ธรรมะ

หลวงพ่อพุทธ ฐานิโย

              การแก้ปัญหาเศรษฐกิจของบ้านเมือง     เรื่องอะไรจะต้องไปเดือดร้อนกับดอลล่ง  ดอลลาร์

เมื่ออาทิตย์ต้นเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา มีกิจธุระต้องไปประชุมที่ประเทศเกาหลี ประเทศที่กำลังเป็นที่นิยมของชาวไทยไม่ว่าจะเป็นด้านศิลปวัฒนธรรม การท่องเที่ยว และแฟชั่น แต่ที่ทำให้ผมทึ่งกลับกลายเป็นสิ่งนี้ครับ

วันนี้มีเรื่องให้ต้องตัดสินใจ ผู้จัดการก็ลาออกไป คนใหม่ก็ยังไม่มา เอางัยดีหว่าเรา ก็เลยนึกขึ้นได้ว่าเคยได้รับ FW mail มาฉบับนึง เรื่อง "หลักธรรม 2 ข้อสำหรับการทำงาน" ก็เลยได้ใช้...

หลักธรรมข้อที่ 1 "เอาวะ" ...ใช้ในกรณีที่ต้องตัดสินใจอะไรสักอย่าง โดยลำพัง ปรึกษาใครก็ไม่ได้ ไม่มีใครสนใจ ก็ใช้หลักธรรมข้อนี้เข้าช่วย

หลังจากเสร็จสิ้นภาระกิจในการเป็นธรรมบริกรให้กับผู้เข้ารับการอบรมวิปัสสนากรรมฐานหลักสูตรสิบวันที่ อ.ป่าซาง จ.ลำพูน ตอนเช้าตรู่ของวันอาทิตย์ที่ 3 เมษายนที่ผ่านมา พอมีเวลาว่างระหว่างรอรถไฟที่จะกลับ กทม.ในตอนบ่ายสามโมง ผมจึงมีโอกาสได้แวะชมรอบๆบริเวณศูนย์ปฏิบัติธรรมแห่งนี้ โดยมีเพื่อนธรรมบริกรในพื้นที่เป็นมัคคุเทศน์ (เป็นเด็กหนุ่มผมแดง ที่เคยถูกกล่าวถึงในบล๊อกเรื่องการเดินทางไกลสู่ภายใน

สืบเนื่องจากงานพบปะสังสรรค์ชาวบ้านสวน กทม.ครั้งที่สอง ผมได้รับเมล็ดพันธุ์ต่างๆ พร้อมหนังสือธรรมะจากพี่ตั๊มอีกจำนวนสองเล่ม ซึ่งทุกอย่างที่ได้รับมาผมถือว่าเป็นการบ้านและมีความสำคัญเหมือนกันหมด แต่เนื่องด้วยความไม่อำนวยในชีวิต  จึงต้องขอทะยอยทำไปที่ละเรื่องทีละอย่าง ซึ่งสิ่งที่ง่ายสุดคือการอ่านหนังสือ ก็อ่านจบไปนานแล้วเพียงแต่ช่วงนี้เหตุการณ์ต่างๆ ดูไม่ค่อยจะมีความเป็นปกติสักเท่าไหร่ ทั้งเรื่องในบ้านสวนที่ผ่านมา วิกฤตการณ์ภัยธรรมชาติ ทั้งผู้ได้รับผลกระทบโดยตรงและผู้พบเห็น ก็เลยขอหยิบยกเรื่อง "แล้วสิ่งนั้นจะผ่านพ้นไป" ซึ่งเป็นเนื่อหาบางส่วนจากหนังสือที่ได้รับมา มาฝากสมาชิกได้อ่านกัน

ช่วงที่ไปปฏิบัติธรรมมาคำถามแรกๆเลยที่เวลาพูดคุยกัน และผมมักจะถูกถามมากที่สุดคือ "มาปฏิบัติธรรมทำไม" ผมจะตอบกลับไปว่า "ซื้อตั๋วรถตายไปชาติหน้า" คุณชัยพงษ์ กิตตินราดร เจ้าของผลงาน Mind's Eye หนังสือรวมภาพถ่ายขาวดำที่ลงสีด้วยมือทั้งเล่ม ท่านเป็นตัวอย่างของการขึ้นขบวนรถตายในแบบที่เรียกได้ว่า "มรณกรรมที่งดงาม"

ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ เวลาว่าง ๆ จากความคิดเรื่องอื่น ๆ ในหัวก็จะมีอยู่เรื่องหนึ่งที่จะวนเข้ามาตลอด คือการพยายามสร้างเป็นภาพร่างความเข้าใจส่วนตัว หรือจะเรียกว่าสังเคราะห์จะได้หรือเปล่า เกี่ยวกับเรื่องความเข้าใจเกี่ยวกับ สุข ทุกข์ ดี ชั่ว กิเลส โลกธรรม ฯลฯ มากมาย และอีกมากมาย ว่าโดยความจริงแล้ว เราจะเข้าใจได้อย่างไรและในหลังคำแทนนั้น ๆ อันที่จริงมันคืออะไร เพราะรู้สึกว่า สิ่งต่าง ๆ ท