Kawah Ijen Crater Java

เขียนโดย Slowlife เมื่อ 26 มกราคม, 2011 - 18:15
หมวดหมู่ของบล็อก: 
ท่องเที่ยว

Blog ที่แล้วเราไปเที่ยวชวาตะวันออกกันแล้ว เป็นภาคโบราณสถาน พราบานัน - มหาเจดีย์บุโรพุทโธ แล้วต่อด้วย ภูเขาไฟโบรโม ที่มีข่าวพ่นเถ้าถ่านไปเมื่อเร็วๆ นี้ ท่านใดต้องการอ่าน blog เก่าเชิญที่นี่นะคะ ชวาดินแดนแห่งภูเขาไฟ
วันนี้เป็นตอนสั้นๆ เราไปดูเขาทำเหมืองกำมะถัน เป็นภูเขาไฟเหมือนกัน ดูรูปกันก่อนค่ะ

การทำเหมืองกำมะถันแบบนี้อาจจะมีที่อื่นอีก แต่ที่นี่เรานิยมไปกัน ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เขาก็เปิดให้เข้าไปได้ ใช้เวลาในการเดินประมาณชั่วโมงครึ่ง จะถึงตัวปากปล่อง (Crater)บรรยากาศก็สบายๆ ภูมิประเทศจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เมื่อใกล้ถึงปากปล่องคืออัตคัตต้นไม้สีเขียวค่ะ คงเป็นเพราะความร้อนและกรดกำมะถัน หรืออาจจะโดนเปลวเพลิงจากใต้พื้นโลกเผาเสียหายก็เป็นได้ เมื่อถึงปากปล่องแล้ว ใครจะลงไปหรือไม่ลงไป ก็ตัดสินใจกันเอาเอง

     จำได้ว่ามีสารคดีการทำเหมืองกำมะถันที่นี่ด้วย แต่สัมผัสจริงๆ แล้วคนงานน่าสงสารกว่าในสารคดี ไม่เห็นคนงานสักคนเดียวมีผ้าปิดจมูก ส่วนของพวกเราที่ไป เตรียมหน้ากากไปด้วย แต่ไม่ถึงขนาดกันสารพิษเหมือนในหนัง เป็นหน้ากากกรองขนาด 0.3 ไมครอน  แทบเอาไม่อยู่เหมือนกัน Slowlife ลงไปได้สักระยะหนึ่ง โดนลมพัดแก๊สกำมะถันไปสามรอบ ก็ต้องรีบเดินขึ้นมา เดี๋ยวหมดลมหายใจก่อนจะขึ้นถึงปากปล่อง เพื่อนลงไปถึงตรงที่มีควัน ขึ้นมาพร้อมประสบการณ์แปลกใหม่ เขาบอกว่า แทบจะเอาหัวมุดลงดินเป็นนกกระจอกเทศ เวลาที่ลมพัดหวล เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าผสมน้ำให้เปียกและปิดจมูก ที่เล่าให้ฟังไม่ใช่จะอวดเก่งนะคะ แต่อยากจะบอกว่า ทุกคนต้องเข้าใจถึงขีดความสามารถของตัวเอง อย่ากลัวเกินไปจนขลาด และพลาดประสบการณ์ที่น่าเสียดาย

กลับมากรุงเทพซักเสื้อผ้าเก็บไปตั้งนานแล้ว เอามาใส่อีกครั้งกลิ่นกำมะถันยังติดอยู่ที่เสื้อ เวลานี้ไปเที่ยวน้ำพุร้อนทีไร...บอกได้คำเดียวว่ากลิ่นกำมะถันน้ำพุร้อน จิ๊บๆ ไม่มีที่ไหนแรงเท่าที่ Kawah Ijen ....

