อื่นๆ

หลังจากเดินทางท่องเที่ยวในญี่ปุ่นมาหลายวัน เจอะเจอผู้คนมากหน้าหลายตามามากมายเช่นกัน

เพราะขึ้นชื่อว่าสถานที่ท่องเที่ยว ก็แน่นอนต้องมีนักท่องเที่ยว ยิ่งเป็นฤดูดอกซากุระ ซึ่งเป็นฤดูกาลอันดับหนึ่งของญี่ปุ่น

ใครๆ ก็อยากไปยนโฉมน้องนางในชุดสีชมพูสวยหวาน นอกจากในสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ

แล้ว เราก็ต้องเผชิญกับฝูงชนที่สถานีรถไฟ และในรถไฟอีกด้วย เรียกว่าเจอตลอด ไม่สามารถปลีกวิเวกได้เลย

ที่จริงในวันนั้นเราสองคนวางแผนจะไปเดินป่าขึ้นเขาชื่อดัง และอยู่ไม่ไกลจากโตเกียว คือ ภูเขาทะกะโอะ

ซึ่งต้องมีฝูงชนมหาสารอย่างแน่นอน เมื่อคุณผู้ชายถามว่า ไปไหนดีวันนี้ ผู้รู้ดีอย่างอ้อยหวานใช้เวลาคิดเพียงสองนาที

แล้วบอกแผนการลับ อ้อยหวานเคยอ่านเจอบล็อกหนึ่ง ซึ่งเธอชอบไปเดินเที่ยวในที่ที่มีคนน้อย ตามแถวบ้านคน

หรือในหมู่บ้านที่ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยว และเธอเขียนบอกว่าเธอไปเดินเล่นที่เอ็นซาน (Enzan)หมู่บ้านเล็กๆ แถมมีสวนผลไม้ด้วย อ้อยหวานจึงบอกเพื่อนร่วมเที่ยวไปว่า เราไปเดินชมนกชมไม้ไปเรื่อยๆ

ถือว่าเป็นการพักจากผู้คนและนักท่องเที่ยว และเป็นการไปสัมผัสญี่ปุ่นที่แท้จริงก็แล้วกัน ไม่ต้องคาดหวังอะไร

แล้วก็ต้องร้อง ‘ว้าวววว’ อยู่หลายครั้งหลายครา

Google Custom Search หรือ ค้นหาในเว็บนี้ ความจริงก็เปิดใช้มานานแล้วครับ แต่เปิดให้ใช้กับสมาชิกเท่านั้น วันนี้ได้ลองปรับเปลี่ยนอะไรบางอย่างแล้วเปิดให้กับคนที่ไม่ใช่สมาชิกได้ใช้งานด้วย ซึ่งการค้นหาในเว็บจะมีอยู่เฉพาะหน้าแรกของเว็บเท่านั้น  ทดลองใช้กันดูได้ครับ

มีปัญหาการเข้าระบบไม่ได้อยู่นาน ขอบคุณแอดมิน คุณโสธรที่ให้ความช่วยเหลือครับ

ไม่รู้เพื่อนๆ กัลยาณมิตรยังอยู่กันครบหรือเปล่าหนอ..

   งานวันเกิดเว็บ เป็นงานพบปะสังสรรค์สมาชิกเว็บเป็นประจำทุกปี นอกจากกิจกรรมรื่นเริง  แบ่งปันเมล็ดพันธ์ พันธุ์ไม้แล้ว ก็ยังมีกิจกรรมทำบุญที่ทำเป็นประจำทุกปีเช่นกัน สำหรับปีนี้   มีกิจกรรมประมูลของ รายได้จากการประมูลโดยไม่หักค่าใช้จ่าย เพื่อนำเงินไปมอบให้ ห้องเลือดโรงพยาบาลสมุทรสาคร เพื่อสมทบทุนจัดซื้อชุดเจาะเกล็ดเลือด หากใครสนใจร่วมประมูลของในกลุ่มบ้านสวนพอเพียง(กลุ่มในเฟสบุ๊ค) หรือต้องการบริจาคเงินทำบุญในกิจกรรมครั้งนี้  สามารถติดต่อได้ที่ วิทย์ หรือ ส่งข้อความไปที่วิทย์  ก็ได้เช่นกัน

