บล็อกของ ประไพ ทองเชิญ

ถึงบ้านหลังน้อยแล้วจ้า  พืชผักข้างขนำโตขึนเยอะ  ขอส่งการบ้านครูบาบ้าง และเร่งทำการบ้านชุดใหม่ อย่างที่บอกครูเล็กไว้เดือนละ ๒๐ ถาง

วันนี้มีโลกใบเล็กที่อบอุ่น ของพี่น้องบ้านสวนปรากฎขึ้นในมุมหนึ่งของกรุงเทพ  

  สามสี่วันที่ผ่านมา เดินทางไปเรียนรู้วิถีการทำอยู่ทำกินของพี่น้องที่ตั้งบ้านริมทะเลสาบ เขตพื้นที่พัทลุง ทะเลสาบสงขลาเปรียบเสมือนแม่นมที่หล่อเลี้ยงสรรพชีวิต ชาวนครศรีธรรมราช พัทลุง และสงขลา แน่นอนความอุดมสมบูรณ์ลดน้อยลงไปเรื่อยๆ ด้วยมีผู้คนที่เอาแต่เสพผลประโยชน์ มากว่าช่วยสร้างและดูแลรักษา รีสอร์ทที่ขายธรรมชาติรอบทะเลสาบ ขยายตัวมากขึ้น ส่วนชาวประมงขนาดเล็กที่หาปลาตามธรรมชาติอาศัยภูมิปัญญาพื้นบ้าน(คนดั้งเดิมไม่มีนาไม่มีสวน) หากินแต่พอดี เพราะทะเลสาบคือชีวิต ลองมาดูว่าเขาดำรงอยู่อย่างไร

"กัลยาณมิตร" สื่อสารกันด้วยใจและมีความคิด ความเชื่อ ความชอบ การดำรงชีวิตที่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน เสาร์ที่ผ่านมาพากันไปคีรีวง แบบสบายๆ ไม่เจาะจงเป้าหมาย แล้วแต่ผู้คนและธรรมชาติจะพาไป

   หน้าร้อน เราควรหลีกเลี่ยงอาหารฤทธิ์ร้อน เช่นของทอด ของมัน ปิ้ง ย่าง เพราะจะทำให้ร่างกายร้อนเกิน เสียสมดุล ในวิถีพื้นบ้านเขากินดีมีสุขหน้าร้อน ด้วยแกงคั่วส้มปลา(สดๆ)ที่ได้จากนา หรือลำคลอง หนอง บึงในหน้าแล้ง ช่วงนี้ที่ควนขนุนซึ่งเป็นพื้นที่นา ชาวบ้านจับปลาได้เยอะ หลากหลายชนิด "ปลาขี้ขม" มีทั่วไป ใครก็ไม่รู้ช่างคิดเมนูคั่วส้ม(หรือปลาต้มส้ม)ให้เหมาะเจาะกับหน้าร้อน

กลับมาแล้วกลับมาบ้าน...ขนำน้อย ช่วงชีวิตและการเดินทาง ช่วงชีวิตที่จะพักผ่อนกายใจ 

ไปนั่งร้านกาแฟใกล้บ้าน ทำตามอาจารย์ลุงพูน ขอกากกาแฟมาตากแห้งไว้ใช้งาน

เช้านี้ มาทำความรู้จักชีวิตของปูนา ซึ่งหลายท่านอาจลืมไปแล้ว โดยเฉพาะคนที่ไม่ได้เป็นลูกหลานชาวนาคงจะไม่ค่อยได้สัมผัสกัน