คราวหน้าจะพานั่งเรือเฟอรรี่ข้ามช่องแคบไปบาหลีดินแดนแห่งเทพเจ้ากันค่ะ

Blog อื่นๆที่เกี่ยวข้อง

เวียดนามครั้งเดียวไม่เคยพอ
พม่ากับศรัทธาที่ยิ่งใหญ่
สวรรค์สุดขอบฟ้า แชงกรีล่าในใจคุณ ตอนที่ 1
สวรรค์สุดขอบฟ้า แชงกรีล่าในใจคุณ ตอนที่ 2
นมัสเตเนปาล ภาคในเมือง
Langtang Trek Nepal
U-Ben Bridge Myanmar


ความเห็น

Slowlife

26 มกราคม, 2011 - 20:03

ด้วยความยินดีค่ะ

บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน

แก้ว กุ๊ก กิ๊ก

26 มกราคม, 2011 - 20:14

หนูตามมาเที่ยวทุกบล็อกค่ะ ไม่พลาดๆ

ยังจำได้ว่าตอนเด็กๆ แม่จะเอาก้อนกำมะถันสีเหลืองอ่อนใส่ในตุ่มที่ขังน้ำอาบ ไม่รู้ว่าใส่เพราะอะไร แต่เห็นใส่ไว้ตลอดเลยค่ะ 

 

Slowlife

26 มกราคม, 2011 - 20:25

:sweating:  รู้สึกเขินนะคะ ที่คนดังแห่งเวปบ้านสวนพอเพียงเป็นแฟนฯ อ่าน blog ของเราด้วย ขอบคุณนะคะ 

ว่าแต่คุณแม่เอากำมะถันใส่ตุ่มน้ำอาบทำไมล่ะคะ ไว้รักษาโรคผิวหนังหรือคะ...ใครทราบบ้าง ภูมิปัญญาโบราณนะคะ 

บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน

แก้ว กุ๊ก กิ๊ก

26 มกราคม, 2011 - 21:07

ที่บ้านไม่มีใครเป็นโรคผิวหนังเลยนะคะ แต่ใส่ไว้ทำไมหนูก็งงค่ะ

 

oddzy

27 มกราคม, 2011 - 02:59

คุณแก้ว อ๊อดเคยเห็นพ่อกับแม่เอาก้อนกำมะถันแบบนี้ไส่ตุ่มน้ำที่บ้านไว้ตลอดเหมือนกันค่ะ แล้วอ๊อดก็คนขี้สงสัยซะด้วยซิ ก็ถามและได้คำตอบมาคือ เอาไว้ฆ่าลูกยุงเวลามันมาไข่ลงในตุ่ม แล้วไข่มันจะฝ่อทันที ลูกยุงตายค่ะ

น้อย คนแต่แรก

26 มกราคม, 2011 - 20:29

ตามอ่านอยุ่ค่ะ แต่ไม่ค่อยได้เม้นส์ของใครเลย

Slowlife

26 มกราคม, 2011 - 20:33

แค่คนอื่นได้อ่านและรู้สึกดีๆ  คนเขียน blog ก็ดีใจแล้ว

บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน

satjang

26 มกราคม, 2011 - 20:31

เห็นแล้วน่าสนุกไปด้วยเลย ขอบคุณนะคะสำหรับภาพงาม ๆ


 

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

Sopha B'

26 มกราคม, 2011 - 20:32

เคยดูเรื่องจริงผ่านจอ พาไปดูชีวิตคนหาบกำมะถัน น่าสงสารมาก ได้เงินทีละไม่กี่บาทเอง ไหล่ปูด กันทุกคน แบกกันจนตายไปข้างหนึ่งเลย

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
              ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า    
                    Cr. เ่ท่าที่มี  -  กางเกง

Slowlife

26 มกราคม, 2011 - 20:38

     เรื่องจริงผ่านจอไม่เคยดูเรื่องนี้น่ะค่ะ แต่เคยดูสารคดีที่ไปถ่ายทำ หลังจากกลับมาจากเที่ยวนานแล้วก็เลยจำสถานที่ได้ แต่เค้าไม่ได้เน้นถึงเรื่องคนหาบกำมะถัน แต่ไปนำเสนอวิธีการผลิด การได้มาซึ่งสารตัวนี้มากกว่า 
     น่าสงสารจริงๆ แหละค่ะ คงจะชินเขาถึงอยู่กันได้และคงไม่มีสิทธิ์เลือกมากนัก

บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน

หน้า