บล็อกของ มานี มานะ วีระ ชูใจ

ผู้หญิงคนหนึ่งออกมาจากบ้านของเธอและได้เห็นชายชราที่มีเคราสีขาวสามคนนั่งอยู่ที่สนามหน้าบ้านของเธอ เธอไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใครเธอพูดกับเขาว่า

”ฉันไม่คิดว่าพวกฉันรู้จักพวกคุณ แต่ท่าทางคุณต้องหิวแน่เลย โปรดเข้ามาในบ้านและทานอะไรซักหน่อยเถอะ”

“สามีของเธออยู่ในบ้านไหม”เขาถาม

“ไม่” เธอตอบ “เขาออกไปข้างนอก”

คือสิ่งที่มี คือสิ่งที่เห็น คือสิ่งที่เป็นไป....สองเรื่องเล่า

                                 ””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””

           ผมไปเจอเธอในห้างโหลๆที่หนึ่ง แม้จะเป็นแค่แว็บแรกที่พบเจอ ผมก็ไม่พลาดที่จะชวนเธอมาร่วมใช้ชีวิตอยู่ที่บ้าน นั่นคือสาเหตุที่ทำให้คู่รักของผมก่อนหน้านี้ มิอาจที่จะทนอยู่กับผมได้อีกต่อไปหลังจากที่ร่วมใช้ชีวิตด้วยกันมาแค่ปีกว่าๆแต่กระนั้นผมก็ยังมิได้ทิ้งเธอไปไหน หากแต่ยังคงเก็บไว้ในห้องหับที่มิดชิดและในบางครั้งอีกเช่นกันที่ผมมักเผลอแอบชวนเธอไปเที่ยวออกงานต่างๆเพื่อเป็นการย้ำเตือนถึงความทรงจำของเราที่ผ่านมา

เอสเปรโซ เย็นหนึ่งครับ....

พนักงานเงยหน้าสบตาผม พยักยิ้มพร้อมๆกับเสียง ค่ะ ที่เล็ดลอดออกมาผ่านลำคออย่างแผ่วเบา ไม่มีคำถามต่อท้ายหรือสร้อยความใดๆว่าทานนี่หรือบนรถค่ะ ด้วยคงอาจจะแอบเห็นสภาพและท่าทางของผมตั้งแต่ลงรถแล้ว เธอจึง ละและสงวนความคำถามนั้นไว้....

........เป็น "นกที่ชุ่มเหงื่อ" อีกท่านหนึ่ง สำหรับ "สายลมลอย"โถมถลาโต้ท้าลมทั่วทิวทิศ หยิบถูกหยิบผิดบ้างตามแต่ใจจะนำพา ทำจนได้ดีในสิ่งที่พบเจอ ผมค่อยๆละเมียดละมัย แทะโลม ดื่มด่ำ ที่ละคำๆ แซ่ฉ่ำพอเพียงเพื่อเกษรต่อมสำนึกได้ซึมซับ โดยมีบือท้องทุ่งตัวโตหัวมุมเป็นเครื่องเขียงถักแทนผู้เป็นเจ้าของงานเขียน ฉวัดเฉวียง กรีดกราย ร่ายแล่ คงค่าแก่นแท้แห่งสัจธรรม คมแล้วคมเล่า คำแล้วคำเล่า.. มาร่วมกันค้นหาความหมายที่แอบซ่อนไว้ใต้อักษรบางๆพร้อมกันกับผมอีกครั้งครับ...อย่างที่บอกผมไม่ชมนะว่า..สวย แต่ผมชอบที่มัน...คม 

หลายท่านสนใจและหลายท่านก็ เป็น อยู่ มี แล้วที่บ้านเหมือนกับของกระผม ก็เลยเก็บมาฝากให้ดูกันเพลินๆครับผม แนวคิดก็...คือการบริหารจัดการพื้นที่นะครับ โน้นนิดนี่หน่อย ตามประสาคนชอบจัดวางอะไรๆให้กับสิ่งรอบข้าง เอาโน้นมาไว้นี่ เอานี่มาไว้นั้น จนลืมไปว่าบางครั้งตัวเองก็ยังวุ่นวายอยู่

ดูตัวอย่างมาก็หลายตอน ก็เลยย้อมมาดูตัว เอ้...หลังบ้านเราก็มีแบบนี้นี่น่า..ทำไมไม่เอามาให้คนอื่นได้ชื่นชมโชว์กันบ้างหละ เผื่อสมาชิกจะได้แนะนำเราบ้างว่า..ไอ้ที่ผลเล็กๆใบเหี่ยวๆ ยอดแหลมๆเนี้ย มันเกิดจากอะไร ควรแก้ไขฉันใดบ้าง ว่าแล้วก็ แทน แท้น แท่น..ๆๆๆ

            เมื่อลืมรหัสผ่าน จะทำการสิ่งใดก็ไร้ผล อาจเพราะเป็นคนที่นิสัยชอบด้อมๆมองๆกระมัง พอนกขุนทองร้องฮูกขึ้นมาก็ ร้อยเอ็ด เพชรบูรณ์ ยโสธร ตกกะใจลืมรหัสไปเลย ก็เหงื่อไหลไคลย้อยจนชุ่มตัวตั้งแต่เช้า อุตส่าห์พาลูกสาวสองขวบกว่ามาเดินเล่นชมสวนสักกะหน่อย กะว่าจะมาขอแบ่งปัน ผักของพี่ๆไปแกงเลียงให้ลูก และเผื่อติดไม้ติดมือเอาไปกินกับน้ำพริกปลาทูเป็นมื้อเช้าสักกะหน่อย ก็เลยอด(นิ่งเสีย...จ้าา...ลูกพ่อ..ไม่ต้องร้อง เดี๋ยวพ่อกับไปทอดไข่ให้กิน ฟองโตๆเยย...)แต่อย่างไรก็ตามระหว่างทางกลับก็ถือวิสาสะแวะมาที่บ้านขอ