บล็อกของ ประไพ ทองเชิญ

เช้านี้จะเดินทางสู่ประตูอีสาน เริ่มหวนระลึกถึงภาพชีวิตเมื่อ ๒ ปีก่อนที่ไปเยี่ยมชาวบ้านบนเทือกภูพาน สกลนครล่าสุด ชาวอีสานหากลูกหลานจากบ้านไปนานๆ เวลากลับบ้านพี่น้องจะมาโฮม(รวม)กันแล้วทำพิธี บายศรีสู่ขวัญ

๒-๓ วันนี้นั่งไม่อยากไปไหน อยู่บ้านทำใจเจริญสติ ด้วยความห่วงใยพี่น้องเครือข่ายทางญี่ปุ่น ที่เคยร่วมสุขทุกข์ในงานรณรงค์เรื่องสิ่งแวดล้อม ผ้าสีธรรมชาติและเกษตรธรรมชาติ ขอให้ปลอดภัยทุกๆคน 

วัฒนธรรมการกินขนมจีนยังมีอยู่ทุกถิ่นที่ทั่วไทย  ณ วันนี้การผลิตเส้นขนมจีนทำกันเชิงอุตสาหกรรมใช้ระบบไฮโดรลิคทำได้มากและรวดเร็ว แถมการยืดอายุเส้นขนมจีนด้วยสารกันบูด การผลิตเชิงอุตสาหกรรมเพื่อตอบสนองความสะดวกสบายเกินความจำเป็นทุกรูปแบบก็สวนทางกับการประหยัดทรัพยากรเสมอ

ส่งผ่านความงาม ความรัก มายังพี่น้องแทนน้ำใจ กำลังใจที่ติดตามวิถีการกินดี มีสุขแบบชาวบ้าน ชาวบ้าน

ก่อนลายาว ขอเฉลยคำตอบบล็อคลูกอะไรเอ่ย  ภาพแรก ชาวบ้านเรียกหลายชิ่อ กลิ้งกลางดง มันตึง มันหล่น มันหม เพราะต้องให้มันหล่นลงมาเองจึงจะนำไปแกงส้ม และแกงบวช รสชาดดี เนื้อแน่น ชอบขึ้นอยู่เขตป่า  ภาพสอง ลูกน้ำนอง ชาวบ้านใช้เป็นยาแก้ไข้ ใช้อย่างไรจะถามย่ายายในงาน อาหารพื้นบ้าน รอรับความรู้ร่วมกันค่ะ ก่อนที่จะหายไปอย่างน้อย ๕ ว้น ฝากภาพใ

            เติบใหญ่ในป่าดง   หลายคนคงไม่เห็นค่า   ตัวฉันอยู่นานมา  ช่วยบอกคุณค่า  ถ้าพบเจอ