บล็อกของ paloo

ปัจจุปัน วันนี้ มีนัดหมายกันไว้ ณ ปากนคร ....

ยามรถวิ่งฝ่านไป ... สองฟากถนน สู่ปากนคร ... ภาพ สะพรั่งเหลือง ของดอกปอเทือง ถูกขับให้เด่น ด้วยความเขียวขจีแห่งใบ ...

หวัดดีครับ …
วันกำเนิด web บ้านสวน ฯ ด้วยภาระกิจบางประการ ไม่อาจหอบสังขารมาร่วมพบปะ สมาชิกได้
แต่ความผูกพันยังกระชับแน่น จึงขอส่ง VDO มาร่วมปะทะสังสรรค์ เสมือนหนึ่งได้มาก็ละกัน
ขอบคุณ ทึ่ให้การต้อนรับ

http://youtu.be/ss9Iyyp_BhY

ศุภฤกษ์เบิกดิถี ปี ๕๗

ให้สำเร็จสิ่งดีดีมีสีสรร

สุขภาพ ลาภยศ อเนกอนันต์

น้อมจิตมั่นสร้างกุศลแด่ตนเอย

เมื่อ ไว ๆ นี้ ... ข้าพเจ้าเข้าท่อง Gallery ส่วนตัว ..

เจอภาพ นี้

     แสง & เงา ... ล้วงอารมณ์ ครึ้ม ขึ้นมา ... เกิดอาการอยู่ไม่สุข ... ดึงเอาไป Post บน FB ...

     มีสมาชิกบางท่าน ... ถามไถ่ด้วย อาทร ว่าพระแม่มาเยือน อีกแล้วรึ ...

   ก็บอกกล่าว ขอบคุณกลับไป ... พร้อมไขข้อกังขา ...  ว่า พระแม่ยังไม่มี ... พระแม่ยังไม่มา ... ด้วยกลัวเจอข้อหา ... “เฒ่าเลี้ยงแกะ”

      จาก ... บัดนั้น ... หลัง กลาง ๆ เดือนธันวาคม 2554 ...  ที่พระแม่ จากไปอย่างไม่มีคำล่ำลา  ... ทว่า ทิ้งบางสิ่งไว้แลกเปลี่ยน กับสิ่งที่ท่านพรากไป ...

   จนกระทั่ง ... บัดนี้ ... พระแม่ ยังไม่โผล่มาเยือน ให้เห็น จะ จะ สักครา ... ท่านคงต้องไปเยี่ยมที่อื่น ... จึงไม่ว่าง กระมัง ...

   แต่ผู้มาเยือน เยียน นั้นเปลี่ยนหน้า ... ท่านตั้งใจมาเอง รึได้รับ ไหว้วาน จากพระแม่ มิอาจทราบ

        เช้าวันหนึ่ง ... ซึ่งก็ไม่ได้ จำ ... ว่าวันที่เท่าไร เดือนไหน เพราะไม่ได้จดบันทึกไว้

     เมื่อ สอง – สาม วันที่ผ่านมา ... ได้นำภาพ เด็กกำลังฝึกเดิน ด้วย “กระแตเวียน” มาเติมความสมบูรณ์ให้กับบล็อก ที่ได้เขียนไว้ก่อนหน้านู้น

     ในบล็อกเติมเต็มที่ว่า ... มีการพาดพิง ถึง “จำปา” ... และ ชันชี (รับปาก) ไว้ว่า ... “ไว้มีเวลา จะเอามาให้ดู”

     วันนี้ ... มีเวลาแล้ว ครับ ... กอปรเนิ่นไป ... คนแก่จะลืมเอาซะง่าย ๆ นะน้า ... เดี๋ยวจะหาว่า “หลอกตั้งตะยังไม่ตาย) ... จึงเอา “จำปา” มาเล่า

            “มังคุด” ...

     อ้าว ... เห็นจั่วหัว  “จำปา” ... ซ้ำบอกว่า เล่าเรื่อง “จำปา” ... แล้วไหง ? ... มากลายเป็น มังคุด ซะดือ ๆ งั้นแหละ ...

         ใจร่ม ๆ นา ... ขอปรารภให้เห็น ที่ไป - ที่มา ก่อนดี !

     งานนี้ ... เอ ... เรียก ‘งาน’ ... ได้ไหมเอ่ย ... ก็ ไม่ใช่ ... “แรง x ระยะทาง” ซะหน่อย

     เอ้า จะเรียกว่าอะไรก็ช่าง ... แต่ ทว่า ... “ใหม่ เอี่ยมอ่อง สำหรับข้าพเจ้า ... !”  ทีเดียวเจียว ... ขอบอก

         เรื่อง ของเรื่อง ... มาจาก

     เย็น วันหนึ่ง ... เสร็จจาก สนุกในสวน ... ที่ไม่ใช่สวนสนุก

         ขณะเดิน ... ย้ำ ... “เดิน” จริง ๆ ... เดินจริง ๆ ให้ ฟ้าลั่น ซีเอา ... สาบาน

     อันว่า ... นอกจาก งานสนุก ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ตามสภาพกำลัง ในวัยที่หันกลับไปชะเง้อหลัง ... เห็นช่วง “เยาวน” ที่เคยเดินผ่านมา ... คล้อยห่างอยู่ลิบ ๆ ... แล้วก็ ... การเดินนี่แหละ เป็นอีกสิ่ง ที่ข้าพเจ้า ยังเข้าไปสัมผัสบ่อย ๆ เมื่อโอกาสเอื้อ

     เพราะเป็นอีกช่องทางหนึ่งในการหากำไรจากงาน มาหล่อเลี้ยง สุขภาพกาย & สุขภาพจิต ...

     กำลังเดินจะผ่านบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่คนละฝากถนนที่ข้าพเจ้ากำลังเดินอยู่

     ข้าพเจ้า เคยได้นำเสนอ อุปกรณ์ช่วยฝึกเดิน ของทารก ... ตามที่เหลือความจำไว้ใน สมองวัย 70 ... ที่เรียกว่า ...

         “กระแตเวียน” ... หรือที่ปักษ์ใต้บ้านข้าพเจ้า เรียกว่า “กระบอกเวียน” ... ไว้หนหนึ่งแล้ว

     แต่ ... บล็อกที่เขียนในครั้งนั้น ขาดความสมบูรณ์ ... ไม่มีภาพวิธีการใช้ จึงมี ผู้อ่านบางท่าน เสนอแนะ ให้นำภาพ ดังกล่าวมา ลงไว้ด้วย

     วันนี้  .... “กระแตเวียน” ... เก็บตก + Presenter … จึงกลับฟื้น คืนชีพ มากระดี๋ กระด๊า ! ... อีกตราแล้วครับผม

     ... กลับลงใต้ เมื่อสองคราก่อน ... ช่วง ฤดูมังคุด ... ด้วยว่าปีนี้ราคามังคุด ค่อนข้างดี กอปรด้วย ลูกลงไปกำกับ ... “จำปา” จึงจำเป็น ... !