  สวัสดีครับสมาชิกพี่น้องบ้านสวนพอเพียง ไม่ได้เขียนบล็อกนานแล้วขอลองทดสอบลงภาพไม่รู้จะเป็นยังไง

งานพบปะสะมาชิกเนื่องในวันครบรอบปีที่ 9 เว็บบ้านสวนพอเพียง ปีนี้จัดที่ ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาอาชีพการเกษตร จ.สมุทรสาคร ในวันที่ 10-11 ธันวาคม 2560

ฉันไม่รู้ว่า...โลกของเธอนั้นเป็นสีอะไร?

แต่โลกของฉัน..เป็นสีชมพู

เพราะฉันได้เก็บเกี่ยวภาพความงามของทุ่งดอกไม้

เก็บไว้ทุกดอก ทะนุถนอมไว้ในใจ

ยามใดฟ้าหม่น ชีวิตเริ่มหมอง

ภาพดอกไม้สีชมพู ในใจฉัน...จะเริ่มทยอยกันออกมา

ปลอบประโลมใจฉัน.. ด้วยสีชมพู

      อย่างที่เคยบอกไปว่าทำสวนมาเกือบสิบปี ไม่มีความสำเร็จอะไรที่ที่เป็นชิ้นเป็นอัน หลังๆ มามีแต่เจ๊งกับเจ๊ง แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ผมทำสำเร็จ ซึ่งเป็นความสำเร็จที่คนในครอบครัวยอมรับ ก็ถือว่าสำเร็จสุดๆ นั่นก็คือการทำให้สวนยางพารา ให้กลายเป็นป่ายางพารา สวนยางที่ไหนๆ เขาก็ทำให้เตียนโล่งกันทั้งนั้น มีแต่สวนของผมนี่แหละที่รก การที่จะทำให้สวนยางเป็นป่ายางนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะพ่อไม่เห็นด้วย ในช่วงที่เริ่มทำสองสามปีแรก ต้องต่อสู้กับความคิดของพ่อที่ไม่ยอมรับ พอผมไม่อยู่บ้าน พ่อก็ไปถางให้เตียนเหมือนเดิม ถึงขั้นต้องยื่นคำขาดว่า ถ้าพ่อถางให้เตียนอีก ผมจะไม่ยุ่งกับสวนยางนี้อีกเลย จนกระทั่งพ่อยอมให้สวนยางรกตามความต้องการของผม

ก้าวเท้าออกไป ก้าวเท้าเดินออกไปเถิด ฉันขอร้อง

ออกไปสัมผัสความงดงามของธรรมชาติ

ไปตกตลึงพรึงเพริด กับสิ่งมหัศจรรย์ของโลก

ด้วยจิตใจอันอยากรู้อยากเห็นของเด็กน้อย

หลังจากได้พักผ่อน นอนฟังเสียงคลื่นกระทบอ่าวไทยในบล็อกที่แล้ว เช้าของอีกวันเราหมุนล้อออกจากที่พักพร้อมพระอาทิตย์ มุ่งหน้าไปทางใต้สู่ตัวเมืองสงขลา

ด้วยระยะทางเพียง 35.5 กิโลเมตร เราเลือกเส้นทางเลียบอ่าวไทย ซึ่งเป็นถนนท้องถิ่นสายเล็กๆ และส่วนใหญ่จะเลียบชายหาด และมุ่งตรงสู่ท่าแพขนานยนต์ข้ามทะเลสาบสงขลา ส่วนอีกเส้นทางหนึ่งที่สามารถไปถึงสงขลาได้เช่นกัน คือเส้นทางที่เลียบทะเลสาบ และข้ามสะพานที่เกาะยอ แต่ต้องปั่นบนทางหลวง ซึ่งคู่ปั่นของอ้อยหวานไม่นิยม เมื่อหลายปีที่แล้ว อ้อยหวานเคยปั่นเดี่ยวจากหาดใหญ่มาเกาะยอ ดูจากบล็อกเก่าของอ้อยหวาน รอเธอที่..เกาะยอ  และ ฟ้าสางที่..เกาะยอ