ที่อนุสาวรีย์ จะบอกว่าผมไปครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม หมดเงินไปรวมครั้งนี้น่าจะสองสามพันแล้ว ไปครั้งนี้ตั้งใจว่าจะซื้อแบบเก็บตกมีเงินในกระเป๋าพันกว่าบาท ตั้งใจว่าจะซื้อสักครึ่งของเงินที่มี เดินไปเดินมาไปเจอไผ่ไต้หวันอยู่ในรถกระบะของร้านหนึ่งที่เขากำลังขนของลง ถามราคาแล้วต้นละร้อยก็ยังไม่ตกลงใจจะซื้อ พี่เขาก็ยกลงจากรถทีละต้นๆ นับไปนับมาได้ 10 ต้น "พี่ผมเอาหมด ลดให้หน่อย" พี่ใจดีบอกว่า 900 ก็แล้วกัน เสร็จผมครับงานนี้วันก่อนตั้งใจไปซื้อไผ่แต่ชวด วันนี้ไม่ได้ตั้งใจไปซื้อแต่กลับได้สิ่งที่ไม่คาดหมาย พัทลุงขายกิ่งละ 500 บาท ผมเจอกิ่งละ 100 บาท ก็ต้องตะครุบไว้ก่อน

ของที่ซื้อมาทั้งหมด