บล็อกของ ลุงพี

วันนี้นอกจากลุงพีจะมีเรื่องใหม่ๆมาบอกกล่าวเพื่อนสมาชิกฯแล้ว ยังมีเรื่องเก่าๆมาเล่าขานให้ลูกหลานฟัง อีกทั้งยังมีการบ้านมาส่งด้วยครับ หลายเรื่องหลากรส ก่อนจะเดินทางไปเป็นธรรมบริกรที่ อ.หนองเรือ จ.ขอนแก่นเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์

จากบล๊อกเรื่องมรณกรรมที่งดงาม ผมได้กล่าวถึงคุณชัยพงษ์ กิตตินราดรไว้ว่า ท่านเป็นตัวอย่างของการขึ้นขบวนรถตายในแบบที่เรียกได้ว่า "มรณกรรมที่งดงาม" ถึงตอนนี้ผมขอนำท่านสมาชิกฯ ได้ลองสัมผัสช่วงหนึ่งของการปฏิบัติธรรมของท่าน (คุณอาชัยพงษ์ปฏิบัติธรรมหลายแนวทาง ตามจริตของท่านที่เป็นศิลปิน)

วันที่สอง

จากหน้าต่างหัองพักเบอร์17ที่ผมพักอยู่ ผมสามารถมองเห็นทางเข้าออกที่เป็นประตูของศูนย์ปฏิบัติธรรมแห่งนี้ ไม่มีประตูเปิดปิด มีเพียงเชือกพลาสติกเส้นเล็กขึงอยู่ ห้อยป้ายแผ่นเล็กเขียนว่า “เขตปฎิบัติธรรม ห้ามบุคคลภายนอกเข้าอย่างเด็ดขาด”

ผมมองดูเชือกเล็กเส้นนั้น เพียงแค่ก้าวข้ามแล้วเดินจากไป อิสรภาพ...

จากบล๊อกเรื่องมรณกรรมที่งดงาม ผมได้กล่าวถึงคุณชัยพงษ์ กิตตินราดรไว้ว่า ท่านเป็นตัวอย่างของการขึ้นขบวนรถตายในแบบที่เรียกได้ว่า "มรณกรรมที่งดงาม" ถึงตอนนี้ผมขอนำท่านสมาชิกฯ ได้ลองสัมผัสช่วงหนึ่งของการปฏิบัติธรรมของท่าน (คุณอาชัยพงษ์ปฏิบัติธรรมหลายแนวทาง ตามจริตของท่านที่เป็นศิลปิน)

ผมเคยกล่าวถึงไวน์ดูไอเลิฟยูโซ ซึ่งหมักจากพิลังกาสากับมะเฟืองมาบ้างในบล็อกก่อนๆ ตั้งใจไว้นานแล้วว่าจะนำมาเขียนลงบล็อก แนะนำเพื่อนสมาชิกบ้านสวนได้นำไปทำกันบ้าง เฝ้าแต่รอๆจนลูกพิลังกาสาสุกมากพอที่จะเอามาทำไวน์ ตอนแรกก็กะว่าจะทำไวน์ลูกราม(เรียกตามภาษาใต้)ล้วนๆ เดินมาเจอมะเฟืองหล่นใต้ต้นส่งกลิ่นโชยมา นึกถึงไวน์ดูไอเลิฟยูโซที่เคยทำ เลยอดไม่ได้ที่จะเก็บมาด้วย