บล็อก

ครบรอบ 100 ปี ชาตกาล พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภัทโท)
งานอาจริยบูชาหลวงปู่ชา สุภัทโท 12-17  มกราคม 2561

 ปี61 พวกเราได้มีโอกาส  เดินดูการจัดงานต้อนรับ ลูกศิษย์หลวงปู่ชา  เขาจัดสวยงาม

สวัสดีปีใหม่ 2561 เพื่อนสมาชิกบ้านสวนพอเพียงทุกท่านครับ ปีนี้ขอส่งความสุขแด่เพื่อน ๆ ด้วยกล่องของขวัญจากไร่สุโขทัยนี้ดีครับ  ขอให้ทุกท่านจงมีสุขภาพกายที่แข็งแรง สุขภาพใจสดชื่นแจ่มใส ประสบความสุขความสำเร็จดังที่ได้ตั้งใจไว้ครับ

" ไม่มีทุนทำเกษตร ? "...

เมื่อพูดถึง "ทุน" ใคร ๆ ต่างก็พากันคิดแต่เรื่องเงิน ความจริงทุนมีหลากหลายหลายคนคิดทำการเกษตรแนวทฤษฎีใหม่ บอกทำไม่ได้เพราะไม่มีทุน นั่นคือมองว่า ทุนคือ "ตัวเงิน"

สวัสดีปีใหม่ สมาชิกบ้านสวนพอเพียงทุกคนครับ

วันนี้อ้อยหวานมาฝอยเรื่องหัวใจ เป็นประสบการณ์หนึ่งที่พบเจอด้วยตัวเอง

และถือโอกาสเอาภาพวาดของตัวเองมาออกสื่ออีกด้วย จะได้ไม่เคร่งเครียดกันมากนัก

หัวใจวาย หรือ หัวใจล้มเหลว หรือในภาษาอังกฤษว่า Heart attack

นี่เป็นประสบที่ไม่ได้เกิดกับตัวอ้อยหวานเอง แต่เกิดกับคนข้างตัวคือคุณผู้ชายที่บ้าน

ซึ่งในขณะนี้มีสุขภาพกลับเป็นปรกติแล้ว

และตามนิสัยของอ้อยหวานนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับอะไร ที่มีความรู้ในเรื่องนั้นน้อยหรือไม่รู้เลย

ก็จะขวนขวายหาอ่านตามเว็ปต่างๆ ที่ล่องลอยอยู่ในอินเตอร์เน็ท ให้รู้เรารู้เขาจะจะกันไปเลย

แล้วไม่อยากให้ความรู้นี้จมกับตัวอ้อยหวาน บล็อก หัวใจสลาย จึงถือกำเนิดขึ้น

หลังจากเดินทางท่องเที่ยวในญี่ปุ่นมาหลายวัน เจอะเจอผู้คนมากหน้าหลายตามามากมายเช่นกัน

เพราะขึ้นชื่อว่าสถานที่ท่องเที่ยว ก็แน่นอนต้องมีนักท่องเที่ยว ยิ่งเป็นฤดูดอกซากุระ ซึ่งเป็นฤดูกาลอันดับหนึ่งของญี่ปุ่น

ใครๆ ก็อยากไปยนโฉมน้องนางในชุดสีชมพูสวยหวาน นอกจากในสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ

แล้ว เราก็ต้องเผชิญกับฝูงชนที่สถานีรถไฟ และในรถไฟอีกด้วย เรียกว่าเจอตลอด ไม่สามารถปลีกวิเวกได้เลย

ที่จริงในวันนั้นเราสองคนวางแผนจะไปเดินป่าขึ้นเขาชื่อดัง และอยู่ไม่ไกลจากโตเกียว คือ ภูเขาทะกะโอะ

ซึ่งต้องมีฝูงชนมหาสารอย่างแน่นอน เมื่อคุณผู้ชายถามว่า ไปไหนดีวันนี้ ผู้รู้ดีอย่างอ้อยหวานใช้เวลาคิดเพียงสองนาที

แล้วบอกแผนการลับ อ้อยหวานเคยอ่านเจอบล็อกหนึ่ง ซึ่งเธอชอบไปเดินเที่ยวในที่ที่มีคนน้อย ตามแถวบ้านคน

หรือในหมู่บ้านที่ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยว และเธอเขียนบอกว่าเธอไปเดินเล่นที่เอ็นซาน (Enzan)หมู่บ้านเล็กๆ แถมมีสวนผลไม้ด้วย อ้อยหวานจึงบอกเพื่อนร่วมเที่ยวไปว่า เราไปเดินชมนกชมไม้ไปเรื่อยๆ

ถือว่าเป็นการพักจากผู้คนและนักท่องเที่ยว และเป็นการไปสัมผัสญี่ปุ่นที่แท้จริงก็แล้วกัน ไม่ต้องคาดหวังอะไร

แล้วก็ต้องร้อง ‘ว้าวววว’ อยู่หลายครั้งหลายครา